Kuran'ın büyüklüğü

KUR’AN’IN BÜYÜKLÜĞÜ

Saliha SELÇUK

Mayıs 2015 116.SAYI

Maide suresinin ilk ayeti inananlara şu şekilde bir hitapla başlar: “Ey, iman edenler! Sözleşmeleri yerine getirin.
“Ebu Hayyan’ın kaydettiği üzere, Arapların ilk filozofu, meşhur el-Kindi’ye öğrencileri: “Ey, filozof; bize şu Kur’an’ın bir dengini yapıver” demişler. O da ‘Peki, hepsinin değil ama bir kısmının benzerini yapayım’ demiş. Ve birçok günler çekilip kapanmış, sonra çıkmış: ‘Vallahi demiş buna ne bizim kudretimiz yetecek ne de başka birinin. Mushaf’ı açtım, Maide suresi çıktı; baktım vefayı (sözde durma) söylemiş, dönekliği yasaklamış, bir genel tahlil yapmış, sonra bir istisna eylemiş sonra da kudret ve hikmetinden haber vermiş ve bütün bunları iki satıra sığdırmış, bunu ise hiç kimse ciltlerle yazı yazmadan ifade edemez.” (Elmalılı M. Hamdi Yazır, Hak Dini Kur’an Dili, c. 3, s.142)

ALLAH’I BENDEN DAHA İYİ TANIYOR

Ahmed b. Hanbel (rh.a) zamanının imamı idi. Faziletlerini anlatmaya imkan yoktu. Tefekkürden ve derslerden artakalan zamanında hemen Bişr-i Hafi’nin (k.s) yanına giderdi. Biri Ahmed b. Hanbel’i Bişr’in yanında görse derhal onu kınamaya başlardı. Derdi ki: “Nihayet sen alemin imamısın. Senden daha bilgili kimse gelmez artık. Birisi bir söz söyleyecek olsa dinlemezsin de bu başı açık, ayağı yalın kişinin yanına niçin koşup gelirsin?”
Ahmed b. Hanbel şöyle dedi: “Evet, ben hadis ilminde bilgi sahibiyim, herkesten öndeyim. İlmi ben ondan daha iyi biliyorum ancak o Allah’ı benden daha iyi tanıyor.” (Feridüddin Attar, Mantıku’t-Tayr, s. 259-260)

PEYGAMBER EFENDİMİZ’DEN (S.A.V) NASİHATLER

“İnsanlara anlayacakları şekilde konuşunuz.” (Buhari, İlim, 49)
“Akrabasını ziyaret edip gözetmeyen kimse cennete giremez.” (Müslim, Birr, 19)
“İbadetleri gücünüz yettiği kadar yapınız.” (Buhari, İman, 32)
“Dünya ve onun içinde olan şeyler değersizdir. Sadece Allah’ı zikretmek ve O’na yaklaştıran şeylerle, ilim öğreten alim ve öğrenmek isteyen talebe bundan müstesnadır.” (Tirmizi, Zühd, 14)
Kuvvetli mümin, Allah katında zayıf müminden daha hayırlı ve daha sevimlidir. (Bununla beraber) her ikisinde de hayır vardır. Sana yararlı olan şeyi elde etmeye çalış. Allah’tan yardım dile ve asla acziyet gösterme. Başına bir şey gelirse ‘Keşke şöyle yapsaydım, şöyle olurdu!’ diye hayıflanıp durma. ‘Allah’ın takdiri bu. O ne dilerse yapar’ de. Çünkü ‘keşke’ kelimesi, şeytanı memnun edecek işlerin kapısını açar.” [Müslim, Kader, 34 (2664)]

ŞEYHLERİN BAĞIMSIZ TASARRUF YETKİLERİ VAR MIDIR?

Bir rivayette, Allah Teala’nın ‘Şüphesiz sen sevdiğin kimseyi doğru yola iletemezsin…” (Kasas, 56) ayeti hakkında Ebu Hüreyre (r.a) şöyle demiştir: ‘Bu ayet Peygamber Efendimiz’in (s.a.v) amcası Ebu Talib’in İslam’a girmesini istemesi üzerine inmiştir.” (Tirmizi, Tefsir, 3188)
Hadisten çıkan netice: Şeyhin bağımsız tasarruf yetkisinin olmamasıdır. Onun tasarrufu yüce Allah’ın dilemesine-meşiete bağlıdır. O, “ol” dedikten sonra oluverir. Fakat Allah (c.c) veli kullarına genel manada böyle bir yetki de vermiştir.
Bazı kimseler hata ederek tasarrufun şeyhlerinin elinde olduğuna inanırlar. Bu hadis; bu yanlış fikri düzeltmektedir. Mürşidin gerçek işi dini yönden faydalı olmak, saliki terbiye etmek, doğru yolu göstermek, seyr-i süluku esnasında önüne çıkması muhtemel engellere, desiselere karşı uyanık olmasını tembihlemektir. Fakat bu, mutlak faydalı olma yetkisi elinde değildir. (Bkz. Şeyh Eşref Ali Tanevi, Hadislerle Tasavvuf, s. 60)
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın