Asıl keramet

Asıl Keramet

Tasavvuf ehli, güzel ahlâk, sehâvet, merhamet, nezâket, tevâzû gibi güzel sıfatlarla muttasıfdırlar. Herkesle geçimli olub,basîret ve teenni ile ileriyi görürler, her hatt-ı hareketleri Kur'an-ı Kerim ahkâmına ve Sallallahu aleyhi ve sellem Efendimizin ahlâk, âdâb ve ef'aline uygundur.

Bunlar Allah Teâlâ ve tekaddes hazretlerini ve Habib-i edibini canlarından, mal, mülk ve evlâdlarından daha fazla severler.

Eğer bunlara sevgi, sevgi kâsesinden içirilmemiş olsa idi bu yüce bilgi ve makama ulaşamazlardı.

* * *

Tasavvuf, kökleri Ebû Bekir Sıddık ve Aliyyü'l- Murtaza Efendilerimize dayanan Allah Teâlâ ve tekaddes hazretlerine vuslat yoludur.

Ciddî, Rahmânî, ulvî, ârifler, veliler yoludur. Hülâsa Allah Teâlâ ve tekaddes hazretlerinin kendisine cezbettiği ihlâslı âşıklar yoludur. Dürüst, müstakim, sâf, her kötülükden müberrâ, gönül ehillerinin yoludur. Hak Celle ve Alâ hazretlerini, Onun sevdiklerini sevenlerin yoludur. Nefisleri ölenlerin Hak'la var olanların yoludur. Bağrı açık, gözü yaşlı erenler yoludur.

* * *

Seyr ü sülûk yoluyla, insan, ihlâsı, gayreti ölçüsünde kemale erer ve o zaman Kur'an ahkâmını layıkı vechile yerine getirebilir. Çünkü nefsi ölmüşdür. Hakla var olmuşdur. Dini bilgisi, görgüsü tamdır. Edeb ve haya sahibidir. İçinde, şüphe, vesvese, kuruntu diye bir şey kalmamışdır. Her an Rabbısını anar olduğu için gâfil değildir. Îkanı, ihlâsı, istikameti kuvvet bulmuştur. Buna rağmen, namazı, niyazı, ibâdeti, istiğfarı boldur, her meziyetler üzerinde toplandığı için Allah'ın dostu olmuştur.

Bu zümre, Kur'an-ı Kerim'in ahlâk, adâb ve emirlerinden zerre kadar inhiraf etmekden son derece korkarlar. En ince hususları seve seve büyük bir neş'e içinde ifa ederler. İslâm yolunun tam tatbikçileridir. Çünkü nefisleriyle mücadele etmesini bilirler.

Sülûk Ehlinin Dikkatli Olması Lâzım Gelen Hususlar

Şunu iyi bilmelidir ki, asıl keramet Hak celle ve âlâ hazretlerine garazsız, ivazsız, hiç karşılık beklemeden, tam bir ihlâs ve teslimiyet üzere hayatımızın sonuna kadar kulluk vazifemizi ifâ eylemekdir.

Hakiki âşık, mâşukundan ne karşılık bekleyebilir? Onun gayreti, himmeti, ister darlık, ister genişlik hallerinde onu memnun etmek olmalıdır.

İnsan iyi, hâlis bir niyetle ubûdiyet vazifesini ifâ ederken Hak celle ve âlâ hazretleri onu bir çok kerametlerle mükâfatlandırır, ziynetlendirir, güzel ahlâk verir. Bu bir keramettir. Kalbine, kullara karşı şefkat besleme zevkini tattırır, bu da keramettir. Tevazu, kalb kırıklığı, engin gönül verir, bu da keramettir. Herkesle geçimli olma, afvedicilik, kabahat örtücülük kisvesi giydirir, bu da mühim bir keramettir. Kendisini, Habib-i edibini, ve diğer bütün sevdiklerini, sevme zevkini verir. Bu ise kerametlerin en büyüğüdür.

Bunların fevkınde (üstünde), kendisini daimi olarak anma zikretme hali verir ki bu da kerametlerin en yücesi en şereflisidir.

Bizlere düşen hiç kesintiye vermeden gönlümüzü tam manasıyla Rabbımız zü'l-celâl ve'l-kemal hazretlerine bağlamak olmalıdır.

Kul ulu çınarlar gibi, mâsivaya gönlünü kaptırmadan Kur'an-ı Kerim ahkâmına, sünnet-i seniyyeye ittibaına ve evradlarının ulvîliğini idrak edip itina ile devam ettikçe Cenâb-ı Vâcibü'l Vücud hazretlerinin inâyeti ile ihlâsı tezâyüd eder, îkanı tezâyüd eder, tam manasıyla istikamet ehli olur.

Dürüstlükde müstakar bir hal alınca seçilmişlerden olur.Hakiki Hakk âşığı bu seviyeye gelince, gönlünde dünya sevgisi, mal sevgisi halkın kendisine karşı değer vermesi, hörmet göstermesi isteği, riyâset (başolma) sevgisi gibi mezmum sıfatlardan Cenâb-ı Hakk'ın izni ile kurtulmuş olur.Böyle bir kulu Rabbü'l-âlemîn hazretleri sever, kullarına da sevdirir. Ancak eğri bâtıl görüşlü olanlar müstesna, onlar sevemezler. Şeytan ve nefslerinin dar görüşleri içinde oldukları için, hatta düşmanlıkları artar.

Alıntı
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın