Allah’a kulluktan utanınca

Allah’a kulluktan utanınca

Dinî duyarlılıkların zayıfladığı toplumumuzda, Allah’ın bizlere farz kıldığı ve mutlaka yerine getirmemiz gerektiğini bildiğimiz ibadetlerimizi eda etmekten çekinir olduk. Bazı haramlardan kaçınmakta da ürkek olduk. Tuhaf tedirginliklerimiz var.

İbadetler bazen alenî bazen de gizli eda edilmek durumundadır. Ancak asıl olan her halükârda eda edilmeleridir. Günümüz müslümanlarının karşılaştığı temel sorunlardan biri işte burada başlamaktadır. Şöyle ki:

Dinî duyarlılıkların zayıfladığı toplumumuzda, Allah’ın bizlere farz kıldığı ve mutlaka yerine getirmemiz gerektiğini bildiğimiz ibadetlerimizi eda etmekten çekinir olduk. Bazı haramlardan kaçınmakta da ürkek olduk. Tuhaf tedirginliklerimiz var: Acaba etrafımızdaki insanlar bize nasıl bakar? Bizimle alay ederler mi? Bize yafta takarlar mı? Gerici olarak suçlanır mıyız? Böyle sorularda saklı bir endişe bizi yakalar, farz ve haram noktasında üzerimize düşen görevi yapmaktan korkarız. Öncelikle şunu söylemek durumundayız: Bu endişeyi taşıyan insanda, kula verilen önem Allah’a verilen değerin önüne geçmiştir.

Kulluk borcumuzu eda etmezsek Rabbimiz bize nasıl bakar? Haramdan kaçınmadığımız için bizleri mücrim kullar sınıfına dahil ederse halimiz nice olur? Ahiretimizi heba etmiş olmaz mıyız? gibi sorular ikinci plana düşmüştür. Böyle olunca da fedakârlığa kulluktan taviz vermekle başlanmıştır. Sanki çekindiğimiz bu insanların ölümden sonra bizlere bir faydası dokunacakmış gibi! Bunun adı ahireti dünya uğruna heba etmektir. Dünyevî kaygılarla ebedî hayatımızı sıkıntıya sokmaktır.

alıntıdır
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın