๑۩۞۩๑ Kitap Dünyası - İlim Dünyası Kütüphanesi ๑۩۞۩๑ => Denemeler => Konuyu başlatan: Sümeyye üzerinde 02 Eylül 2010, 14:33:09



Konu Başlığı: Derdine düserim
Gönderen: Sümeyye üzerinde 02 Eylül 2010, 14:33:09
DERDİNE DÜŞERİM


“Benim hikâyem seninle başlıyor.’’ diyordu. Evet, benim hikâyemde seninle başlıyor. Evvel zaman içinde kalbur saman içinde diyerek, o çocukluk masallarıma hiç de benzemeyen bir hikâyenin seyrini kana kana içip sana geleyim.

 

 

Ben senden bir zerrenin kokusunu aldığım gün peşine düştüm. Âşıklarının hapishanelerinde mahpusluğum başladı. Elsiz ayaksız, soluksuzum, şu kelime yangınına dur diyebilecek yüreğim yok, yüreğim paramparça. Utançtan gayretim heba oldu gitti.

 

Mahcupluğumun çirkinliğiyle, yanmaya olan istidatsızlığıma rağmen şu içimde binler söyleyen, şu bitmek bilmeyen kaosu nasıl susturabilirim? Aynalardan yüz çevirmeyi bilmeyen ben, kalbini aynalarda görebilse Anka gibi kanatlanır mı acep?

 

Ben bir an bulabilseydim senli bir liman, hiç çıkar mıydı, savrulur muydu avuçlarımdan bu kadar densiz kelime. Hiç feda eder miydim bunca günahı firavunların heybesine? Bana git deme n’olur, ben heybemi gitmemek için hazır tutuyorum.

 

Çok hastayım, ömrüm beyhude yollarda derman aramakla geçti. Geriye senin derdine düşen, sana pervane olan âşıklardan olamamanın ah’ı kaldı. İçim çok acıyor, sana seni istediğimi nasıl söyleyebilirim. Diline günahın cezbesi bulaşmış birine inanır mısın? Ki cezbe Leyla’ya kavuşmak içindir…

 

Seni içimde görememenin yorgunuyum ben. Nasıl aynalardır bunlar, düşüme girince gözlerim kamaşır, bir an idrak etmeye gücüm yetmez. Âdem’den beri kaç biçare benim gibi sürünüp durmuştur, şu kan kızılı çöllerde?

 

Sana seni istediğimi nasıl söyleyebilirim? Şunu bil istiyorum sadece. Seni kendimde görememenin, körlüğün yorgunuyum ben. Aşkın gelip zerrelerimi aydınlatan güneşini beliyorum. Beni yürekleri titreyerek ananların yoluna götür.

Bak gör halimi, bıraksan fena olacağım, bana senin isminde fena olacağım bir yolu öğret…

 

Lütfet ben de Yusuf’a öykünen bir harf olayım. Aşk’a karşı korunaklı kıl beni. Beni derdine düşür. Hasretten paramparça ellerimi ve kalbimi avucundan bırakma. Çünkü sen bilirsin ki ben senden bir zerrenin kokusunu aldığım gün derdine düşerim. Ve hikâyem başlar.



 Şevin AYAZ