AĞLAMAK, insanın dünya ile ilk tanışıklığıdır. İlk duyguyu yansıtma biçimi, ilk konuşma, kendini ifadenin ilk halidir.. Acıktığınızı yada diğer ihtiyaçlarınızı anlatabilmenin ilk yoludur ta ki konuşmayı öğrenene dek.. Sonrasında şuurlu bir şekilde duyguların dışa vurumudur. Neden henüz gözlerini açamadan ağlıyordu İnsan? . Oysa insan, yeni bir aleme kanat çırpıyordu. Yoksa yenin sevindirici yakıcılığından mıydı ağlamak.?

Kainatta işleyen kurala bakıldığında her şey zıddıyla biliniyordu. Gece-gündüz, karanlık-aydınlık, sevgi-nefret… Ve ağlamak; hangi duygularla, hangi zıtlıklarla bilmek mümkündü?
Bir şarkının sözlerinde” ağlamak güzeldir süzülürken yaşlar gözünden, sakın utanma” diyordu.
Ağlamak sadece insana has bir duygumudur, diğer canlılar ağlarımıydı.? Siz hiç bir köpeğin ya da bir kedinin ağladığını gördünüz mü? Evet, yaratılmış diğer canlılarda ağlardı. Hem de insani ağlamalar kadar çaresiz ve içten..
Ağlamak, tüm çirkinliklerde hayatın samimiyetin anlatır, ihlas’ın ifadesidir. Duygularınızı sözcüklere gerek duymadan ortaya koyabildiğiniz haldir. Ağlamak etki alanında sürükler sizi, bir kalp taşıyor olmak ve yenilenmektir. Ağlamak insani vasıflara sahip olmak, yalnız değilsiniz demektir. Kara tahta üzerine beyaz yazı yazabilmektir. Aşk denizinde içilen bir damla su, Bazen gitmelere tanık olan bir çift gözün kal sesi yada vuslata erişmenin hikayesidir..
Devam ediyor şarkı “Ağlamak şu gelip geçici dünyada her şeye rağmen var olmak demek ağlamak, binlerce duygu ve insanca coşkudur, ağlamak güzel bir şeydir. ”
Ilık ılık süzülürken yanaklardan yaş, bir kalbin sıcaklığını yansıtır. Tüm benliğinizle, ben de varım demektir. Bir damla yaştan daha derin ve aşkın bir anlamı vardır.. Ağlamak bütünüyle aciz olduğunu kabul etmek, acziyet ise; kendi gerçeğini görebilme varlığın dengede kalabilme halidir.. Suyun taşa şekil vermesi gibi, gönlü kupkuru olmuş bir kalbin ıslanarak şekil alması, gönül yumuşaklığına sahip olmak demektir.
Şarkı devam ediyor “Ağlamak, şu geçici dünyada var olmak demektir. ”
Ağlamak, varlığa dair farkındalık halidir. Gözyaşlarınızdan süzülen bir damla yaş; bazen bir günahı anlatır tövbeye vesiledir. Bazen sevinçtir, kalpten süzülen inci tanesinin doğumuna vesiledir.
Son cümlesinde şarkı “ağlamak kısaca hayatındır” diyor.
Ağlamak, geri bildirimlerle hayatın akışına yön veren nazenin bir duygu, ruhun iç çekişlerine ve yaralarına sürülen sıcak bir dokunuştur. Duygu nehrine bırakılan bir damla yaş ile yeni şeyler keşfederek yaşamak, yenilenen yüzlerinizle doğmaktır bu hayata. Hayatın akışına, iç fırtınalarınızla, ruhunuzla çatışmadan bırakabilmektir gözyaşlarınızı.. Hüznün rüzgarı dokundu mu bir kere kalbinize, silecek bir mendil aramadan iç kuytularınıza kadar akıtırsınız gözyaşlarınızı.. Ve gizli kuytularınızın kucağında beslediğiniz nazenin çocuktur ağlamak.
Ağlamak kendi olabilmektir her durumda, kıymetine paha biçemez en rikkat kuyumcular. Kalp tezgahında ince ince işlenerek süzülün her damla yaş, Kemal yolculuğuna bırakılmış aşk pırlantaları, Rabbe karşı bir şükran, ümit dergâhıdır.
Rabbimizin buyurduğu gibi.. “Doğrusu, güldüren ve ağlatan O’dur” (Necm sure: 43)
Ağlamak acziyet ile tanımaktır var edeni.. Rahmandan gelen şefkatle beslenen kalbi rızık.. Ağlamak, ateşten koruyan inci tanesi..
Hz. Yakub’un inci tanelerini akıttığı gözyaşları vardır kutsala götüren.. On bir ayrı hikayeyi anlatır, on ikincisinin hasreti değer gözlerine.. Göz pınarından süzülen o inci taneleri güzel sabrı, tevekkülü, kadere şartsız teslimiyeti anlatır.
Ağlamak güzeldir, güzele götüren yol.. Ağlamanın erdemine ulaşan ve o inci taneleri akıtan gözlere selam olsun..


Yazar : Sinay Avşar
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın

Ağlamak güzeldir.Hele Allah için ağlamak daha güzeldir.Rabbim onun için ağlayan kullarından eylesin bizi inşallah.
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın

Ve aleykum selam;“Ağla rahatlarsın” denir. Ağlayınca rahatlanır mı? Gülmek belki ama ağlamak gibi bir eylem insanı nasıl olurda rahatlatır?  Rahatlamak için mi ağlarız? Yoksa ağladığımız için mi rahatlarız?

Ağlamanın hem içsel hem de dışsal işlevleri var. Ağladığımız zaman ruhsal ve fiziksel alemimizde değişiklikler olurken, çevremizdeki insanlarla olan ilişkilerimizde de bir şeyler değişir.Bir film seyrederken ağlayanların, ağlamayanlara göre üzüntülerinin daha uzun ve derin olduğu gösterilmiştir. Bu nedenle ağlamanın doğrudan rahatlatıcı bir işlevi olmadığı söylenebilir.
 
Sık ağlayanların da daha mutlu insanlar olmadığını düşündüğümüzde, ağlamanın rahatlatıcı bir işlevi olduğu ile ilgili bu yaygın inanç nereden kaynaklanıyor?
 
Ağladığımızda etrafımızın ilgini çektiğimiz ise su götürmez bir gerçek! Çevremizdeki insanlarla kontağımız ağlayınca daha çok artar. Sosyal ve ruhsal destek gördüğümüzde, yalnız olmadığımızı anladığımızda kendimizi daha iyi hissederiz.
 
Neden ağladığımızda çevremizin ilgisi bizi mutlu ediyor? Çevremizin ilgisini çekmek için mi ağlıyoruz?
 
Anne ve babamız ile olan ilişkimiz veya çocukluk sonrası yaşadığımız aşk ilişkilerimizde bağlar ruh sağlığımızda çok önemli bir yer tutar. Ağlamanın da bu bağlanmayla ilişkisi olduğu ileri sürülebilir.
 
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın