Bir kalpte sevgi hakikat olsa, adavet: merhamete inkılab eder diyor büyüğümüz..bir kişiye ya da bir topluluğa adavet duymamızın da önüne geçiyor böylece..Uhuvvet olmayan yerde  bir davanın temsil edimesi mümkün değildir..Zaten Efendimiz(s.a.v.)de kamil imanı, kardeşlerimizi sevme şartına bağlıyor..Biz Muhabbet Fedaileriyiz,Husumete vaktimiz yoktur..Bazı yönlerini sevmediğimiz kardeşlerimize ancak dua edebiliriz..Ötesi merhamete ve şefkate muvafık değildir..

.........Rabbim bizi hakiki muhabbete muvaffak kılsın inşaallah..Ve Allah razı olsun bu güzelliği ulaştırdığınız için..
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın

Esselamualeyküm..çok faydalı bi yazı olmuş..bende okuduğum bi kitaptan beğendğiim bi kısmı paylaşmak istiyorum sizlerle..    ''Onlar aşkı birkaç açıdan ele alıyorlar.Mecazi,ilahi,mistik ve tensel.Hilleli şarin(fuzuli) önemsediği aşk ise plotonik bir vadide akıyor.Doğu da gönül diye birşey var ayrıca.kelime anlamı bizim yürek veya kalp dediğimiz şey ama ondan çok ayrı bir kavram.bir nesneden çok bir tavır,somuttan çok soyut bir öge.Muhammediler dışında gönlün ne olduğunu tam olarak açıklamak mümkün görünmüyor.onlarda bunu açıklayamıyorlar zaten,yaşıyorlar.çünkü aşk gönülde tecelli ediyor,doğuşu da batışı da gönülde.bizim bildiğimiz sevgi ve ilişkiler Doğulu aşkın yalnız bir versiyonu,hatta en aşağı versiyonu! ondan ötede daha yedi katman var aşk için.bu böyle bir hastalık ki,hasta bu hastalıktan zevk alıyor ve kurtulmak istemiyor.öyle bir acıki,aşk sahibi bunu arzu ediyor ve aşk derdine uğrayan kişi bi daha iyileşmek istemiyor.acı çeken acıdan kurtulmayı dilemiyor.zor gibi gözüken şeyleri kolay gösterende,doğuştan olan huyları ve doğal eğilimleri değiştirende o! 'SEVEN' bir sıfat orada ve 'SEVİLEN' bir isim.o ismi bilmek;sevmek içinde ölmek içinde yeterli.seven sevilenin uğrunda daima hasret,hicran,ayrılık,firkat acıları ile besleniyor.Acılar olmadan,uykusuz geceler olmadan huzur bulamıyor adeta.Bu yüzden aşıklar doğuda yıldızların çobanları olarak bilinirler,onların göz kapakları bulutlara ders okutur,gözleri denizlere yansır.sevgili uğruna canlarını öyle bir verirler ki tekrar can verebilmek için tekrar dirilmek isterler.aşklarında ortaklık istemezler..bu konuda şehirleri yakmak bir yana,harabeleri bile yeniden harab edebilirler.öyle aşıkları vardır ki ünlü su-fi lerden Arabi ve Mevlana nın aşk yorumlarına hiç durmadan yeni yorumlar ilave etmek ve onların bir cümlesinden her dakika yeni bir kitab çıkarmak istercesine derece derece aşkı çoğaltıp dururlar.onlar aşklarını arttırdıkça yazıcılar bunlara daha da aşk katarak yazarlar.aşk konusunda ciltler ve kütüphaneler dolusu bilgi üretilmiştir doğu da.Yalnızca aşkı tanımlamak için harcadıkları mesaiyi söz gelimi hekimlik alanında harcamış olsalardı belki ölüme bile çare bulabilirlerdi!''_Elsheimer_(İskender PALA/Babil'de Ölüm İstanbul'da Aşk 'tan)                                                                                                                        __ancak cismi kadar ve kayıtlarının müsaadesi nisbetinde ulaşabildiği dünya mevcudatına muhabbet eden kişi! muhabbetini yanlış yerde sarf etmene ceza olarak,sair bütün firakların elemleriyle acı çekiyorsun.eğer sen Vahid ve Ehad olan zatı sever ve başkalarına Onun hesabına ,onun ismiyle,onun izniyle,onun nazarıyla, ve onun havliyle teveccüh edersen, firaksız ve elemsiz bir surette, her n bütün mevcudatla birlikte tenezzüh edersin!__(mesnevi-i nuriye şemme/38.ilem)
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın