Aşk işgal edildi

Aşk işgal edildi

Siz, kurtuluşa kelle koymuş bir Filistinli de olabilirdiniz, kutsal topraklarda

günahın günahını işleyen bir İsrailoğlu da

Belki kahvaltı masanızda, zeytin tabağındaki yağa banmak için ekmeğinizi

bölerken, gözucuyla okuyorsunuz bu yazıyı

Belki çocuğunuz, çocuklarınız yanıbaşınızda yaramazlıklar yapıyor Ya da

kahvaltınızı çoktan yaptınız da, bir sigara tellendirip bütün bir haftanın

yorgunluğunu atıyorsunuz koltuğunuzda

Belki karınız odanın diğer köşesinde yavrucağınızı emziriyor

Perdelerinizin arasından odanıza giren günışığı, halınızda şavkıyor, oradan

alnınıza değiyor ve yaşadığınıza şükrediyorsunuz

Belki de sevdalınızı bekliyorsunuz bir parkta; belki gelmesine çok az kalmış,

oyalanmak için göz gezdiriyorsunuz satırlar arasında

Yollara bakıyorsunuz

Gelip geçen insanlar görüyorsunuz

Toprağın kokusunu, size saati soran birinin sesini, denizin çıpıltısını, rüzgarın

saçlarınızla cilveleşmesini, güneşin utangaçlığını, ağaçların fısıltılarını

duyuyorsunuz

Çünkü siz, yaşıyorsunuz

Oysa siz, kapısı M-16 mermileriyle delik deşik edilmiş bir evin iki göz odasında,

elleri göğsünde titreşen, kocasını çoktan toprağa teslim etmiş, ve daha

birkaç dakika önce, 15 yaşındaki çocuğunu çelik miğferli, çelik yelekli, makineli

tüfekli, nasırlaşmış yürekli askerlerin koynundan çekip aldığı, esmer, kalın

dudaklı, siyah saçlı, hüzün bakışlı, ölüm kokulu Filistinli bir kadın olabilirdiniz

Ya da, cam kırıkları üzerinde yürütülerek, içi kocaman kocaman lağım

fareleriyle dolu bir tabutluğa kapatılıp, Mossad ajanları tarafından sorguya

çekilen, ve kendi çığlıklarından sağır olmuş Filistinli bir direnişçi

Siz, bir kulağı radyoda, bir kulağı sokakta bekleşen, kızının bembeyaz gelinliğini

bir süpürge sopasının ucuna bağlayıp teslim bayrağı olarak hazır tutan,

Ramallahlı 74 yaşında 4 çocuklu bir baba da olabilirdiniz; sütü çoktan kesilmiş,

umudu çoktan iğdiş edilmiş, beline kadar uzanan saçları, bir tank nişancısının

kasaturasıyla kesilip çoktan dikiz aynasına asılmış Ceninli bir ana da

Soyunuzun kanlarıyla yıkadığınız o daracık sokaklara çıkmanız yasaklanmış, tank

namluları namusunuza çevrilmiş, rüyalarınız ağır makineli tüfek tarrakalarıyla

delik deşik edilmiş, seccadelerinize kapanmış alınlar bir daha doğrulamamış

olabilirdi

Siz, pimi kalbinizin tam üzerine yerleştirilmiş 16 kilo dinamiti bir kefen gibi

giyinip, henüz o siyah gözlü, o uçurum bakışlı, o güneş sıcağı nişanlınızın

körpeliğine bir kez olsun kendinizi akıtamadan; ölümün o büyük patlamasına

bırakmak zorunda kalabilirdiniz 17 yaşınızın bütün masumiyetini

Siz, kurtuluşa kelle koymuş bir Filistinli de olabilirdiniz, kutsal topraklarda

günahın günahını işleyen bir İsrailoğlu da

Ama ne mutlu ki; siz, gazete haberlerinden, televizyon kanallarından

izliyorsunuz bütün bunları

Kapınız ne zaman çalınacak, çocuğunuz ne zaman gözleri bağlanarak

koynunuzdan çekilip alınacak, erkeğiniz ne zaman evinizin kapısının önünde

kurşunlanacak diye beklemiyorsunuz

Çatınızdaki kiremitleri yerinden oynatmıyor helikopter pervanelerinin sinirli

rüzgarı

Çocuğunuz okula, siz işinize gidebiliyorsunuz Her ne kadar başbakanınızın dili

sürçse de arada bir, doğunun ortasında, bütün dünyanın gözleri önünde

soyunuz kırılmıyor

Bugün resmi devlet söylemlerini bırakın "Devletler arasında taraf belirlerken

çıkarlarımıza bakmalıyız" gibi ruhsuz, soysuz ve insanlık dışı politik analizleri

bırakın

Bugün "İyi ama, bizim askerimize, polisimize kurşun yağdıran teröristler de o

Filistin kamplarında eğitilmişti" diyenlere gülüp geçin

Bugün bir kez daha bakın gazetelerdeki İsrail'in Filistin'i işgal etme

haberlerine, televizyon kanallarındaki İsrail tanklarının, İsrail helikopterlerinin

ürpertici manevralarına, bir kez daha okuyun bu konudaki köşe yazılarını

Bütün o haber fotoğraflarının, bütün o televizyon görüntülerinin, bütün o

köşe yazılarındaki satırların arasından; bembeyaz olmuş saçlarını siyah beyaz bir

poşuyla gizleyen, kısılmış gözbebeklerinde kanı ve ateşi yargılayan, 6

çocuğunu intifadada şehit bırakan, İsrail'in son roket saldırısında belinden

aşağısı lime lime olan, işgal sırasında Filistin'de kalmış bir İsrailli barış

gönüllüsünün verdiği kanla hayatta kalan, tepeden tırnağa işgal edilmiş biri

gülümseyecek size; onun adı Samira

Yani demem o ki, ey okuyucu; İsrail Filistin'i işgal etmedi aslında İsrail aşk'ı

işgal etti; 1948 Filistin doğumlu Samira'nın 54 yıllık "özgürlük aşk"ını

Uğur Özakıncı
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın