๑۩۞۩๑ Kitap Dünyası - İlim Dünyası Kütüphanesi ๑۩۞۩๑ => Denemeler => Konuyu başlatan: Sümeyye üzerinde 13 Eylül 2010, 15:29:55



Konu Başlığı: Gözyaşımda yanıyorsun felluce
Gönderen: Sümeyye üzerinde 13 Eylül 2010, 15:29:55
Gözyaşımda yanıyorsun felluce

Bir çift siyah kurşun mu ıskalıyor,                                                                                                 
bir çift taze bahar?…

Namludan çıkan her mermi,                                                                                                 
elimde patlıyor Felluce!…

Toprağa düşen narin bedenini,                                                                                                 
kalbim topluyor Felluce!..

Ayağını en son bastığın yerde bırakıyorum yüreğimi…

Adın dudağımda duadır bilirsin.                                                                                                 
Bu dünya  bitti ama meleklere emanetsin Felluce!..

Bomba sesleri, korkular şimdi uzak sana..                                                                                Gözyaşımda yanıyorsun Felluce!…

Felluce!…

Gönül kıyılarıma acıyla düşen gece,                                                                                                 
çöl yağmurlarını içimde kurutan hece..

 

Aah Felluce!..

Hangi kırık minareden okunacak bu bayram ezan orada? Hangi camide alınlar secdeyi bulacak? Ezanlar okunurken, yeni sabaha uyanan kuş yavruları hangi çocuğun kirpiklerine tutunacak bu bayram?.. Hangi çocuğun?…

 

Aah Felluce !..

 Orada beyaz güvercinler yaralı kanatlarını bulutlara bırakmış, yas mı tutarlar çocukların  mezar başlarında?.. Uçurumlardan baş aşağı mı düşüyor oyun kokulu kelebekler?.. Hayatta kalan kelebeklerin, kanat uçlarını alevler mi kemiriyor orada?.. Çocukların ellerine alıp sevdiği serçelerin yüreğinden kan mı sızıyor?..

Söyle evinin bahçesine gömülen çocuk,                                                                                         
orada uçurtmaları kurşunlar mı deliyor?.. Bayramlıkları bombalar mı yırtıyor?.. Yapraklarında kan mı süzüyor çiçekler?.. Ağıtta mı tomurcuklar?.. Güvercin yuvaları tarumar, ıslık mı çalıyor  pencerelerde kurşunlar yıldızları toplayan çocuk şarkıları nerede?..  şeker biriktiren çocuk elleri nerede?.. Ölüm mü korkutuyor bir masal misâli  küçük gözlerini?..

Yaram tazedir kabuk bağlamaz Felluce!

Mezara uzanıp uykulara dalan her küçük beden beni de toprağa gömüyor… Renkli şekerlere dalıp giden bir çift göz kalbimi beraberinde sürüklüyor…

Ölüm sessizliğinin tütsülenmediği bayramlara hasret mi düştü sokakların Felluce? Bulutlar kara bir bahta mı ağlıyor orada? .. Gök mavisinden soyunmuş, kan mı kokar söyle?..

Ey doğmadan ölen çocuk,                                                                                                                    kış erken mi geldi oralara?.. Üşür mü her şefkatli bakış, merhametsizlik soğuğunda?.. Irmak başlarını  cellatlar mı tuttu?.. Kuruyan dudaklara karıncalar mı su taşır orada?..

 Bu bayram senin çocuklarına kim şeker dağıtacak Felluce?..                                                     Tatlılar dudağıma gitmiyor…                                                                                                         Bayram, güneşi perdeleyen bir sızı yüreğimde.                                                                         Bayram şekerleri ellerimde eriyor Felluce!..

 Senin çocuklarının mezar taşlarına isimleri yazılıyor..                                                               
Demir mızraklarla damarlarıma kazınıyor isimler Felluce!

.

Zehirden bir şerbet yudumluyor dudaklarım...                                                                     
Gözlerim acı taşıyan nehirlere eş…

Bir avuç şekere bin avuç gözyaşı düşüyor bu bayram... Bir gözyaşına bin can!..                            Orada ölüm canlara bayramlık mı?                                                                                          Çaresizlik boynumu vuran kılıç mı?..                                                                                                     
Bu bayram kim şeker dağıtır çocuklarına ?..                                                                                   
Kaç çocuğun kaldı  hayatta Felluce?..

 

Yüreğim nasıl dayanır Felluce?..

Her çocuk ruhunu bir melek taşıyor kollarında... Her çocuk bahçemden silinen bir çiçektir benim… Çocuk kokulu düşler kırıldı unufak oldu değil mi?  Annesine papatya toplayan eller toprak oldu değil mi?

 

Gözlerim nasıl dayansın  ah Felluce!..

Kaç çocuk top koşturduğu bahçesinden çıkmış ki sonsuz yolculuğuna!.. 
Kaç ana kor basıyor gözlerine, kaç babanın kıvılcım yakar yüreğini!..
Takâtı kesiliyor ayaklarımın, çaresizlik bükmüş belimi…                                       
Dualarım umudumdur bu bayram sabahı.

Kalemim nasıl dayansın Felluce!..                                                                                                Gözlerim nasıl dayansın?..



Zuhal GEDİK