HIZIR’I (A.S) GÖRDÜ; ZAiDE (R.A)
Kasım 2011 74.SAYI
Bir gün Hızır uğrar mı bize de?
Selam verir mi?
Sonra bize de der mi, “Muhammed’e söyle. Onun peygamber olduğuna sevindiğim kadar hiçbir peygamberin peygamber olduğuna sevinmedim.”
O sevinç kuşatır mı şimdi bizi?
O sevinç yerin sevinci.
O sevinç göğün sevinci.
Toprağın ve bulutun sevinci.
Şimdi bizim sevincimiz olur mu?
BİR GÜZELDE GÜZELİ YAŞAMAK
Zaide (r.a) Hz. Ömer’in (r.a) azatlı kölesidir. Hakkında daha fazla bilgi yoktur.
Çok ibadet etmesi ve güzel hikayesiyle tanınır.
Böylelikle onu anarken İslam’ın güzelliğini de anarız ki soy sop üstünlüğü diye bir üstünlük yoktur. Zenginlik de üstünlük değildir. Yoksa nesebini bilmediğimiz bir azatlı köleyi nasıl anardık?
İslam andırır bize onu.
Peygamberin getirdiği güzellikler andırır bize azatlı bir köleyi.
Bir azatlı köle ışık olur, sevinç olur şimdi bizlere.
KARANLIKTA KALMASIN KALBİMİZ
Küfürden sonra imanı bulmuştu.
Karanlıklardan sonra aydınlığa ermişti.
Kıymetini bilirdi imanının, aydınlığının.
Aydınlanan kalbiydi bilirdi.
Bilirdi de imanını, yaşama konusunda sonsuz bir gayret gösterirdi.
HIZIR’LA BİR DAKİKA
Zaide (r.a) bir gün hamur yoğurdu ekmek yapmak için. Sonra kıra çıktı ekmekleri pişirmek için odun toplamaya. İşine dalmışken aniden karşısına çıkan biriyle irkildi.
Yüzü ay gibi parlak ve yuvarlaktı.
Güzel kokulu elbiseler giyinmişti.
Alnı ve ayakları bembeyaz bir ata binmişti.
O Hızır’dı (a.s).
“Esselamü Aleyke, Zaide” dedi.
“Ve Aleykes Selam” diye selamı aldı Zaide (r.a).
“Söyleyeceklerimi benim namıma Muhammed’e iletir misin?”
“Evet, iletirim inşallah.”
“De ki Muhammed’e, ben Hızır’la karşılaştım. Sana selam edip şöyle diyor: ‘Senin peygamber olarak gönderilişine sevindiğim kadar hiçbir peygamberin gönderilişine sevinmedim. Çünkü Allah sana merhamet edilen ümmeti ve makbul olan daveti vermiştir. Yine sana cennette bir nehir vermiştir.”
Evet, o gelen Hızır’dı.
İsmiyle seslendi Zaide’ye (r.a)
Selam gönderdi onunla en sevgiliye.
Ve paylaştı Zaide’yle (r.a)
Sevincini paylaştı.
O gün Zaide (r.a) ailesi için hamur yoğurmuştu. Odun toplamak için de kıra çıkmıştı.
Sıradan bir gündü.
Sıradan bir gidişti.
Ama sıra dışı gelişti.
O eve nasıl bir dönüştü.
***
Güzel hikayesiyle anarız onu.
Çok ibadet etmesiyle anarız.
Kulluğuyla anarız.
O gün o görmedi Hızır’ı (a.s) sanki biz gördük.
Bize selam verdi.
Bizle selam gönderdi.
Elvida ÜNLÜ[
Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın
