5324- Zeyd bin Eşlem radiyallahu anh'dan miirsel olarak: (Allah Resulü sallallahu aleyhi ve sellem buyurdu:)

"Kim dinini değiştirirse, boynunu vu­run!"

Mâlik. Hadisin yorumunda Mâlik şöyle dedi: Bu hüküm, İslâm'dan başkasına dönen kimse hakkındadu'. Zındıklar ve benzerleri gi­bi. Onlar tevbeye davet edilmeden öldürülür­ler. Çünkü onların tevbeleri anlaşılmaz. Zira onlar küfrü gizlerler; İslâm'ı ilân ederler. Kü­fürleri tesbil edildikten sonra tevbeleri isten­meden öldürülürler.

Bize göre durum daha değişiktir. İs­lâm'dan çıkıp mürted olan kişiye tevbe teklif edilir. Tevbe edip tekrar İslâm'a dönerlerse ne âlâ, aksi halde öldürülürler.

Dedi ki: Peygamber'in "Kim dinini değiş­tirirse öldürün" sözünün manası: Kim İs­lam'dan çıkıp başka dini kabul edersedir; yoksa İslâm'dan gayrı bir dinden çıkıp başka dine giren, demek değildir. Yahudilikten Hı­ristiyanlığa, ya da Mecusiliğe geçenler gibi. Zimmîlerden her kim başka dine girerse, ne tevbesi istenir ve ne de öldürülür.

5325-  Abdurrahman bin Muhammed bin Abdillah bin Abdi'1-Kârîradiyallahu anh'dan, o da babasından:

"Yemen'den Ebû Musa'nın memuru Ömer'e geldi. Ömer ona insanlar hakkında sormaya başladı ve dedi ki: 'Sizde garip bir haber var mıdır?'

'Evet; Bir adam müslüman olduktan son­ra tekrar kâfir oldu' dedi.

'Peki ona ne yaptınız?'

'Yakalayıp boynunu vurduk.'

'Onu üç gün hapsedip, her gün bir ekmek vererek, onun tekrar tevbe edip İslâm'a dön­mesini teklif elseydiniz olmaz mıydı? Belki tevbe edip Allah'ın emrine dönerdi. Allahım! Ben bu hâdisede ne bulundum; ne de emret­tim; duyunca da hoşnut olmadım dedi."

[Mâlik.)

5326- İkrime radiyallahu anh'dan: Ali'ye zındıklar (İslâm'dan dönenler) ge­tirildi; onları ateşe atıp yaktı. İbn Abbâs bunu duyunca şöyle dedi: 'Ben olsaydım, yakmaz­dım. Çünkü Allah Resulü sallallahu aleyhi ve sellem bunu yasaklamış ve şöyle buyurmuş­tur: 'Allah'ın azap ettiği şeyle azap etmeyin!" (Ali şu cevabı verdi:) 'Allah Resulü sallallahu aleyhi ve sellem:'Kim dinini değiştirse onu öldürün!" buyurduğu için onları öldürdüm."

|Buhârî ve sünen ashabı-]

Tirmizî şunu ekledi: Ali bunu duyunca: "İbn Abbâs doğru söylemiştir" dedi.

5327-   Harise bin Mudrib radiyallahu anlı'dan:

"Abdullah b. Mes'ûd, Kûfe'ye geldi ve şöyle dedi: 'Benimle araplar arasında hiçbir kin yoktur. Hanîfeoğullarmın mescidine uğra­dım, onların Müseyleme'ye iman ettiklerini gördüm.' Abdullah onlara haber gönderip ge­tirtti. Olları tevbeye davet etti. İbnü'n-Nev-vâha'dan başka hepsi tevbe ettiler. Abdullah ona şöyle dedi: 'Allah Resulü sallallahu aley­hi ve sellem'in sana şöyle dediğini duydum: 'Eğer sen elçi olmasaydın, boynunu vurur­dum. İşte sen bugün elçi değilsin."

Ondan sonra, o zaman Küfe valisi olan Karaza bin Kâ'b'a emretti. O da onun boynu­nu vurdu. Hem de çarşı içinde. Sonra şöyle dedi.

'Kim İbnü'n-Nevvâha'yı öldürülmüş ola­rak görmek isterse, çarşıda öldürülmüştür.'

[Ebû Dâvud]

5328-  İbn Muğayyir es-Sa'dî radiyallahu anh'dan:

"Seher vaktinde atımı aramaya çıktım, Benû Hanîfe mescidlerinden birine uğradım. Müseyleme'nin Allah Resulü olduğuna şeha-det getirdiklerini duydum, hemen gelip duru­mu Abdullah'a (yani İbn Mes'ûd'a) bildir­dim. Onlara zabıta gönderip yakalattı ve ge­tirtti. Nihayet tevbe ettiler ve sözlerinden rü-cû ettiler. Bunun üzerine onları serbest bırak­tı. Sonra onlardan Abdullah bin en-Nevvâha adında bir adam geldi. Hemen onun boynunu vurdurdu. Ona dediler ki: 'Hepsini bıraktın, bu adamın boynunu vurdun, sebep ne ola ki?' Şu cevabı verdi:

'Ben Allah Resulü sallallahu aleyhi ve sel­lem'in yanında otururken bu, bir adamla bera­ber Müseyleme'nin yanından temsilci (elçi) olarak gelmişlerdi. Onlara Allah Resulü sal­lallahu aleyhi ve sellem şöyle buyurmuştu: 'Benim Allah Resulü olduğuma sehadet eder misiniz?' Onlar şu cevabı verdiler: 'Sen Mü­seyleme'nin Allah Resulü olduğuna şehadet eder misin?'

'Ben Allah'a ve peygamberlerine iman et­tim. Eğer ben temsilci olarak gelenleri öldür-

seydim, şu anda ilcinizi de öldürürdüm' buyur­du. İşte ben bunun için bu adamı öldürdüm dedi ve sonra emretti onların mescidleri yıkıl­dı." [Dârimî]

5329- Enes radiyallahu anh'dan: "Ukl ve Ureyne'den birtakım insanlar Peygamber sallallahu aleyhi ve sellem'e geüp İslâm'ı kabul ettiklerini söylediler ve: 'Ey Al­lah'ın Resulü! Biz süt sağan bir kavimiz, zİra-atle meşgul kasabalılardan değiliz.' dediler ve de Medine'de kalmak İstemediler. Peygamber sallallahu aleyhi ve sellem, onlara bir çobanın otlattığı develerin yanma gitmelerini, onların sütlerinden ve sidiklerinden içmelerini emret­ti. Yola revan olup gittiler, Harre mevkiine va­rınca İslâm'dan dönüp mÜrted oldular ve Pey­gamber sallallahu aleyhi ve sellem'in çobanı­nı öldürdüler, Develeri de önlerine katıp gitti­ler. Peygamber sallallahu aleyhi ve sellem, bunu duyunca, peşlerinden adam gönderdi. Yakalanıp getirildiler. Emir buyurdu, onların

gözlerini oydular, ellerini kestiler, Harre'nîn bir yerine attılar, ölünceye dek de orada öyle­ce bırakıldılar."

Katâde dedi ki: "Peygamber sallallahu aleyhi ve sellem'in ondan sonra sadakaya (ze­kâta) teşvik ettiği ve organları kesmekten ııehyettiği haeri bize ulaştı."

5330- Onun rivayetlerindendir:

Katâde dedi ki: Bana İbn Sirîn: "Bu vak'a şer'î cezalar hakkındaki âyetler nazil olmadan önce idi" dedi.

5331-   Rivayetlerinden birisi de şudur: "Onların elleri ve ayakları kesildi, gözleri çı­kartıldı.  Harre'ye  atıldılar,  taşları ısırmaya

başladılar."

5332- Başka rivayette: Selâm dedi ki: Ba­na ulaşan habere göre Haccâc, Enes'e:

"Peygamber sallallahu aleyhi ve sellem'in verdiği cezaların en şiddetlisini bana anlat!" dedi. O da ona bu olayı anlattı, bunu Hasan duyunca şöyle dedi: "Ona (Haccâc'a) bu ola­yı anlatmamasını çok isterdim."

5333- Başka bir rivayetinde: "Peygamber sallallahu aleyhi ve sellem, onların gözlerini, çobanın gözünü oydukları için oydurdu."

5334-  Başka bir rivayetinde Ebû Kılâbe dedi ki: "Bunlar, hem hırsızlık yapmışlar, hem Öldürmüşler, hem de iman ettikten sonra kâfir olmuşlardı. Allah ve onun elçisine karşı harp ilan etmişlerdi (onun için bu cezaya çarptırıldılar)."

5335- "Çiviler (getirilmesini) emretti, ateş­te kızartılıp gözlerine mil çekildi. Ayrıca elleri ve ayaklan kesildi. (Kanlan aksın diye de) On­ları dağlamadı." | Mâlik hariç, altı hadis imamıi

5336- Ebû'z-Zinâd radiyallahu anlı'dan: "Peygamber sallallahu aleyhi ve sellem

hırsızlık yapanların ellerini kesip gözlerini

ateşle dağladığı zaman Allah Teâlâ onu azar­ladı ve şu âyeti inzal buyurdu: "Allah ve Re­sulüne savaş açanların cezası..." (Mâide, 33) [Ebû Dâvud ve Nesâî.]

5337- Behz bin Hakîm bin Muâviye'den, o da babasından, o da dedesinden radiyallahu anh:

(Allah Resulü sallallahu aleyhi ve sellem buyurdu:)

"Müslümanlığı kabul ettikten sonra müş­rik olan kimsenin, tekrar müşrikleri bırakıp müslümanlara katılıncaya kadar, Allah hiçbir amelini kabul etmez."

5338-

"Bir Yahudi kadını durmadan Peygamber sallallahu aleyhi ve sellem'e sövüyor ve aley­hinde edepsiz sözler söylüyordu. Bunun üze­rine bir adam onu boğdu, kadın öldü. Pey­gamber sallallahu aleyhi ve sellem onun kanı­nı heder etti (yani kısas gerekmediğini bildir­di)." lEbûDâvud]

5339- İbn Abbâs radiyallahu anh'dan: Kör bir adamın bir cariyesi vardı. Bu cari­ye durmadan Peygamber sallallahu aleyhi ve sellem'in aleyhinde konuşup sövüyordu. Âmâ ise ona engel olmaya çalışıyordu, fakal kadın bîr türlü bundan vazgeçmiyor, onu dinlemiyor­du. Bunun üzerine bir kısa kılıç alıp, onu cari­yenin karnına dayadı ve üzerine abanarak onu öldürdü. (Hamile olduğu için) kadının ayakla­rı arasına bir çocuk düştü ve yer kana bulandı.

Sabah olunca bu durum, Peygamber sallal­lahu aleyhi ve sellem'e anlatıldı. İnsanları top­layıp şöyle dedi: 'Bana itaat etmesi gerektiğin­de görevini yapan kimseyi Allah aşkına arıyo­rum. Kİm yapmış ise ortaya çıksın.' Hemen âmâ ayağa kalkıp insanları yara yara, düşe kal­ka Peygamber sallallahu aleyhi ve sellem'in yanma gelip önüne oturdu ve şöyle dedi:

'Ey Allah'ın Resulü! Bu işi yapan benim. Durmadan sana sövüyordu, seni kötülüyordu; menetmeye çalıştım, vazgeçmedi. Azarladım gene de devam etti. Benim ondan inci gibi iki oğlum vardır. Benim eşim idi. Dün baktım ge­ne seni kötülemeye ve sana sövmeye başla­yınca, dayanamadım kısa ve keskin bir kılıç alıp onun karnına dayadım ve üzerine abanıp onu öldürdüm.'

Bunun üzerine Peygamber sallallahu aley­hi ve sellem şöyle buyurdu: 'Dikkat edin ve şahit olun! Onun (cariyenin) kanı hederdir (kısas gerekmez)'." [Ebû Dâvud ve Nesâî.]

5340-   Ebû Berze el-Eslemî radiyallahu anh'dan:

Bir gün Ebû Bekr'in yanındaydım. Bir adama çok kızdı. Dedim ki:

"Ey Allah Resulü sallallahu aleyhi ve sel­lem'in halifesi! Müsaade et de onun boynunu vurayım!"

Ebû Berze dedi ki: Benim bu sözüm onun öfkesini giderdi. İçeriye girdi ve beni çağırttı, yanma varınca, şöyle dedi: "Biraz önce bana ne demiştin?"

"Müsaade et de boynunu vurayım" demiş­tim.

"Sana emretseydim, yapacak miydin?"

"Evet" dedim.

"Hayır, vallahi, Muhammed sallallahu aleyhi ve sellem'den sonra herhangi bir insa­nın böyle bir şeyi emretme hakkı yoktur" de­di. | Ebû Dâvud ve Nesâî]

5324-Mâlik bunu (akdiye 15, s. 736), doğrudan Zeyd b. Eslem'den ahzetmiştir.

5325-Mâlik (akdiye 16, s. 737), doğrudan Abdurrahman'dan ahzetmiştir.

5326-Bu hadisi Tayâlisî (no. 2689), Abdürrezzâk (no. 9413, 18706), Şâfiî (Ümm I, 227), Ahmed (I, 217, 219, 282), Buhârî (cihâd 149, IV, 21; istitâbetu'l-mürtedîn 2, VIII, 50), Ebû Dâvud (no. 4351) Tirmizî (no. 1458), Nesâî (tahrîmu'd-dem 14, VII, 104), İbn Mâce (no. 2535), Ebû Ya'lâ (no. 2532), Taberânî (no. 11850), İbn Hibbân (no. 4459, 5577) ve Beyhakî (VIII, 202, 195; Iî, 71), Eyyûb es-Sahtiyânî an İkrime an İbn Abbâs asl-ı senedi ile tahrîc ettiler.

Lafız Buhârî'ye aittir.

5327-Bu hadisi Ebû Dâvud (no. 2762), Muh. b. Kesîr an Süfyân es-Sevrî an Ebî İshâk an Hârise b. Mudarrib senedi ile tahrîc etti.

5328-Bu hadisi Dârimî (II, 235), Abdullah b. Saîd an Ebî Bekr b. Ayyâş an Âsım an Ebî Vâil an İbn Muayyir senedi ile tahrîc etti.

5329-5335-Bu hadisi Abdürrezzâk (no. 17132-3), Ahmed (III, 161, 198), Buhârî (vud‍ 66, I, 63; cihâd 152, IV, 22; mağâzî 36/2, V, 71; tefsîr Mâide 5, V, 187-8; hudûd 15/1-3, VIII, 18-9), Müslim (kasâme no. 10-12, s. 1297-8), Ebû Ya'lâ (no. 2816) ve İbn Hibbân (no. 4450-3), Ebû Kılâbe an Enes asl-ı senedi ile tahrîc ettiler.

Ayrıca Müslim (kasâme no. 9, s. 1296), Ebû Dâvud (no. 4367), Tirmizî (no. 72, 1845) ve İbn Mâce (no. 2578), Sâbit ve Humeyd ve Katâde an Enes asl-ı senedi ile;

Buhârî (mağâzî 36/1, V, 70-1 ve tıbb 6, VII, 13), Katâde an Enes senedi ile;

Müslim (kasâme no. 14, s. 1298) ve Tirmizî (no. 73), Yezîd b. Zurey' an Sül. et-Teymî an Enes asl-ı senedi ile tahrîc ettiler.

Lafızların kaynakları: 5327: Buhârî, mağâzî 36/1; 5328: Buhârî, tıbb 6, Ebû Dâvud no. 4371; 5330: Buhârî, tıbb 5; 5331: Nesâî, tahrim-u'd-dem 9, 5332: Ebû Dâvud no. 4364; 5333: Ebû Dâvud (no. 4365).

5336-Bu hadisi Ebû Dâvud (no. 4370) ve Nesâî (tahrimu'd-dem 9, VII, 100), İbn Vehb an Leys an İbn Aclân an Ebî'z-Zinâd asl-ı senedi ile tahrîc ettiler.

5337-Bu hadisi İbn Mâce (no. 2536), İbn e. Şeybe an Ebî Usâme an Behz b. Hakîm an ebîhî an ceddihî senedi ile tahrîc etti.

5338-Bu hadisi Ebû Dâvud (no. 4362), Cerîr an Muğîre ani'ş-Şa'bî an Alî asl-ı senedi ile tahrîc etti.

5339-Bu hadisi Ebû Dâvud (no. 4361) ve Nesâî (tahrîmu'd-dem 16, VII, 107-8), Abbâd b. Mûsâ an İsm. b. Ca'fer an İsrâîl an Osmân eş-Şahhâm an İkrime an İbn Abbâs senedi ile tahrîc ettiler.

5340-Bu hadisi Ebû Dâvud (no. 4363) ve Nesâî (tahrîmu'd-dem 16/2, VII, 108-9), ayrı ayrı Ebû'l-Bahterî ve Abdullah b. Mutarrif an Ebî Berze asl-ı senedi ile tahrîc ettiler.

Esselamu aleyküm Rabbim bizleri İslam yolundan ayırmasın Rabbim paylaşım için razı olsun

Esselamu aleyküm.Rabbim bizleri sonsuz tevekkül içinde islam dinine bağlı şekilde yaşayıp kurtuluşa erişen kullardan eylesin inşallah...

Aleyküm selâm. Rabbim bizleri herzaman rızasına göre doğru yolda ilerlemeyi nasip etsin inşaAllah