Sultân-ül-Ârifîn Bayezid-i Bistami'yi bir gece uyku bastırıp, sabah namazına uyanamadı. Namazını kazâ edip o kadar ağlayıp inledi ki, bir ses işitti. "Ey Bâyezîd, bu günahını affeyledim. Bu pişmanlık ve ağlamana da, ayrıca yetmiş bin namaz sevabı ihsan eyledim." diyordu. Aradan birkaç ay geçtikten sonra onu, yine uyku bastırdı. Şeytan gelip, Bâyezîd'i Bistâmî'nin mübârek ayağından tutarak uyandırdı ve; "Kalk namazın geçmek üzeredir." dedi. Bayezid-i Bistami, Şeytan'a; "Ey mel'ûn! Sen hiç böyle yapmazdın. Herkesin namazının geçmesini, kazâya kalmasını isterdin. Şimdi nasıl oldu da beni uyandırdın?" buyurunca, Şeytan şu cevabı verdi: "Birkaç ay önce sabah namazını kaçırdığında, pişmanlığın ve üzüntün sebebiyle çok ağlayıp inlediğin için ayrıca yetmiş bin namaz sevabı almıştın. Bu gün, onu düşünerek, sadece vaktin namazının sevabına kavuşasın da, yetmiş bin namaz sevabına kavuşmayasın diye seni uyandırdım." dedi.

Allahuekber müminlerin ibret alması gereken hayırlı bir örnek ...

Şeytan bile dayanamayıp namaza kaldırmış allahım ne büyük kamet nasıl bir ihlas...

İnşaallah senin rızanı kazanan kullarından oluruz.allah razı olsun

      Rabbimin lütfuna bakın ki;şeytanı bile hayırlı işlere vesile edebiliyor..Gel gör ki,ameller niyetlere göredir..Şeytana düşen bir nasib, yine yok..

     Rabbim istikametten ayırmasın bir an bile,inşaallah..

Dualarınıza amin diyelim değerli dostlar, şeytan bu melun...Bizler ona fırsat vermedikçe kamil insan olma yolunda oluruz yoksa çok zor...

Yeter artık ey fani
Gururu ve kibiri bırak.
Unutma hiç arkadaş,
Son durak karatoprak... !