Yağ yağmur

Yağ Yağmur

YAĞ YAĞMUR, damla damla dökül yüreklerimize.. Yağ yağmur!! Yağ da serinlet varlığımızı rahmetinle. Biliyorum sana seslenebilecek kadar mübarek değil ağızlarımız. Biliyorum öylesine gerilimler içinde şimdi dünyamız. Biliyorum toprak dahi bakir değil eskisi kadar. Yinede Rahmetinle muamelede bulunda gönder rahmet damlacıklarını sağanak sağanak üzerimize.

Yağ ey mübarek! Yağda sevindir fakirleri, acizleri, biçareleri. Yağ da yine senin melodine karışsın Hu!!.. sesleri.. Yağ mübarek! Dökül, damla damla günahkar sinelerimize. Farkındayım, eskisi kadar samimi değil ağızlar. Farkındayım hakiki secdelere varmıyor başlar ve yine farkındayım kaç gönlü kırığın incinmiş ahlarını işitti şu mübarek semalar!! Yinede Er Rahman ismi celilin hürmetine acı bizlere..

Tarumar oldu yeşillikler ve inim inim inliyor çimenler şimdi. Ellerimi açıp sana, yağmur damlacıkları altında ıslanmayı özledim, ıslattığın somun gibi kabarmış topraktan tüten temiz toprağın kokusunu özledim, yeşillerin sevinç vaveylalarını, insanların alel acele kaçışmalarını özledim. Başımı senin melodine dayayıp, ninninle uyumayı özledim birde en çok.

Gökyüzlerinin kararmasını kasvetli bulmuyor artık hiç kimse. Zira öylesine muhtacız ki birkaç damla suya. Ama kararan semalar dökülüp rahatlamıyor ve rahatlatmıyor bizleri bir türlü. Sonbahar kadar, hatta belki daha fazla güzel zamanlara tekabül ediyor Ramazan. Sofralardaki bereket sirayet etsin semalarada. Kuruyan canlar nasıl sabırsızlanıyorsa su için öylesine sabırsız dudaklar ve nefisler ezanı duymak için.

Akşam ezanın ilk “ALLAHu Ekber” i ile kavuşuyor canlar suya. Aynen öylede nice canlı mahlukat aylardır bir oruçta sanki ve hasretle bekliyorlar suyla gerçekleşecek olan vuslatı. Su hayattır, su duadır, su candır.. muhakkak suyun meyyali toprağadır. toprağınki tohuma.. tohum ise havaya meyyal.. bu vazgeçilmez üçlü denge çemberinin en mihenk değerlerinden biridir su.. vazgeçilmezdir.

Rahmet damlacıklarıyla ıslanmış buğulu camların arkasından yolları seyredemedik nicedir. Tedbiren şemsiyeni yanında taşıyanlara da rastlanmıyor artık. Göl yataklarından arda kalan kalınca çatlamış toprak görüntüleri var ekranlarda. Oysa böyle geçmezdi sonbaharlar hiç

Sonbaharın, ilk baharı kıskandıracak renkleri sudan yoksunlar şimdi. Dallarından eskisi kadar neşeyle düşmüyorlar sanki. Ya insanoğlu?!! Neden halen görmüyor gerçekleri?!! Suya olan gereksinimimizi ve yeryüzündeki tüm doğal kaynaklar gibi suyunda bir gün tükenebileceğini..

Günahkar sineler çoktan hazırlar bağırlarını açarak damlalarınla kavuşmaya. Çiçekler, çimenler ve zerre-i kainat teyakkuzda.. müjdele Rabbimiz canlılarını. Müjdele bizi her şeye rağmen her zamanki gibi ve gönder yeniden Rahmet Taneciklerini..

Yağ yağmur!! Yağ da serinlet sinelerimizi.. Yağ Yağmur!! Yağ da yine senin melodine karışsın ALLAHu ekber ve Hu!!.. sesleri..

Öznur Çolakoğlu
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın