Büyük komutan Alp Arslan

Büyük komutan; Alp Arslan

Ağustos 2007 23.SAYI

Sevgili çocuklar benim adım Alp Arslan. 20 Ocak 1929’da, Horasan ilinde dünyaya geldim. Horasan topraklarında güle oynaya büyüdüm. Çocukken etrafımdaki herkese birbirinden ilginç sorular sorardım. Ufacıktım ama her soruyla bir şeyler öğrendim. En çok da babamdan dinlediğim Anadolu hikayelerini sevdim. Aylar, yıllar geçti derken hükümdarlık yaşına geldim. Büyük bir şenlikle Selçuklu devletinin padişahı oldum. En büyük hayalim Anadolu topraklarını bir an önce almaktı.

O zamanlar en güçlü devlet Bizans İmparatorluğuydu. Dünyada kuş uçurmuyordu. Suriye seferine çıktığım bir sırada Bizans hükümdarı Diojen’in topraklarımıza saldırmak için harekete geçtiği haberini aldım. Hemen geri dönüp askerlerimle birlikte Bizanslıları beklemeye koyuldum. Bu arada askerlerimle istişareler yaptım. 26 Ağustos 1071 Cuma sabahı abdestimi aldım. Beyaz bir elbise giydim ve askerlerimin yanına giderek onlarla birlikte dualar ettim. Konakladığımız yer Malazgirt ovasıydı. Aradan çok uzun zaman geçmedi ki Bizans ordusu geldi. Kıran kırana bir savaş başladı. Çok şükür uyguladığımız savaş planı başarıyla sonuçlandı ve zafer bizim oldu.

Dünyanın en büyük devletinin imparatoru şimdi benim yanımdaydı. Korku ve tedirginlik her halinden okunuyordu. Onurunu kırmak istemediğim için incitici bir söz söylemedim. Kendisini ya öldüreceğimi ya da esir alacağımı düşünüyordu. Fakat ona karşı hiçbir kötü harekette bulunmadım. Onunla Bizans hükümeti adına bir antlaşma imzaladım. Bu antlaşma Anadolu Selçuklu Devletinin gücüne güç katacaktı. Ülkesine dönmesi için ihtiyacı olan her şeyi hazırlatıp uğurladım. Sonra öğrendim ki Diyojen, ülkesine döner dönmez Bizanslılar tarafından öldürülmüş. Malazgirt zaferinin beni en çok sevindiren yanı Anadolu topraklarını İslam güneşinin aydınlatmasıydı. Göçebe Türklerin Anadolu’ya yerleşmesiyle bu topraklar yağmurla yeşeren otlar gibi şenlendi.

Duamız

Teşekkür ederim Allahım!
Allahım! Annemi, babamı ve kardeşlerimi koru. Bizi bu dünyada birlikte aşattığın gibi cennette de bir arada tut.
İbrahim Kapıcı / İstanbul

Bilmeceler

1- Dağdan gelir vize vize, ayakları kukalize
2- Değnek ucunda bir yemiş, bir daha yemem demiş.
3- Nar tanesi nur tanesi, İslam’ın bir tanesi.
4- Ağız içinde dil, haydi bunu bil.

Cevaplar: 1- Arı, 2- Dayak, 3- Kabe, 4- Kaval

Ayşeciğin köşesi
Büyümek istiyorum

Benim en büyük hayallerimden birisi bir an önce büyümekti. Bir gün anneme şöyle dedim. “Annecim ben artık küçük bir çocuk olmaktan yoruldum. Büyükler gibi konuşmak, onlar gibi davranmak istiyorum.” Bunun üzerine annem bana büyümek isteyen serçenin hikayesini anlattı.

Bir zamanlar dünyanın bir ucunda çok güzel bir orman varmış. Şırıl şırıl akan dereleri, rengarenk çiçekleri bir başka güzelmiş. Birbirinden güzel ağaçlarının üzerine kuşlar yuva yapmak için yarışırmış. Burada yaşayan kuşlardan biri de tatlı mı tatlı şirin mi şirin küçük serçeymiş. Küçük serçe son günlerde çok huzursuzmuş. Çünkü o da senin gibi bir an önce büyümek istiyormuş. Annesi ona ne derse desin aldırmamış. “İlle de büyümek istiyorum” deyip bir gün yuvadan uçup gitmiş. Yolda kral aslanla karşılaşmış. Aslan, küçük serçeye bu telaşla nereye uçtuğunu sormuş. Serçe büyümek istediğini, bunun için de hemen bir formül bulmak istediğini söylemiş. Varsa bildiği bir şey yardım etmesi içinde yalvarmış. Aslan bu sözler karşısında kahkahayla kükremiş. Ona büyümek için acele etmemesini söylemiş ama küçük serçe dinlememiş. Kral aslan, küçük serçenin gözyaşlarını görünce dayanamamış. Büyümesi için ormanın derinliklerinde bulunan sudan üç yudum içerse istediği şekli alabileceğini söylemiş. Küçük serçe bu sözleri duyunca çok sevinmiş. Hemen suyu bulup içmiş. O an kocaman bir serçe kuşuna dönüşmüş ve mutluluk içinde öterek evinin yolunu tutmuş.

Eve giderken yol üstünde oynayan diğer serçeler, görmüş ve onlarla oynamak istemiş. Fakat diğer serçeler “Sen büyüksün bizimle oynayamazsın” demişler. Küçük serçe üzgün bir şekilde oradan ayrılmış. Gide gide yorulan küçük serçe bir yere konup dinlenmek istemiş. O sırada bir solucan görmüş. Karnı da çok acıkmış doğrusu. Afiyetle yemek istemiş. Ama becerip de yakalayamamış. Solucan ona “Güya kocaman serçesin. Boyundan utan! Beni bile yakalayamıyorsun” demiş. Bütün bunlar serçenin çok gücüne gitmiş. O anda büyümenin zevkli bir şey olmadığını düşünmüş. Yeniden kral aslanı bulup eski haline dönmek istediğini söylemiş. O da büyümek için içtiği suyun arka tarafında bir su pınarı daha olduğunu söylemiş. “Oradan içersen eski haline dönersin” demiş. Küçük serçe hemen suyu bulup içmiş. Evine gelir gelmez “Annecim ben kararımı değiştirdim, büyümekten vazgeçtim. Bu benim için çok erken bir karar. Çocuklar gibi yaşamak istiyorum!” demiş.

Kadriye BAYRAKTAR
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın