Tabaklama ve Dibağ

Tabaklama ve Dibağ

Tabaklama İle Temızlenebılen Deriler

Ölmüş hayvanların derisi dibağ [1] ile temizlenir. Ancak köpek ve domuzun derisi veya bu hayvanlardan birinin diğeri ile birleşmesi neticesinde meydana gelen bir hayvan veya bu hayvanlardan birinin başka temiz bir hayvanla birleşmesi ile doğan hayvanın da derisi dibağ ile temizlenmez.

Murdar olmuş hayvanların kemikleri ve kılları da necistir . Ancak ölmüş insanın kemikleri ve kılları temizdir.[2]

[1] Hayvan derilerinin işlenerek meşin, kösele vb. gibi hallere getirilmesi.
[2] Kadı Ebu Şuca, Ğayetül-İhtisar ve Şerhi, Ravza Yayınları: 81.

Dibağ

Ölmüş hayvanın eti yiyilsin yiyilmesin arasında herhangi bir fark yoktur. Köpek ve domuz dışında kalan bütün hayvanların derisi dibağ ile temizlenir.

Dibağ, derinin et ve tüy gibi fazlalıklarını nar kabuğu, şap, mazı, silm ağacının yaprakları ve buna benzer harareti yüksek tutan şeylerle yapılır.

Dibağ muamelesi ile deride herhangi bir koku kalmaz ve çürümez. Derinin dibağlanması ile üzerinde kalan ilaç gibi şeyler necis ise bunlar temizlendikten sonra o deri artık temizlenmiş olur.

Delili, İbni Abbas´tan rivayet edilen şu hadisi şeriftir: Meymune´nin bir azadlısına sadaka malından bir koyun verilmişti. Bu koyun öldü. Resulullah (s.a.v.) bu koyunun yanından geçti de:

"Bunun derisini alsanız da onu dibağlayıp faydalansamz ya." buyurdu.

´O bir meytedir´, dediler.

Bunun üzerine: "Meytenin ancak etini yemek haram olmuştur." buyurdu. [1]

Abdullah ibni Abbas dedi ki: Ben Resulullah (s.a.v.)´den işittim, şöyle buyurdu:

´´Hayvan derisi tabaklandığı zaman muhakkak temiz olmuştur.´´ [2]

Ölülerin kemikleri ve kılları necistir. Ancak bunlardan insan muhterem olduğu için istisna edilmiştir. Ölen insanın bedeni, kılları ve kemikleri temizdir.

Delil olarak Yüce Allah Kur´an-ı Kerim´den şöyle buyurmuştur: "Ölü hayvanlar sizin üzerinize haram kılınmıştır." (Maide:5/3) Ayet-i kerimedeki ´Ölü´ kelimesi hayatları son bulan bütün hayvanlar şer´i ölçülere göre kesilmeden ölmüşlerse etlerinin yenmesi haramdır. Diğer uzuv ve parçaları da aynı şekilde haramdır. Ama insanoğlu ise ölüsü de necis olmadığı gibi uzuvları da necis değildir.

Buna da delil olarak şu ayeti kerimeyi gösterebiliriz: "Andolsun ki, biz insanoğlunu ikram sahibi şeref ve izzete, mazhar kılmışsızdır." (İsra: 17/30)

İnsanın öldükten sonra necis olduğunu söyleyen görüşlere cevap teşkil etmek için bu ayeti kerime nazil olmuştur.

İnsan etinin yenilmesinin haram olmasının nedeni de insanın mükerrem ve şerefli bir yaratık oluşundan ileri gelmektedir. [3]

[1] Müslim, 363.

[2] Müslim, 366.

[3] Kadı Ebu Şuca, Ğayetül-İhtisar ve Şerhi, Ravza Yayınları: 81-82.
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın