Yumuşak konuş ki kalplerin kapıları açılsın

Yumuşak konuş ki kalplerin kapıları açılsın

Güzel konuşmayı, güzel sözler söylemeyi unuttuğumuz ölçüde, kalplerin kapılarını açamıyoruz Kapalı kapılar ardında bir yaşam sürdürmeye çalışıyoruz, ama bu nereye kadar sürebilir? Yıllar önce bir köşeye kaydettiğim bir söz yeniden ilişti gözüme ve sizlerle de paylaşmak istedim Kime ait olduğunu bilmiyorum “Yumuşak konuş ki, kalplerin kapıları açılsın Sıcak kalpli ol ki; vicdanlar düşüncelerine buyur etsinlerİhlaslı davran ki; tesirin sürekli olsun” Kim söylemişse eline, yüreğine ve diline sağlık Toplum olarak manevi değer yargılarımızı maddi değer yargılarımıza teslim ettiğimiz günden beri birbirimizden bîhaber yaşıyoruz Başka bir ifade ile dünyayı kazanmak için dini rüşvet olarak verip, hem dünyayı hem de ahireti kaybetme tehlikesiyle karşı karşıyayız Kimse kimsenin umurunda bile değil Etrafımız mahşer yeri gibi herkes birilerinden kaçıyor, günahlara karşı kapatılması gereken göz kapaklarımız çoğu kez bizi dinlemiyor Hayat şartları gereği iş ve ev arasında giden bir kısır döngüde geçiyor hayatlar Yoksa, çocuk esirgeme kurumlarının ya da en yakın huzur evlerinin kişisel haritamızda yeri yok Soframıza iki kaşık daha ilave edip zor durumda olan birilerini çağıramıyoruz Ya böyle birilerini bulamıyoruz ya da çekiniyoruzAslında yaşadığımız tam bir güven bunalımı Sokaklarımızı çöp götürüyor, çünkü birileri bomba koyar diye her adım başı yerleştirilebilecek çöp kutularından mahrumuz Şartların zorlamasıyla kendimiz için yaşamaya başladık; ama bunca bencilliğimize rağmen kendimizi bile mutlu edemiyoruz Aslında o kadar da karamsar olmaya gerek yok; ancak gönül hep güzel örnek görmek ve duymak istiyor Sanırım bizler güzel konuşmayı, güzel sözler söylemeyi unuttuk Bu nedenle kalplerin kapılarını açamıyoruz Kapalı kapılar ardında bir yaşam sürdürmeye çalışıyoruz, ama nereye kadar? Merhameti elden bırakalı, yaz sıcağında bile üşür, üşütür olduk insanları Açalım şu gönül kapılarını, yakalım ardı arkasına sevgi ateşlerini, şefkat ateşlerini Ve gelin bunları öyle şevkle öyle azimle yapalım ki, hem kendimizi kamçılayalım, hem de başkalarını teşvik etmede ustalaşalım Bize lazım olan biraz sevgi, biraz şefkat, biraz hoşgörü

Gül Dertli
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın