|
Konu Başlığı: Altın nefesler Gönderen: Sümeyye üzerinde 18 Eylül 2010, 13:47:33 ALTIN NEFESLER 1. Ey dil ey dil niye bu rütbede pür-gamsın senGerçi vîrâne isen genc-i mutalsamsın sen Secde-fermâ-yi melek zât-ı mükerremsin sen Bildiğin gibi değil cümleden akvemsin sen Rûhsun nefha-i Cibrîl ile tev'emsin sen Sırr-ı Haksın mesel-i Îsî-i Meryemsin sen Hoşça bak zâtına kim zübde-i âlemsin sen Merdüm-i dîde-i ekvân olan âdemsin sen 2. Merteben ayn-ı müsemmâdadır esmâ sanma Merci'in Hâlik-i eşyadadır eşyâ sanma Gördüğün emr-i muhakkakları rûyâ sanma Başkasın kendini sûretle heyûlâ sanma Keşi ile sâbit olan ma'niyi da'vâ sanma Hakkına söylenen evsâfı müdârâ sanma Hoşca bak zâtına kim zübde-i âlemsin sen Merdüm-i dîde-i ekvân olan âdemsin sen 3. İnleyip sırrını fâş eyleme ağyâra sakın Düşme bilmezlik ile varta-i inkâra sakın Değmesin âhların kâkül-i dildâra sakın Sonra Mansûr gibi çıkman olur dâra sakın Arz-ı acz etmeyesin yâreden ol yâre sakın Bulduğun cevher-i âlîleri bîçâre sakın Hoşça bak zâtına kim zübde-i âlemsin sen Merdüm-i dîde-i ekvân olan âdemsin sen 4. Sendedir mahzen-i esrâr-t mahabbet sende Sendedir ma'den-i envâr-ı fütuvvet sende Gizli gizli dahi vardır nice hâlet sende Ma'rifet sende hüner sende hakikat sende Nazar etsen yer ü gök dûzah u cennet sende Arş u kürsî ü melek sendedir elbet sende Hoşça bak zâtına kim zübde-i âlemsin sen Merdüm-i dîde-i ekvân olan âdemsin sen 5. Hayfdır şâh iken âlemde gedâ olmayasın Keder-âlûde-i ümmîd ü ricâ olmayasın Vâdî-i ye'se düşüp hîç ü hebâ olmayasın Yanılıp reh-rev-i sahrâyı belâ olmayasın Ademe muttasıl ol tâ ki cüdâ olmayasın Secdeler eyle ki merdûd-ı Hudâ olmayasın Hoşca bak zâtına kim zübde-i âlemsin sen Merdüm-i dîde-i ekvân olan âdemsin sen Şeyh Galib AÇIKLAMALAR : 1. Ey gönül, ey gönül! Neden bu makamda üzgünsün? Gerçi yıkık, dökük, viranesin ama tılsımlı bir definesin. Meleklere secde etmeleri buyurulan saygıdeğer bir varlıksın. Bildiğin gibi değil, sen bütün varlıklardan daha üstünsün. Ruhsun. Cebrail'in nefesiyle ikizsin. ALLAH'ın sırrısın. Meryem'in oğlu İsâ ile eşsin sen. Kendine hoşca bak; sen dünyanın özüsün. Bütün yaratıkların gözbebeği olan insansın sen. 2. Dereceni adlarda sanma, adlandırandadır. Yerini eşya arasında sanma, eşyayı yaratandadır. Gördüğün gerçek işleri rüyâ sanma. Sen başkasın; kendini biçimden biçime giren heyûlanın bir görünüşü sanma. Keşfedilerek gerçekliği ortaya çıkarılan manayı asıl dava sanma. Senin için söylenen vasıfların sana yaranmak için söylendiğini sanma. Kendine hoşça bak; sen dünyanın özüsün. Bütün yaratıkların gözbebeği olan insansın sen. (Heyûlâ maddenin her biçime bürünerek ortaya çıkıp görünmesi yeteneğidir. Zihinde tasarlanan korkunç hayallere de heyûlâ denir) 3. Ağlayıp inleyerek sırrını sakın yabancılara anlatma. Bilmezlik ile inkar uçurumuna düşme sakın. Dikkat et, çektiğin ahlar sevgilinin kaküllerine değmesin; sonra Mansur gibi darağacına çıkarsın; O sevgiliye yaralarından yakınmağa kalkma sakın. Biçâre, bulduğun incileri iyi sakla. Kendine hoşca bak; sen dünyanın özüsün. Bütün yaratıkların gözbebeği olan insansın sen. 4. Sevgi sırlarının mahzeni sendedir. Yiğitlik nurlarının madeni sendedir, sende. Gizli gizli daha nice haller vardır sende; ALLAH bilmek sende, beceri sende, hakikat sende. Baksan yerin, göğün, cehennemin, cennetin sende olduğunu görürsün. Arş ve kürsî, melek sendedir elbet sende. Kendine hoşça bak; sen dünyanın özüsün. Bütün yaratıkların gözbebeği olan insansın sen. 5. Yazıktır, dünyada sultanken yoksul bir dilenci olmayasın. Umut ve yalvarma tozuna bulaşmayasın. Keder vadisine düşüp hiç olup, yok olmayasın. Yanılıp bela çölünün yollarına düşmeyesin. Adem'e iyice yapış ki onun yolundan ayrılmayasın; secdeler et, ALLAH geri çevirmesin seni. Kendine hoşca bak; sen dünyanın özüsün. Bütün yaratıkların gözbebeği olan insansın sen. ALINTI |