๑۩۞۩๑ Kitap Dünyası - İlim Dünyası Kütüphanesi ๑۩۞۩๑ => Denemeler => Konuyu başlatan: Sümeyye üzerinde 01 Eylül 2010, 22:34:39



Konu Başlığı: Üsüyor insan
Gönderen: Sümeyye üzerinde 01 Eylül 2010, 22:34:39
ÜŞÜYOR İNSAN

Yaşanılan çağ, yaşanılan yüzyıl, yaşanılan on yıl…

Makası daralttık ve günümüz…

Makası açalım şimdi…

Yaşanılan on yıl, yaşanılan yüzyıl, yaşanılan çağ…

 

Sorun; biçimlenmiş ve somutlaşmış, yani görünürde gelişmiş olan çağda ve çağın mimarı olanda… Yani insanda…

 

Yüzyıllar ise her geçen zaman somutlaştırmış durumda… İnsanın kendinde kayboluşunu, kendinden kahroluşunu, kendini vuruşunu…

 

Algılama, kavram inşası, insan ve eşya arasındaki münasebet, sosyal yaşam kuramları, birey psikolojisi; insanın çağı aşabilmesine ve çağın ötesine bakabilmesine, içinde bulunduğu lahzadan sıyrılmasına müsaade etmiyor günümüzde, on yılımızda, yüzyılımızda, çağımızda…

 

Neredeyse her şey karmaşıklığa boğuyor insanı ve salim düşünce, zihni ferahlık ve fazlalıklardan sıyrılabilmiş ve kendini bulabilmiş insan aklı her geçen gün baltalanıyor, tırpanlanıyor…

 

Peki, ne yapmaktadır insan? Bir düşünelim... Geniş bir perspektiften, genel bir tespit yapalım… En büyük sorun insanın, insanlığın üşümesi… Bunun sonucunda üşenmesi insanın; kendini aramaktan, kendine konuşmaktan, her şeyden…

 

Yukarıda nedenlerine bir aralık da olsa bir pencere açtık… Nedenler işte… En büyüğü, kendini edilgen yapan insan…

 

Isınma olanaklarının, gelişen teknoloji ile artmasına rağmen insan(lık) üşüyor… İnsanın ruhu üşüyor, insanın zihni üşüyor, insanın yüreği üşüyor, bedeni ısınsa da insan üşüyor...

 

Ay Vakti; çağ ötesine bakabilmek için kendince bir pencere olmaya çabalıyor. Bir nebze de olsa yürekleri ısıtmak, zihinleri berraklaştırmak adına, okumak ve yazmak kavramlarının üzerinde durarak ve şiddetle bunları vurgulayarak…

 

Bu bir yol, geniş ve uzun bir yol… Referansımız “oku emri”… Kâğıda çizilmiş bir haritamız olmasa da yönümüzü belirlemiş bir pusulamız var…

 

Çağın karmaşıklığından kendimizi kurtarıp düşünce penceremizi açarak aydınlığı görmeye çalışma gayreti içerisindeyiz… “Her aydınlığı yangın sanıp söndürmeye koşan zavallılar” çıkacaktır elbet karşımıza…

 

Yılmadan ve tıkanmadan…

Yol sabırdır

Yürüyüşe devam…

 

ALINTI