Bir diyâr olsa diyorum

Bir Di/yâr Olsa Diyorum…

Bir diyar olsa gerek diyorum yâr, bir diyar, bütün yolların çıktığı bir diyar. En önemli anlarımızda bile ümidiyle avunduğumuz, hayaliyle teselli bulduğumuz bir diyar…

Bu ışık ve gölge dünyasının, bu alacakaranlığın ötesinde, ümitsizlik sislerinin perde perde dağıldığı bir diyar… Rahmet kıvılcımlarının devasa buzdağlarını birbiri ardınca eritip yok ettiği, insan ruhunun erdemin doruklarına ulaştığı bir diyar olsa diyorum…

Biliyorum yâr, biliyorum o diyar uzakta değil, yılların, yolların, hayallerin ötesinde değil, ümit bahçelerinde filizlenip yeşeren çiçek çok uzakta değil yâr, çok uzakta değil biliyorum, içimde…
Biliyor musun yâr, toprak nice sırlar saklar bağrında ve nicelerini açığa vurur her gün.

Neyi sakladığını ve neyi açıkladığını bilmez toprak, onu ancak bilen bilir...
Ağaçlarda nice sırlar saklar bir kış boyunca bağrında. Sonra her sır bir çiçek, bir yaprak, bir meyve olur. Neyi sakladığını bilmez ağaç. Onu, bütün sırları bilen ve dilediğini açığa vuran bilir...

Ve gönüller yâr nice sırlar saklar için için içlerinde. Ama onlar bilirler ne sakladıklarını. O bazen bir iyilik, bazen bir umut, bazen de bir Aşk’tır. Rızası her şeyden değerli olandan başkası bilsin istemez onu. Kimse bilsin istemez. Ve bir ömür boyu saklanır bu sır yürekte. Sonunda o sırlar da toprağın altına girer yürekle berber. Bütün gizlilikler gibi bir gün açığa vurulmak için...

ALINTI
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın