Gül ve kelam

Gül Ve Kelam

Kuşku yok ki;
meşin ciltli kalın lügatlerin tozlu ve yıpranmış defterlerin arasında
incecik bir vazonun berraklığına daldırılmış kan rengi tek sap gülün güzelliğine bakarak şiir yazmaya dertlenen şair
gül ile kelam arasına düşmüş demektir
Ve hemen yanı başında olduğu halde şair gülün izini en uzak olduğu yerde
kelamda
sürmektedir
Yak lügatleri şair!
Güle nisbetle kurulmuş olsa da
gülün kelamı gülün yanında nedir ki?
Sadece gül bahçesi iste
Ki ufkun üzerinden uzun bulut kümeleri koşa gelirken kırkikindi yağmurları düşsün onun üzerine
Güle baktığında neye baktığını
ya da güle baktığında neyin sana baktığını neredeyse fark edecek gibi olduğun zamanlarda olsun bu
Yani geçmiş zamanlarda
şimdiki zamanlarda ve gelecek zamanlarda
Yani her zamanlarda
Yani perdeler aralanıp da önce
sonra gerisin geri
kapandığında
Cilve?
Olsun
Ona da razı ol
Çünkü söylemek istediğini söylemek üzere yola çıkarken sengramer kurallarıyla birlikte mantıki söz dizimini
ya da sözün mantıki dizilimini
ihlal etmeyi göze alacak kadar cesur ve gözü pek olsan bilegül bahçesinin kıyılarından geçerken yolun hâlâ kelâmda ısrar edersen netice değişmeyecek
Acıkmış ve susamış olmalısın ve tepeden tırnağa tere batmışsın
Güneşin neden her gün doğduğuna ve her akşam battığına
üstelik neden her gün doğudan doğup her akşam batıdan battığına dair de meraktasın
Dünyanın yuvarlak olduğu ve kendi etrafında döndüğü hususunda da kuşkuların vardır zahir
Çünkü o kadar kendin ve o kadar yalnızsın…

Nazan Bekiroğlu
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın