PEYGAMBERİMİZ’İ (S.A.V) GÖRÜNCE AĞLAYAN DEVE
Eylül 2010 60.SAYI
Gece yarısı olmuş gökyüzü ışıl ışıldı. Bütün yıldızlar parıl parıl parlıyordu. Aydede, yıldızların yanına koştu. “Ne güzel bir gece değil mi?” dedi. Bütün yıldızlar evet der gibi başını salladı. Fakat Tonton Yıldız’ın gözleri ağlamaktan kıpkırmızıydı. Bu, Aydede’nin dikkatinden kaçmadı. Tonton Yıldız’a bir şey olup olmadığını sordu. Tonton yıldız; “Bu gün akşam ezanı okunurken hayvanat bahçesinde hayvanları seyrediyordum. Tam o sırada bir devenin ağladığını gördüm. Sahibi ona çok zahmet ediyordu. Yularından tutmuş bir çubukla vuruyordu…” dedi. Aydede bunları duyunca çok üzüldü. Bir müddet sessiz kaldıktan sonra tekrar konuşmaya başladı;
“Bir gün Peygamberimiz (s.a.v) bir bahçede gezerken bir deveye rastlamış. Deve Peygamberimiz’i (s.a.v) görünce inlemeye başlamış. Gözlerinden de yağmur tanesi gibi yaşlar akıyormuş. Bunun üzerine Rasulullah (s.a.v) onun yanına gelmiş. Ensesini okşamaya başlayınca devenin gözyaşları dinmiş. Peygamberimiz (s.a.v) yanındakilere; ‘Bu devenin sahibi kim?’ diye sormuş. Ensar’dan bir genç gelip ‘Benimdir, ey Allah’ın Rasulü’ diye cevap vermiş.
Peygamberimiz (sav) ona: ‘Allah’tan korkmuyor musun? Çünkü bu hayvan bana, senin kendisini aç bıraktığını ve çok yorduğunu söylüyor’ demiş. O günden sonra Ensarlı genç devesine bir daha eziyet etmemiş.”
FIKRA
ATEŞ DÜŞTÜĞÜ ZAMAN
Bir gün Nasreddin Hoca’nın evine tüccar bir arkadaşı misafir olmuş. Hoca ona mantı pişirip getirmiş. Arkadaşı acele edip mantıyı hemen ağzına atınca boğazı yanmış. Boğazının yandığını belli etmemek için başını tavana doğru dikmiş ve yanmanın etkisi gidinceye kadar başını tavandan indirmeyip sormuş:
-Hocam bu tavanı ne zaman yaptınız. Hoca hemen cevap vermiş:
-Boğazıma ateş düştüğü zaman…
BİLMECELER
1- Adam saçını ıslatmadan şampuanlamış, neden?
2-Tavuklar en çok hangi ülkeyi sever?
3- Mantarlar niçin şemsiye şeklindedir?
4- İncecik beli, elimin eli.
UÇAN HALI TARİHİ ZEYTİN AĞACI İLE
Hava sıcak mı sıcaktı. Eren ile Enise’ye; “Haydi gelin gidelim şöyle bir tur atalım.” dedim. İki güzel yol arkadaşımla bulutlar arasında yol aldık. Enise, yolculukta abur cubur yemeyi çok sever. Çantasından; çekirdek, kuruyemiş, cips çıkardı. Bir de zeytinli ezme vardı. Enise zeytinli ezmesini ekmeğinin üzerine sürerken, “Ben hiç zeytin ağacı görmedim. Bu güzel nimetin yetiştiği ağacı görmeyi isterdim” dedi. O an birden bir rüzgar esti. Bizi alıp bir yerlere götürdü. Doğrusu hiçbirimiz nereye gittiğimizi bilmiyorduk. Birden inişe geçtik ve kocaman bir ağacın üzerine bir kuş gibi konduk.
Eren ve Enise çevreyi dolaşmaya çıktı. Döndüklerinde oldukça ilginç bilgiler öğrendiklerini söyleyerek şöyle dediler; ‘’Gövde çapı 6 metre 28 santimetre olan bir zeytin ağacının yanına gelmişiz. Ağacın 1300 yaşında olduğu söyleniyor. Adana Kültür ve Tabiat Varlıklarını Koruma Bölge Müdürlüğünce ‘Anıt Ağaç’ olarak tescil edilen bu büyük ağaç bir zeytin ağacıymış.” Bu sözleri duyunca tarihi bir ağacın yanında olduğumuzu anladım. Sevgili Arkadaşlar! Ülkemizin taşı toprağı tarihi müze gibi. Ağaçlarımız bile binlerce yıl öncesine dayanıyor. Ne güzel bir memleketimiz var değil mi?
Kadriye BAYRAKTAR[
Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın
