|
Konu Başlığı: Gece ile gündüzün sırrı Gönderen: ღAşkullahღ üzerinde 30 Eylül 2010, 19:16:22 Gece ile gündüzün sırrı Öylesine bir geceydi bu gece. Yıldızlar olması gerektiği gibi duruyorlardı durulması gereken yerde. Ay yine zamanı kendisine odaklıyordu. Kimileri evlerinde dinleniyorlardı. Kimileri geceye hakkını vermemek için direniyorlardı. Kimileri hakkını veremiyordu. Geceyi onlara dayanılmaz kılanlar oluyordu. Gözyaşlarını, hıçkırıklarını kimseyle paylaşmamak için geceye saklayanlar... Fakat bunlara rağmen öylesineydi bu gece. Hep öyle(sine) olmalıydı. Gecenin büyüsünü bozamıyordu kimse, kutsallığı dokunulmazdi. En içten duygular gece patlayıveriyordu. En yürekten şiirler gece yazılıyordu… En hüzünlü ve hasret kokan mektuplar. … Gündüz insanın dışarıya kanat çırpmasıydı. Kendisini tüm çıplaklığıyla „ ben burdayim „ diyebilmesiydi adeta. Gece ise insanı gündüze hazırlayan bir anneydi. Gündüz , „ ben burdayım „ diyen insan yine „ ben burdayım „ diyebilmesi için gece kendisini bir aynada keşfederek „ ben kimim ? „ sorusunun muhasebesini yapıyordu. Gece ile gündüz arasında gizli bir bağ vardı. Gece yapılanlardan gündüzün haberi oluyordu. Gündüz yapılanlardan gece zerresini kaçırmıyordu… „Geceyi gündüze sokarsın, gündüzü geceye sokarsın“. (Al-i imran 7) "O, geceleyin sizi ölü gibi kendinizden geçirip alan (uyutan) ve gündüzün kazandıklarınızı bilen, sonra da belirlenmiş eceliniz tamamlanıncaya kadar gündüzleri sizi tekrar diriltendir. (uyandırandır). (Enam 60) Ölüm ve dirilis… İnsanlığa anlatılmak istenende buydu aslında…. Her gece oluşunda gözlerimizin kapanması aslında ölmeyi etüd etmekti. Ölümü anlayabilmekti. Teneffüs edebilmekti… Gündüz ile dirilişe geçmekti… …… Öylesine bir gecenin…öylesine bir gündüzün ehemmiyetini, kudsiyetini kulaklarımıza fısıldadılar; O,Geceyi ve gündüzü sizin emrinize verendir. ( Ibrahim 33) Geceye hakkını vermeniz, gündüzden hakkınızı almanız dileğiyle… M. AKİF COŞKUN |