|
Konu Başlığı: Yanılgıların merkeziymiş hayat Gönderen: Sümeyye üzerinde 01 Ağustos 2010, 13:36:31 Yanılgıların Merkeziymiş Hayat ... Küçükken meraklısı olduğum uçurtma hayallerimi taşırmış gökyüzüne meğer Çocuklukta kalırmış tüm sevinçler , en güzel ve masum haliyle Yalnız o yaşlarda acımasızlığını saklar , yüze gülermiş hayat Net değilmiş hiçbir insan yıldızlar kadar ve çizgi film gibi renkli değilmiş yaşam Dertmiş büyüttüğüm yaşımla beraber , hüzünler artarmış tebessüm yerine Kimseye eşit muamele etmezmiş hayat , kapıya dayanan zorluk ve mücadeleymiş en çetininden Yıllar mecbur bırakırmış sessizliğe , çaresizliğe Sabırmış biriktirdiğim kumbaramda , ümitlerimmiş harcadığım Salıncakta unutulurmuş tüm mutluluklar ,yalnız o zaman masmaviymiş gökyüzü Özünü kaybedermiş insan , su gibi berrak kalamazmış Yalancıymış aynalar , suçsuz değilmiş hiçbir yüz Okul sıralarında öğretilenlerden ibaret değilmiş hayat , barış sevgi ,hoşgörü kitap sayfalarındaymış sadece Hep gölgeye mahkummuş sevinçler ,ne çok can yakarmış dünya Hilesiz oynanan tek oyunmuş körebe ve saklanbaçlarda saklı kalırmış umutlar Benmişim eksilen kendimden , imtihanımmış uzayan Getirdiklerinin karesiymiş götürdükleri , sağlaması yokmuş ömrün Her ağlayışımda yanında olmazmış annem , duyrulmazmış hıçkırıçlar kimseye Tükettiğim huzurmuş , yitirilen samimiyet Büyüdükçe artarmış cocukluğa özlem , azalırmış güvendiğin insan sayısı Tekrarı olmayan bir tiyatroymuş hayat , ölümle kapanırmış hep son perde Kolu kanadı kırıkmış ömrün ve yalnızca kuşlar anlarmış uçurtmanın dilinden ALINTI |