|
Konu Başlığı: Şairler bilirim ülkeme dair Gönderen: Sümeyye üzerinde 05 Eylül 2010, 18:39:11 ŞAİRLER BİLİRİM ÜLKEME DAİR Şiirler bana yazma, oku diyor. Gecenin berhudar ol dediği yerde kaleme ve kelama dönmeme dair telkinde bulunuyor. Aşk-ı memnu lisan-ı kalb ile ülfetten memnun, külfete mahal yok dercesine direniyor. Bir naz ikliminde yarım kalmış dibaceden ayrılmak istesem de, ülkeme dair bir şairden, bir ustadan okumaya devam ediyorum. Erdem Bayazıt. Sebeb Ey: “Başlar eşyada hareket kurtulmak için kendinden Daha öteye geçmek için arınmak gibi elbiseden Yakalar ölümsüzlüğün sonsuz ipini Sonra ses olur Zamanın idrak incisi ses döner döner döner de Yönelir sebebe Sebeb ey.” Şiir mahfilinde dolaşırken, kelimeler çuvallara doluşmuş ve ayıklamak sanki şairlere düşüyor. Süzmek, söylemine katacağını cımbızla çekmek, örmek ve örmek. His ve idrakin, mûsiki ve temanın, hayata dair olanla isyana matuf olanın arenası adeta. Herkes bakıyor, onlar görüyor, herkes aynı yolculuğa çıkıyor, onlar diğer sanat erbabı gibi yolun veritabanına iniyor, aldıklarından demetler yapıp hasbahçede ki layık oldukları yere koyuyorlar. Şiir’in koşum kayışları olmasa, şair de şiir de olmuyor. Çok yazılıyor, belki çok okunuyor ama, mısra-ı berceste olmuyor. Şiir kendi saf ikliminde kendi ayıklama mekanizmasıyla zorlamalara boyun eğmeden varlığını hem koruyor, hem yürüyor. Erdem Bayazıt. Dağlar. “Burçlarında ceylan taşıyan yücelere ey Ayın hüzün saati gözlerinden Kuytu yerlerine sümbüller dökülen Nergisler açan eteklerinde Göklerden muştular indiren güvercinleriyle Dorukları bembeyaz yaşmaklarıyla Güneşe uzanan ağaçlarıyla Zamanı hiç geçmeyecekmiş gibi donduran Ey bir yanıyla derin sulara dayanan Ey dağlar nerdesiniz ey.” Kendi şiirini yazan ve tok sesiyle şiir okumayı da öğreten usta bir şairden alıntılar yaparken, sanatının ellinci yılında şiirleriyle soluklanıyor, şiir kapısının pervazlarını zorlayan rüzgarın aşk risalesinden inabe aldığını görüyoruz. Şiirin soyut yüzü aşk, somuta düşen yanı mısralar. Erdem Bayazıt. Aşk Risalesi. “Haydi gel sevgilim gene arayalım Makam-ı İbrahimde rastlanan ayak izlerini Dedesinin elinden tutup Kubays dağına götürdüğü Yüzüsuyu hürmetine yağmur istediği Yeryüzünün bereketlenip çiçeklerle bezendiği Develerin coşarak çöllerde Ayak sesleriyle şiirler bestelediği O vakitleri.” Şeref AKBABA |