๑۩۞۩๑ İlim Dünyası Online Dergi Dünyası ๑۩۞۩๑ => Diğer Yazılar => Konuyu başlatan: Safiye Gül üzerinde 29 Nisan 2012, 17:56:26



Konu Başlığı: Dünyayı saran en güzel şey; sevgi
Gönderen: Safiye Gül üzerinde 29 Nisan 2012, 17:56:26
Dünyayı saran en güzel şey; sevgi...

Şubat 2007 17.SAYI

Dünya dünya iken                         
İnsan ona doymaz iken             
Ülkeler içinde Medine denen bir yerde,
Gül kokulu bir Peygamber varmış.

Günlerden bir gün arkadaşlarıyla sohbet ederken bu gül kokulu Peygamber (s.a.v), Hz. Ömer ve Osman’ı (r.a) el ele tutuşmuş omuz omuza yürürlerken görür. Onları överek dünya ve ahiret kardeşi ilan eder. Sonra oradaki bütün sahabiler birbirleriyle dünya ve ahiret kardeşi olurlar. O sıra da Hz. Ali iki gözü iki çeşme ağlayarak; “Ya Rasulallah! Herkesi kardeş yapmışsın benimle hiç kimse arasında kardeşlik kurmadın” der. Rahmet ve merhamet Peygamberi ona şöyle cevap verir: “Ya Ali sen benimle dünyada ve ahirette kardeşsin.” Hz. Ali’nin yüzünde güller açar. Mutluluktan gözleri ışıldar.

Böylece yoksul zenginle, siyah derili beyazla kardeşliklerini ilan ederler. Birbirinin iyi ve kötü gününde beraber olacaklarına söz verirler. Bir parça ekmekleri varsa yarısını kardeşine verir. Bu kardeşlik gün geçtikçe büyür. Yeryüzünün dört bir yanına dağılır. İşte bu Allah için birbirini sevenlerin kardeşlik bağıdır.

Ayşeciğin köşesi
Besmeleyle başlayalım her işe


Günlerden bir gün iki arkadaş yola koyulmuşlar. Bir müddet yürüdükten sonra ak sakallı bir dedeye rastlamışlar. Yaşlı dede, onlara nereye gittiklerini sormuş. Onlar da dünyayı dolaşmak istediklerini söyleyerek hayallerinden bahsetmişler. Yaşlı zat, “Bu yol çok tehlikelidir. Gideceğiniz yer de çok uzak. Size bir kelime söyleyeceğim. O kelimeyi yola başlarken, bir işe başlarken söylersiniz. İşte o zaman bütün güçlükler kolay olur” demiş. Çocuklardan biri hemen kabul etmiş ve ak sakalı dedeye teşekkür etmiş. Diğeri ise dudak bükmüş. Benim bir şeye ihtiyacım yok deyip o da yoluna koyulmuş.

Az gitmişler uz gitmişler. Yolun sonunda yine bir ara karşılaşmışlar. Söz dinleyen çocuk üstü başı düzgün, yüzü ayna gibi parlak bir şekilde yürüyormuş. Diğeri perişan bir halde adım atacak mecali bile kalmamış. O sırada ak sakallı yaşlı dede de onların karşısına yine çıkmış. Üstü perişan olan çocuğa; “İşte gördün mü? Sana söylediğim sihirli kelimeyi söyleseydin bu hale gelmezdin, demiş. Bak arkadaşına o da senin kadar yol yürüdü. Ama her işe başlarken o kelimeyi söylediği için senin gibi perişan olmadı” demiş. İşte o zaman söz dinlemeyen çocuk o kelimenin ne olduğunu sormuş. Ak sakallı dede;

“Besmeleyi söylemek. Yani her işe başlarken Allah’ın adıyla başlarım demek. Yüce yaratıcının ismiyle başlayan kimse her işi kolay ve güzel olur” demiş.

Besmeleyi unutmamamız gereken yerler vardır. Mesela, yemek yerken, su içerken, Kur’an okurken… Rabbimiz’in güzel ismini anarak başladığımız bütün işlerin sonu güzel olur.
Efendimiz “Besmele ile başlanmayan işten hayır gelmez” buyurur.

Bilmeceler

1-Bize ait olduğu halde başkalarının kullandığı şey nedir?
2-Yuvarlağız, altındanız, bir kolda toplanırız.
3-Küçük kare kutu, içi insan dolu.
4-Kolu var, bacağı yok, dikdörtgeni var, karesi yok.
5- Servis yapıldığı halde yenmeyen şey nedir?

Benim Duam

Dün gece kar yağdı. Her taraf  bembeyaz oldu. Dışarı çıkıp arkadaşlarımla doyasıya kartopu oynadım. Bize bu güzelliği verdiğin için çok teşekkür ederim.
Rana / İstanbul

Kadriye BAYRAKTAR