ENSAR İLE MUHACİRLERİN KARDEŞLİK SEVGİSİ
Ocak 2012 76.SAYI
Tonton, Tintin, Kırmızı Kanatlı ve Kuyruklu Yıldız çok güzel bir dörtlü oluşturmuştu. “Biz Afacan Yıldız Kulübü’yüz/ Dostluk ve paylaşmaktır amacımız/ Sevgi ve saygıyla yol alırız” şarkısını söyleyerek Aydede’nin yanına geldiler. Ona; “Biz dört arkadaş bir grup kurduk. Afacan Yıldızlar Kulübü. ‘Bir elin nesi var iki elin sesi var’ diye bir atasözü duymuştuk. Biz dört kişiyiz ve sekiz elimiz var” dediler. Dördü de elini birden kaldırınca, Aydede onlara gülümseyerek şöyle dedi:
“Ne güzel düşünmüşsünüz! Arkadaşlığı, dostluğu, sevgiyi bir arada yaşamak… Siz bana Ensar ile Muhacirlerin kardeşliğini hatırlattınız. Mekkeli Müslümanlar, Medine’ye hicret etmişti. Medineliler, hicret eden muhacir kardeşlerine evlerinin kapılarını açmıştı. Birlikte çalışıp beraber sofraya oturmuşlardı. Medineli Müslümanlar, bunlarla da kalmadılar. Rasulullah’ın (s.a.v) huzuruna çıkarak şu teklifte bulundular: ‘Ya Rasulallah! Hurmalıklarımızı da, Muhacir kardeşlerimizle aramızda bölüştür.’
Ancak Muhacirler daha önce ziraatla hiç meşgul olmadıkları için bu işleri pek bilmiyorlardı. Bunun için Peygamberimiz, Muhacirler namına Ensar’ın bu teklifini kabul etmedi. Fakat Medineli Müslümanlar buna da bir çare buldular. Ziraattan anlamayan Muhacir Müslümanlara sadece tımar ve sulama işlerini verdiler. Böylece iş paylaşımı yapılmıştı. Ekinden çıkan mahsul ortadan pay edilecekti. İşte o zaman Efendimiz (s.a.v) bu teklife razı olmuştu. Bu samimi kaynaşmadan büyük bir kuvvet doğmuştu. Bu kuvvetin adı; Allah rızası için kardeşlik, dostluk, fedakarlık ve paylaşmayı bilmekti.”
Kadriye BAYRAKTAR[
Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın
