|
Konu Başlığı: Hz. Ömer r.a. Böyle Seslendi Gönderen: Zehibe üzerinde 01 Ekim 2011, 17:43:53 Hz. Ömer r.a. Böyle Seslendi Ocak 2006 - 85.sayı Semerkand Dergisi kaleme aldı, DİĞER YAZILAR bölümünde yayınlandı. Bundan sonra, Ebu Bekr aramızda oturmakta iken benim elimi ve Ebu Ubeyde b. el-Cerrâh’ın elini tuttu. Onun söyledikleri içinde (bana veya Ebu Ubeyde’ye biat edilmesini teklif eden) bu sözden başkasını uygunsuz görmedim. Allah’a yemin ederim ki, öne çıkarılarak boynumun vurulması (yani) bir günahtan dolayı öne çıkarılıp da boynumun vurulmak üzere olması, bana aralarında Ebu Bekr’in bulunduğu bir topluluğa emirlik yapmaktan daha sevimlidir. (Benden daha faziletli ve üstün olan Ebu Bekr dururken benim, onun önüne geçip ona emirlik yapmam uygun değildir.) Böyle bir şey ancak ölümüm sırasında nefsimin bana güzel göstermesi durumunda söz konusu olabilir ki, şu anda kendimde böyle bir hal bulmuyorum. Bu sırada Ensar’dan bir sözcü şöyle dedi: Bizler, emirlik ağacının faydalanılacak olan aslı ve köküyüz. Yine bizler, meyveleri düşmesin, kırılmasın diye yapraklarla ve dallarla bağlanmış yüklü hurma salkımlarıyız. (Bizler devlet başkanlığı işinin her bakımdan ehliyiz. Dolayısıyla teklifim odur ki) bir emir biz Ensar topluluğundan, bir emir de sizlerden olsun ey Kureyş topluluğu! Bunun üzerine karışık sözler çoğaldı ve sesler yükseldi. Hatta ben bir ihtilaf çıkmasından korktum ve hemen: - Uzat elini ey Ebu Bekr (sana biat edeyim) dedim. O da elini uzattı ve ben kendisine biat ettim. Benden sonra Muhacirler ve sonra da Ensar Ebu Bekr’e biat ettiler. Biz böylece Sa’d b. Ubade’ye karşı çabuk davranıp üstünlük sağlamış olduk. Onlardan birisi: - Saad b. Ubade’yi (yalnız bırakmak ve Ebu Bekr’e biat etmek suretiyle) öldürdünüz, dedi. Ben de: - Saad b. Ubade’yi Allah öldürsün, dedim. (İbn Abbas r.a. devamla şöyle dedi:) Bundan sonra Ömer, o Cuma hutbesindeki konuşmasının sonunda tekraren şunları söyledi: - Allah’a yemin ederim ki, hazır bulunup müdahil olduğumuz hiçbir işte, o zaman Ebu Bekr’e biat edilmesi kadar kuvvetli bir sonuç elde etmiş değiliz. Bizler biat vuku bulmadan ayrılmamız halinde, Ensar topluluğunun bizden sonra kendi aralarından birine biat etmesinden korkmuştuk. Böyle bir durumda ya razı olmadığımız bir iş yapıp biz de ona biat edecek ya da onlara muhalif kalacaktık ve böylece fesat çıkacaktı. Binaenaleyh bundan böyle kim (devlet başkanı seçiminde) müslümanların meşvereti olmaksızın (kendiliğinden harekete geçip oldu-bittiyle) birisine biat ederse, ikisinin de öldürülecekleri korkusundan dolayı hiç kimse onlara uyup muvafakat etmeyecektir. (Buharî) |