DAMLA
Buluttan bir damlacık indi denize Enginliği görünce utandı
Kendi kendine, 'denizin karşısında ben de kimim ki Onun varlığına göre ben yok sayılırım' dedi
Kendisini küçük gördüğü için sedef gönlünü açtı ona, bağrına bastı ve korudu
Kader onu o denli yüceltti Naz ile besledi damlacığı sedef ki, sultanların tacına kondurdu sonra inci olarak
Damla kendisini alçak gördüğünden yüceldi, yokluk kapısına kapılandığı için var oldu
(Bostan- Şeyh Sadi-i Sirazi)
[
Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın
