Acılarını hat sanatıyla eritti nebahat ünlütürk

Acılarını hat sanatıyla eritti nebahat ünlütürk

Ağustos 2007 23.SAYI

Bu dünyada yaşanan her acının, çekilen her çilenin mükafatının ebedi saadet sebebi olduğuna inanan bilen insanlar hayatı dolu dolu yaşıyor, aldığı her nefesin hakkını vermeye çalışıyor. Nebahat Ünlütürk de bu insanlardan biri. Nebahat Hanım 1933 yılında Düzce’de dünyaya gözlerini açtığında hayatında onu bekleyen mutluklardan, hüzünlerden, acılardan habersizdi. Yaşadığı büyük acıları unutmak için 63 yaşından sonra hat sanatına başlayacağını, yüzlerce eser ortaya çıkarıp sergiler açacağını ise aklına bile getiremezdi. Şimdilerde 74 yaşında olan Nebahat Hanım’ın hikayesi biraz farklı. Hüzünle başlayan, büyük acılarla devam eden bu hikayenin sonunda, inanç ve azimle yüzlerce eser ortaya çıkıyor. Sevdiklerinin acısını unutmak için eline hat kalemi alan Nebahat Hanım, yaptığı eserler, açtığı sergiler, hayata bakışı ve inancıyla 7’den 70’e herkese örnek oluyor. O kadar ki, sergilerine gelen gençler onun yaptığı eserleri gördükten sonra kendi yaşamlarını sorgulamadan edemiyorlar.

Hat’la hayata tutundu

Dört çocuk annesi ve ev hanımı olan Ünlütürk’ün hat sanatıyla tanışması arka arkaya yaşadığı acılarla başlar. 11 yıl öncesine kadar bu sanatı yalnız gönlünde yaşatan Ünlütürk için, oğlunun 1996 yılında geçirdiği trafik kazası hastalık ve acılarla geçecek günlerin habercisi olur. Oğlu iki yıl boyunca Çapa Tıp Fakültesi ile Haydarpaşa Numune Hastanesi’nde tedavi gören Nebahat Hanım’ın eşinin kalbi, evladının çektiği acıya daha fazla dayanamaz. Yoğun bakıma kaldırılan eşini aniden kaybeden acılı kadın beş ay sonra da oğlunu toprağa verir. Üst üste yaşadığı derin üzüntüler yalnız kalbini değil, bedenini de sarar. Artık ellerini bile kullanamaz hale gelir. Kendisine sinir iltihabı teşhisi koyan doktorlar yalnız üç ay ömrü kaldığını söyler.

Yaşadıklarının bir imtihan olduğunu düşünen Nebahat Hanım Allah’a olan inancı sayesinde hastalığıyla mücadele etmeye başlar. Aylarca küçük bir makasla kağıt keser. Ellerini kullanmaya başladığında ise hat sanatçısı Ali Hüsrevoğlu’nun öğrencisi olur. 2001 yılında hocasından icazet alan Ünlütürk, büyük hat ustalarının eserlerini süet ve ipek kumaş üzerine uygulayarak yeni denemeler yapar. Azim ve aşkla yaptığı 100 eserini sekiz yıl boyunca Altunizade Kültürü Merkezi, Ayasofya Müzesi, Cemal Reşit Rey Konser Salonu, Topkapı Sarayı ve Lütfü Kırdar Uluslararası Kongre ve Sergi Sarayı’nda sergileyen sanatçı, son kişisel sergisini de dört ay önce Dolmabahçe Sarayı’nda açar.

Yaşanan her acı insan için bir ders

Nebahat Hanım ömrünün sonbaharında tüm zamanını hat ve tezhip sanatıyla uğraşarak geçiriyor. İlerleyen yaşına rağmen gece-gündüz eserler yapan sanatçı, geleneksel süsleme sanatından örnekler sunuyor. Evinin işini de kendi yapan sanatçı, gün boyu bir eserin başında çalıştığı için akşam namazını kıldıktan sonra uyuya kalıyor. Gece yarısı kalkıp yatsı namazını kılıyor ve tekrar çalışmalarının başına oturuyor, sabahın ilk ışıklarına kadar hatla hemhal oluyor. “Hat sanatı beni hayata bağladı” diyen Ünlütürk, “Eşimi ve oğlumu kaybettikten sonra, doktorlar bana üç ay ömrümün kaldığını söylediler. Çok acılar çektim ancak acılara mahkum olmadım. Hayatta üç çocuğum daha vardı. Onları üzmeye hakkım yoktu. O bakımdan, Allah’ın bana verdiği bu üzüntüye sabır gösterdim. Rahatsızlıklarıma karşı güçlü durabilmek için kendimi ibadete ve hat sanatına verdim. Ünlü hattatların eserlerini önce kumaşa aktarıyor, sonra boyuyorum. Bu eserlerin içlerinde bana ait olmayan istifler de var. Hat beni ayakta tutuyor, bana güç veriyor” şeklinde konuşuyor.

İnsanların hayata her zaman güzel pencereden bakması gerektiğini belirten Ünlütürk, “Yaşanan her acı insan için bir derstir. Allah her zorluğun yardımını gönderiyor ama insanlar da kendilerini zorlamalı, acılar karşısında sabırla mücadele etmeli. İnsan direnmeye gayret edince Allah önce sabrı arkasından mükafatı veriyor” diyor.

Gül BEKTAŞ
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın