Ey Allah'ın Rasulü tut ellerimden

EY ALLAH’IN RASULÜ TUT ELLERİMDEN

Ali SÖZER

Allah Rasulü’nden (s.a.v) bahseden şiirlere naat diyoruz. Naat kelime olarak “vasfetmek, tarif etmek, anlatmak” gibi manalara geliyor. Yani naat-ı şerifler, Allah Rasulü’nün bahsedildiği, güzel vasıflarının anlatıldığı şiirlerdir. Bu şiirlerde Efendimiz’in (s.a.v) isimleri, güzel ahlakı, mucizeleri, hayatından kesitler gibi daha birçok özelliği anlatılmıştır. Böylece gönle Allah Rasulü’nün (s.a.v) sevgisini aşılayan şiirler, O’na dair güzelliklerle süslenmiştir. Öyle ki eski edebiyatımızda Efendimiz’den sürekli gül olarak bahsedilmesi, gül denilince Efendimiz’in akla gelmesine vesile olmuştur. Nitekim Sezai Karakoç “Çocukluğumuz” şiirinde şöyle der:
“Annem bana gülü şöyle öğretti
Gül O’nun, O sonsuzluk güneşinin teriydi.”
Naat, aynı zamanda Allah Rasulü’nü (s.a.v) övmektir, methetmektir. Çünkü yaratılmışlar içinde övülmeye en çok layık olan O’dur. Muhammed, Ahmed ve Mahmud isimlerinin manasının tecellisidir. Çünkü Allah Rasulü’nü övmek, salat u selam getirmek, O’nu alemlere rahmet olarak gönderen Allah Teala’ya şükretmektir, hamdetmektir.
Naat-ı şeriflerin bir diğer ortak yönü de Allah Rasulü’ne sığınmaktır. O’nu vesile edinerek Allah’tan af ve mağfiret dilemektir. Ecdadımız, bütün Müslümanlar, tarih boyu alemlere rahmet olarak gönderilen Peygamberimiz’i (s.a.v) böyle anmışlar, kalplerine O’nun sevgisini böyle yerleştirmişlerdir.
Şair ve sanatkarlıklarıyla bildiğimiz Osmanlı padişahlarının da çok güzel naat-ı şerifleri vardır. Bunların içinde merhum 1. Abdülhamid Han’ın Arapça olarak yazdığı naatın ayrı bir yeri vardır. Samimi duygularla, güçlü bir şiir diliyle söylenmiş bu naat; o dönemde Ravza-i Mutahhara’nın duvarlarına da yazılmıştır. Her yönüyle güzel bir naat-ı şerif olan bu şiiri; bizim her asırda olması gereken duruşumuzu ve yolumuzu göstermesi, aydınlatması için tercüme haliyle de olsa akılda tutalım:

“Ey, Efendim!
Ey, Allah’ın Rasulü!
Tut elimden senden başka kimsem yok,
Senden başka dayanağım yok.
Ey, itimat edilenlerin en hayırlısı!
Sen hidayet nurusun her yerde, her varlıkta…
Sen yağmurun özüsün!
Sen hiç şüphesiz tüm yaratılmışlara bereketli bir yağmur gibisin.
Sen yaratılmışları doğruluğunla hidayet edensin.
Ey, hamd makamında tek başına var olan!
Ey, doğmayan ve doğurmayan Allah’a yalnız yükselen!
Ey, parmaklarından fışkırırcasına nehirler akan
Ve kocaman orduyu kana kana suya doyuran!
Ne zaman beni bir hüzün sarsa şöyle derim:
Ey, Efendilerin Efendisi!
Ey, dayanağım!
Hatalarımdan dolayı rahmeti bol olan Allah’a şefaatçim ol.
Ebedi alemde elime geçmeyecek bir nimetle bana ihsan et.
Bana daima rıza gözüyle bak.
Kusurlarımı kereminle sonsuza
dek ört.
Beni tamamen saracak bir af nazarıyla şefkat et.
Efendim!
Çünkü ben senin yolundan ayrılamam.
Bir ve tek olan Allah’ın sırrı olanı,
Göklere yükselenlerin en şereflisini
Ve yaratılmışların en hayırlısını kendime vesile edindim.
O’nu (s.a.v), cemal sahibi olan Allah yaratmıştır.
Mahlukat içinde O’nun bir benzerini bulamadım.
O, yaratılmışların en hayırlısı ve peygamberlerin en yücesi,
İnsanların hazinesi ve onlara doğru yolu gösteren…
O’na sığındım, umarım Allah bana mağfiret eder.
İşte, benim düşüncem ve itikadım budur!
Ömrümün sonuna dek işim onu methetmek olacak…
O’na olan sevgim arşın sahibi olan Allah’ın indinde dayanağımdır.
Asla zail olmayacak en temiz, sayısız, sınırsız salat ve selam O’nun üzerine olsun!
Ve şeref sahibi alinin ve ashabının üzerine de salat ve selam olsun.
Ve sonsuza kadar onlara tabi olanlara da salat ve selam olsun!”
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın