Anlatamadıklarım var.. Bir de anlayamadıklarım...
Anlatamadıklarım var...Bir de anlayamadıklarım...Yaşanan acıları,yok olan hayalleri ayakta durup anlatmanın zorluğunun verdiği şaşkınlıkla,karanlığın pençesini seyretmek,şu aralar tek uğraş...Bana "Sana katılıyorum.." diyenlerini var saydığımda hem öznel,hem nesnel oluyor bu düşünce...
Kaynak: Bydigi Forum http://www.bydigi.net/hikayeler-denemeler/401062-anlatamadiklarim-var-bir-de-anlayamadiklarim.html#post2612855
Her yönden sıkışırsın,dört bir yanında isyan ateşiyle üstüne gelenlere anlatamazsın...anlayamazsın onları...Önce üzülürsün,kırılırsın...Sonra şartlanırsın...Bitti dersin..!Bundan kötüsü olamaz...Olur mu,yok asla olmaz...
Sonra...Sonra öyle bir darbe yersin ki...Öyle düşünceler alır götürür ki seni...Daha kötüsü olur...Daha acısı...Berbat..!Artık nefret edersin "umut etmek" ten..içimde Hiç umut kalmasın,kalmasın ki içim acımasın dersin...Aslında odur seni yok eden...Sinsi sinsi içine girer önce...Güzeldir herşey...Sonra aniden "Berbat" lığın yamacına sokulur...
Bırakırsın kendini...Acılara gülmenin tiryakisi olursun bunları yaşadıktan sonra...Görenler "gamsız.!" der...Göremeyenler "Yüzsüz.!"
Anlayabilirler mi yaşadıklarımızı...Anlatabilir misin...
Acımasız olur çevrendeki "her" şey...Hayattan da bir tokat yemişsindir,insanlardan da...Birileri anlar seni...Ya da sen öyle sanırsın...İşte bu anlayışta "koz" olunca,
Bitersin...Yok olursun,Hiç olursun...ALINTI[
Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın
