Allah'a inanandan korkulmaz

Allah'a inanandan korkulmaz

Makedonya'daki eğitimcilerden İsmail öğretmen anlatıyor:

2001 yılında rehberlik sınıfımda babası papaz olan bir öğrenci bulunuyordu. Hıristiyanlarca kutsal olan "Veligden Bayram"ları dolayısı ile hem öğrenci velimiz olması hem de şehrin papazı olduğu için bu önemli günlerinde ziyaretine gitmiştik. Bizleri şehrin en büyük kilisesini gezdirdikten sonra kaldıkları lojman kısmına aldılar ve ikramda bulundular, tanışma ve konuşmalardan sonra "Çocuğunu bizim okula kaydettirmeye nasıl karar verdiniz; çevrenizdekiler ve kilise cemaatinin tepkisi nasıl oldu?" diye sorduk. Velimiz şunları anlattı:

"Şehrimizde okul açıldıktan sonra bu okulu takip etmeye başladık. Küçük bir şehir olduğu için yapılan her şey göz önündedir ve herhangi bir olumsuzluk görmedik. Ancak bu yine de çocuklarımızı bu okula göndermemiz için yeterli bir sebep değildi. İki oğlumdan büyük olanı, Başkent papaz okuluna gönderdim. Diğer oğlumu da aynı okula göndermeyi düşünüyordum, ancak küçük oğlum bir gün gelerek ısrarla açılan bu Türk okuluna gitmek istediğini söyledi. Çocuğuma beklemesini söyleyerek başkentteki ülkenin baş papazına danışmaya gittim ve durumu izah ettim. Baş papaz hemen cevap vermeyerek biraz beklememi ve kim olduklarını araştırmamı ve özellikle bunların inaçlı insanlar olup olmadığını araştırmamı istedi. Baş Papaz'ın dediği şekilde araştırmalarımı yapıp kendilerini şu şekilde bilgilendirdim: "Evet bu okuldakiler inançlı ve ahlaklı insanlar, ne sigara ne alkol kullanıyorlar. Okul açıldıktan sonra bugüne kadar hiçbir olumsuzlukla karşılaşılmamış. Müslüman ve inançlı insanlar ancak bunu çok ön plana çıkarmıyorlar. Hıristiyanlığa ve diğer dinlere de saygıları var, bizim değerlerimize de saygılılar." Bu cevabımdan sonra Baş Papaz, "Allah'a inanan insandan korkulmaz, çocuğunu okula kaydettirebilirsin." dedi. Çocuğum o günden beri severek okuluna devam ediyor..."

Bu şekilde tanıştığımız Papaz velimiz yemekte bize şarap ikram etti ancak biz içmedik. Çok ısrar etti hattâ lâtifeli bir şekilde, "Bakın az için zaten bir şey olmaz günahını da yukarı ile ben hallederim." dedi. Bütün ısrarlarına rağmen içmeyince de "Demek ki denildiği kadar varmış. Söylediklerimi, geri alıyorum." dedi. Bayramlarını kutladıktan sonra, gelen Kurban Bayramı'mızda buluşmak üzere oradan ayrıldık.

Yine eğitim gönüllülerimizden bir öğretmen hanım şunları anlatıyor:

Çoğu gibi İvana da Darwin düşüncesine inanır bir şekilde okulumuza gelmişti. Kendisi bir Hıristiyan'dı ama sadece kimlikte. Dedelerinin maymun olduğuna, biyoloji öğretmeninin ilkokulda anlattığı gibi inanıyordu. Bir gün öğrencilerimle konuşurken, yaratılıştan bahsettim. Konuşurken, "Bazıları var ki maymundan geldiğine inanıyor." dedim. İvana da "Evet, zaten öyle değil mi?" dedi. Üzülmüştüm. Ne yapabilirim, nasıl anlatabilirim diye düşünürken aklıma 'Yaratılış Gerçeği ve Evrim' isimli kitap geldi. Kendisine, "Beraber kitap okuyalım mı?" dedim. Hemen kabul etti. "Hem benim evrimle ilgili çok beğendiğim bir kitap var, onu takip edelim." dedim. Ona da "Hayır" demedi. Haftada bir benim önceden altını çizdiğim yerleri Türkçe okuyor, kelimeleri açıklıyor ve en sonunda okuduklarımın hepsini Makedonca anlatıyordum. Uzun bir süre kitabı takip ettik. Anlattıklarım mantıklı geliyordu. Ama düşüncelerini çok ifade etmiyordu, duygularından bahsetmiyordu. Merak ediyordum. Düşüncelerini, duygularını bilmek istiyordum. En sonunda dayanamayıp bana bir şeyler yazmasını istedim. Düşüncelerini kâğıda dökmüştü. Kitaptan okuduğumuz örneklerle bana bizim maymundan gelmediğimizi, hiçbir şeyin kendi kendine var olmadığını anlatıyordu ve düşüncelerinin bu okuduklarımız sayesinde değiştiğini söylüyordu.

Müslüman değil ama orucuna dikkat eder. Allah'ın onu yarattığına inanan bir Hıristiyan olarak hayatına devam ediyor.
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın