Konu Başlığı: ayın şin kaf Gönderen: ღAşkullahღ üzerinde 21 Eylül 2010, 19:24:45 ayın/şin/kaf (http://www.sayhadergi.com/topicpicture/cicekler.jpg) -ayın- Hasretim ölür ve gelirim ben Yanağımda hüzne konan yaş vardır Gecenin en zifiri yerine çekilmiş kalem. Hazzın sömürüldüğü rüyaların günahı sıçramış gök/yüzüne. Apaçık söylediğim cümlelerimde sır olmuşsun. Yüzümü döndüm sana alnım açıktır. O kadar derin bakma gözlerini görmeliyim. Ellerinden düşürme sensiz kalır Yusuf’um karanlıkta. Önce sen der, sonra bir yıldız söndürürüm parmaklarında. Cani değilim cinayetim tozlanan gözlerinedir. Sahtedir güzelliğin Züleyka, inanma aynalara. Karartır gözlerini yalancı güneş. Yanağına yaslanma, inan ki anlarım dertlisindir. Acıtma sözsüz cümlelerimdeki karanfil kokan seni… (http://www.sayhadergi.com/topicpicture/cicekler.jpg) II -şın- Umutlarım aç dolaşır sokaklarında Bir kıyısından diğerine yılların Bir anı düştü zihnime zamanım yoruldu. Durulmayan hislerimin orta yerindeydin batmaya yakın. Yıkılmadan uzaklaşandın çoğu kez Züleyka. Yerinde çılgına dönen bir selvi gibi sitemine rüzgârın. Akmaktan usanmış, yıllanmış suyu ile fakir bir dereydin. Sızardın bazı zaman gözlerimden. Yaşlanmış bir eldin bazen de teselli veren. Karanlıkta benekleşen hüzün kırıntıları arasında dolaşırken, acziyetine mahkûmdur beden. en sade kefen musikisidir bu matem sesine tutulan. Ve Züleyka, ölüm mavisine açmış bir kır lalesi eşkin verir dudaklarının sessizliğinden. Özlemim seni sarıp sarmalar ölüm mavisi. Şimdi seni giyiniyorum bu gece vakti… (http://www.sayhadergi.com/topicpicture/cicekler.jpg) III -kaf- Cinnet gülleri saçar hasretim Benden uzakta gülerken, dudaklarına Çocukken yazmışım seni kalbime Züleyka, çıkaramam şimdi büyüdüm sana. Çınardır yaşım. Her tarih düşüşüm ölüm vaktini haber verir yarıma. Aslı/mı arar olmuşum. Akla ziyan gelir dualarım. Sanma ki her adımım yanına olur. Aklını başına topla Züleyka sonra bana ver. Bu gidişat hayra değildir. Rüzgâr doğurur saçların/sonbaharda Düşer bakışlarım Kaç mevsim geçti sıcağa hasretlik beklerim Zannına değmedi sözlerim Daha ne kadar susacaksın Züleyka Sabır taşı çatlatır palazlanmış kalemim Pişmanlık çiçeğine açarsın beni Yine de sanadır kalemim Ayın, şın, kaf … .. . Sade bir gece yarısı buhranıyla Süslendi çocuk ve Sürüklendi sana ALINTI |