๑۩۞۩๑ Eğlence Dünyası ๑۩۞۩๑ => Dini Hikayeler => Konuyu başlatan: Eflaki üzerinde 30 Temmuz 2010, 21:01:13



Konu Başlığı: Eyvâh denecek ama
Gönderen: Eflaki üzerinde 30 Temmuz 2010, 21:01:13
EYVÂH DENECEK AMA

"Seyyid Muhammed Sâlih" büyük âlim evliyâ
Çok fâideli oldu ilmiyle insanlara

Güzel ahlâk sâhibi merhametli idi pek
Geçirmişti ömrünü dîne hizmet ederek

Her ne zaman nasîhat etse idi O halka
Ölüm ve "Sonrası"ndan bahsederdi mutlaka

Bir gün sevdiklerine buyurdu ki: (Bu hayat
Hayâlden ibârettir değil gerçek hakîkat

Şimdiden kendinizi "Ölüm ve sonrası"na
Hazırlayın ki zîrâ bu çabuk erer sona

Âhiret hayâtının ebedî olduğunu
Kıyâmette işlerden hesap sorulduğunu

İnsan iyi anlasa mesele kalmaz fakat
Anlamadan ölürse pişmân olur o heyhât!

Ölüp kabre girince der: (Eyvâh ben ne yaptım?
Niçin bu hakîkati dünyâda anlamadım?)

Bilmeden bu iş olmaz bu din "Bilmek" dînidir
Dîni öğrenmek ise "Amel etmek" içindir

Amel de "Allah için" yapılır ihlâs ile
Kullar beğensin diye yapılırsa nâfile

Evlenmek bir iş kurmak yiyip içmek ve namâz
Allah için olmazsa hiç bir işe yaramaz)

Biri suâl etti ki: (Efendim yiyip içmek
Allah için olmalı dediniz bu ne demek?)

Cevâben buyurdu ki: (İnsan yemek yiyince
Vücûduna enerji kuvvet gelir hemence

İki yerde kullanır bu kuvveti insan da
Ya Tâatte kullanır veyâhut da İsyânda

İbâdette harcarsa iş bu enerjisini
Âhirette azâbtan kurtarır kendisini

Yok eğer kuvvetini hep nefsinin peşinde
Harcarsa azâb çeker Cehennem ateşinde

Meselâ Oruç tutmak çok büyük bir ibâdet
Allah için olursa kazanır değer kıymet

Ve lâkin zayıflamak ve rejim yapmak için
Olursa hiç sevap ve ecri olmaz o işin

Ve yine bunun gibi Hacca giden bir kişi
Sâdece Allah içinyapmalıdır bu işi

"Filân kes yirmi defâ Hacca gitti" desinler
Niyetiyle giderse verilmez hiç bir değer

Bir nâfile hac için bir namâz kaçar ise
O Hac'dan sevap değil günâh alır o kimse

Zîrâ nâfile için faz namâzı terk etmek
Aklı olan kimseye yakışır iş değil pek

Mahşer günü Mîzân'da tartılınca ameller
Hâlis ibâdetlerden ayrılır ötekiler

Allah kendine âit olanı ayıracak
Bize âit olanı kendimize kalacak

Diyecek ki: (Ey kulum sen şu şu işlerini
Kim için yaptın ise ondan iste ecrini)