Hüznümü Seviyorum

Hüznümü Seviyorum

"(Cennete girmeyi hak eden mü'minler) dediler ki: 'Bizden hüznü gideren Allah'a hamdolsun'" (35/34)

Allah'ı razı etmeye koyulmuş mü'minin hüznü cennette bitecek

Bu gerçeği güçlendiren bir sözü de Allah Rasûlü vefatı sırasında başucunda ağlamakta olan Fatıma'sına söylüyordu:

"Ağlama kızım, baban bir daha acı çekmeyecek"

Evet, o güne kadar hep acı çekmişti Çünkü o çok şey biliyordu Onun bildiğini bilen her kim olsa öyle yapardı O da öyle demiyor muydu:

"Benim bildiğimi bilseydiniz, az güler çok ağlardınız"

Onun bildikleri bir yana, ya onun yaşadıkları?

Hem yetim, hem öksüz Ardından bir de kaybedilen dayanaklar:

Abdülmuttalib, Ebu Talib, Hz Hatice ve peşpeşe gelen evlat acıları, ölümleri

Tabii, bütün bunları bastıran da nübüvvetin ağır yüküydü Bu nedenle O, çok ağlamış az gülmüştü

Kan, ter, gözyaşı Bu üç damla azizdir; bu üç damlanın karıştığı şey de azizdir Neyin uğrunda olursa olsun, samimi olarak bir dava uğruna dökülen kanların karşılıksız kaldığı görülmemiş Ter de öyle Kim çalışarak ter dökmüş de karşılığını alamamış? Bu ister mü'min ister kâfir olsun, herkes için geçerli

"İnsan için" diyor Kur'an; "İnsan için yalnız çalıştığının karşılığı vardır"(53/39)

Gözyaşı da öyle Zulme uğramış birinden dökülüyorsa o damla, düştüğü yeri yakacaktır

Bu üç damla bedeldir; bu bedel ödendiği zaman elde edilen şey meşrulaşır

Kan, toprağın; ter, emeğin; gözyaşı, yüreğin bereketidir

"Ve gülüyorsunuz da ağlamıyorsunuz" (53/60)

Sahi nasıl beceriyorsunuz bunu, diyor Kur'an;

"İmanınızın, Kur'an'ınızın, coğrafyanızın esir edildiği, insanınızın manevi bir soykırıma uğradığı, tüm değerlerinizin yağmalandığı, sayısız civanın yüreğinden vurulduğu bir ortamda hâlâ nasıl gülebiliyorsunuz?" diye soruyor

Gerçekten nasıl becerebiliyorsunuz? Biliyorum, buna becermek demezler; gaflet derler, vurdumduymazlık derler, hamakat derler

Eğer bilseydik, Önderimiz Efendimiz'in bildiğini, çok ağlayıp az gülecektik O, yakîn derecesinde biliyordu gazabı, kahrı, cehennemi

Bu gerçeklerin arifiydi O

Biz de bunları "irfan" derecesinde bilseydik onun gibi yapacak, çok ağlayacak az gülecektik

Evet, bilseydik göğsümüzde nükleer bir güç merkezi taşıdığımızı ve bunun her gün üzerine yağan günahlarla paslandığını, bu pası çözecek tek kimya olan göz yaşını bir umman gibi salacaktık gecelerin koynuna

Eğer bilseydik günah hedeflerini onikiden vuran istiğfar silahının mermileri göz yaşıdır;

gönlümüze gözümüzden bir ırmak bağlayacaktık

Eğer bilseydik dualarımızı yüce makama tez ulaştırmanın en emin yolu onlara gözyaşından kanatlar takmaktır

Eğer bilseydik her gün en çok kullandığımız organların başında elimiz, zihnimiz ve kalbimiz gelir;

bu üçü içerisinden de en çok kullandığımız ve kirlettiğimiz kalbimizdir

Onu pislik içerisinde koyduğumuz için, Allah korkusundan dökülen yaşlarla yıkamadığımız için hayıflanacaktık

Eğer imanın neler çektiğini onun yerinde olup anlayabilseydik, ağlayabilirdik

Hissizliğin, duygusuzluğun bir tek mazereti var: Kalb katılığı O da meşru değil

"Şark'ı görmez, garbı bilmez, edepten yok payesi

Bir utanmaz yüz, yaşarmaz göz bütün sermayesi"

Anlayamayanlar, ağlayamazlar; hatta ağlanacak hallerine gülerler

İşte biz, böyle olduk

ALINTI
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın