ÇANAKKALE RUHU YAYILACAK
   
ÇANAKKALE Onsekiz Mart Üniversitesi (ÇOMÜ) yönetimi, Çanakkale Savaşları’nın 100. yıldönümü olan 2015 yılında, Çanakkale ruhunu bütün dünyaya yaymak için çalışma başlattı.
 
Çanakkale ruhunu yayacak

ÇANAKKALE Onsekiz Mart Üniversitesi (ÇOMÜ) yönetimi, Çanakkale Savaşları’nın 100. yıldönümü olan 2015 yılında, Çanakkale ruhunu bütün dünyaya yaymak için çalışma başlattı. ÇOMÜ Rektörü Prof. Dr. Sedat Laçiner, Çanakkale’de Kürt’e, Türk’e, Laz’a, Çerkez’e, herkese yer olduğunu kaydetti. 2015 yılının ülkede ve dünyada barışı hakim kılmak için çok özel ve anlamlı bir tarih olduğunu ifade eden  Rektör Laçiner, ulusal ve uluslar arası organizasyonlar düzenleyerek Çanakkale ruhunu yaymak gerektiğini ifade etti. Laçiner, “2015 yılında bu iş şahikasına ulaşmalı, 2023’e kadar da bu ruhu tüm Türk diasporasına yaymak için kampanyalar yapılmalı, projeler üretilerek hayata geçirilmeli. Güneydoğu’da yaşayan gençler buraya getirilip geziler ve sunumlar yapılarak, 1915 ruhu anlatılabilir” dedi. Üniversite olarak, 2015 yılındaki hedeflerinin, adlarını dünyaya duyuracak etkinliklere imza atmak olduğunu belirten Laçiner, “Meselâ uluslar arası kongreler düzenleyerek, 3 bin ile 5 bin arasında akademisyeni getirme düşüncemiz var. Çanakkale Savaşları’nın 100. yılındaki en büyük hayalimizse dünya liderlerini burada biraraya getirmek. Zaten savaşa katılmış olan 12 ülkenin liderleri gelmiş olacak. Bunun yanı sıra mümkünse 50 veya 100 ülkenin devlet başkanlarını da toplayarak barış kongresi düzenlemek istiyoruz. Bu projemizi Ankara’da gerekli yerlere sunduk ve çok pozitif yaklaşımlar oldu” şeklinde konuştu. 2015’in, Türkiye’de ‘Çanakkale Yılı’ olması gerektiğini ifade eden Prof. Laçiner, ondan önce ise Çanakkale’de bu ruhun hissedilmesi gerektiğinin altını çizdi: “Kent merkezine baktığınızda boğazın karşı tarafının, savaşın meydana geldiği taraftan kopuk yaşadığını hissediyorum. Çanakkale’de sosyal dokuda ciddî bir bölünmüşlük söz konusu. Şehir bütün olarak hareket etmekte zorlanıyor. Evvela Çanakkale ruhunu, Gelibolu Yarımadası’ndan bu tarafa taşımak, ondan sonra da Türkiye’ye yaymak lazım.”

zaman

s.a.. ; iki yil önce güzel niyetler alinmis insaallah uygulanir , sehitlerimizi analim ve insaallah unutmayalim ki bizlere örnek olsunlar..Rabbim c.c razi olsun.

Esselamu aleykum ve rahmetullahi ve berakatuh ; iki yil önce güzel niyetler alinmis insaallah uygulanir , sehitlerimizi analim ve insaallah unutmayalim ki bizlere örnek olsunlar..Rabbim c.c razi olsun.

gerçekten çok güzel bir düşünce bütün dünya ülkemizi yiğit askerlerimizin sayesinde kazandığımızı anlar böylelikle

çok geç kalındı ama geç de olsa güzel bi proje

Ve aleykum selam;
Çanakkale Birinci Dünya Savaşı'nda başarı kazandığımız tek cephe..Mustafa Kemal Atatürk ve vatan şehitleri çok çaba harcadılar..Bizleri buraya getirmek için..Mevlam onlardan sşzden razı olsun...

Aleykümselam.Rabbim bizleri,o şehitlerin yattığı yerleri görmeyi nasip etsin inşallah.Paylaşım için Allah razı olsun inşallah....

Şu Boğaz harbi nedir? Var mı ki dünyâda eşi?
En kesif orduların yükleniyor dördü beşi.
-Tepeden yol bularak geçmek için Marmara’ya-
Kaç donanmayla sarılmış ufacık bir karaya.
Ne hayâsızca tehaşşüd ki ufuklar kapalı!
Nerde-gösterdiği vahşetle 'bu: bir Avrupalı'
Dedirir-Yırtıcı, his yoksulu, sırtlan kümesi,
Varsa gelmiş, açılıp mahbesi, yâhud kafesi!
Eski Dünyâ, yeni Dünyâ, bütün akvâm-ı beşer,
Kaynıyor kum gibi, mahşer mi, hakikat mahşer.
Yedi iklimi cihânın duruyor karşında,
Ostralya'yla beraber bakıyorsun: Kanada!
Çehreler başka, lisanlar, deriler rengârenk:
Sâde bir hâdise var ortada: Vahşetler denk.
Kimi Hindû, kimi yamyam, kimi bilmem ne belâ...
Hani, tâuna da züldür bu rezil istilâ!
Ah o yirminci asır yok mu, o mahlûk-i asil,
Ne kadar gözdesi mevcûd ise hakkıyle, sefil,
Kustu Mehmedciğin aylarca durup karşısına;
Döktü karnındaki esrârı hayâsızcasına.
Maske yırtılmasa hâlâ bize âfetti o yüz...
Medeniyyet denilen kahbe, hakikat, yüzsüz.
Sonra mel'undaki tahribe müvekkel esbâb,
Öyle müdhiş ki: Eder her biri bir mülkü harâb.

Öteden sâikalar parçalıyor âfâkı;
Beriden zelzeleler kaldırıyor a'mâkı;
Bomba şimşekleri beyninden inip her siperin;
Sönüyor göğsünün üstünde o arslan neferin.
Yerin altında cehennem gibi binlerce lağam,
Atılan her lağamın yaktığı: Yüzlerce adam.
Ölüm indirmede gökler, ölü püskürmede yer;
O ne müdhiş tipidir: Savrulur enkaaz-ı beşer...
Kafa, göz, gövde, bacak, kol, çene, parmak, el, ayak,
Boşanır sırtlara vâdilere, sağnak sağnak.
Saçıyor zırha bürünmüş de o nâmerd eller,
Yıldırım yaylımı tûfanlar, alevden seller.
Veriyor yangını, durmuş da açık sinelere,
Sürü halinde gezerken sayısız teyyâre.
Top tüfekten daha sık, gülle yağan mermiler...
Kahraman orduyu seyret ki bu tehdide güler!
Ne çelik tabyalar ister, ne siner hasmından;
Alınır kal'â mı göğsündeki kat kat iman?
Hangi kuvvet onu, hâşâ, edecek kahrına râm?
Çünkü te'sis-i İlahi o metin istihkâm.

Sarılır, indirilir mevki-i müstahkemler,
Beşerin azmini tevkif edemez sun'-i beşer;
Bu göğüslerse Hudâ'nın ebedi serhaddi;
'O benim sun'-i bedi'im, onu çiğnetme' dedi.
Asım'ın nesli...diyordum ya...nesilmiş gerçek:
İşte çiğnetmedi nâmusunu, çiğnetmiyecek.
Şühedâ gövdesi, bir baksana, dağlar, taşlar...
O, rükû olmasa, dünyâda eğilmez başlar,
Vurulup tertemiz alnından, uzanmış yatıyor,
Bir hilâl uğruna, yâ Rab, ne güneşler batıyor!
Ey, bu topraklar için toprağa düşmüş asker!
Gökten ecdâd inerek öpse o pâk alnı değer.
Ne büyüksün ki kanın kurtarıyor tevhidi...
Bedr'in arslanları ancak, bu kadar şanlı idi.
Sana dar gelmiyecek makberi kimler kazsın?
'Gömelim gel seni tarihe' desem, sığmazsın.
Herc ü merc ettiğin edvâra da yetmez o kitâb...
Seni ancak ebediyyetler eder istiâb.
'Bu, taşındır' diyerek Kâ'be'yi diksem başına;
Ruhumun vahyini duysam da geçirsem taşına;
Sonra gök kubbeyi alsam da, ridâ namıyle,
Kanayan lâhdine çeksem bütün ecrâmıyle;
Ebr-i nîsânı açık türbene çatsam da tavan,
Yedi kandilli Süreyyâ'yı uzatsam oradan;
Sen bu âvizenin altında, bürünmüş kanına,
Uzanırken, gece mehtâbı getirsem yanına,
Türbedârın gibi tâ fecre kadar bekletsem;
Gündüzün fecr ile âvizeni lebriz etsem;
Tüllenen mağribi, akşamları sarsam yarana...
Yine bir şey yapabildim diyemem hâtırana.
Sen ki, son ehl-i salibin kırarak savletini,
Şarkın en sevgili sultânı Salâhaddin'i,
Kılıç Arslan gibi iclâline ettin hayran...
Sen ki, İslam'ı kuşatmış, boğuyorken hüsran,
O demir çenberi göğsünde kırıp parçaladın;
Sen ki, rûhunla beraber gezer ecrâmı adın;
Sen ki, a'sâra gömülsen taşacaksın...Heyhât,
Sana gelmez bu ufuklar, seni almaz bu cihât...
Ey şehid oğlu şehid, isteme benden makber,
Sana âğûşunu açmış duruyor Peygamber.
 Mehmet Akif Ersoy

Bismillah...
Biz o Mehmetçiklerin sayesinde bugünlere bu zamanlara geldik. Onlara çok büyük bir teşekkür yada ziyaret borcumuz vardır.
Rabbim razı olsun...

Biz o şehitler sayesinde bu dünyadayız. Eğer o şehitler olmasaydı biz o savaşı kazanamasaydık şuan dünyada türkçe konuşamazdık. Kimimiz hristiyan kimimiz yahudi olurduk. Biz olmak istemeden bile. Bu yüzden hem Atatürke hem de şehitlerimize bir teşekkür borçluyuz.

Ve aleykümüsselam ve rahmetüllah.  Çok güzel bir çalışma. Rabbim (celle celalühü) paylaşım için razı olsun.

Çanakkale o mükemmel ruh ebediyyen yaşamalı.. Canakkale şehitlerimizin ve tüm şehitlerimizin mekanları cennet olsun..Allah razi olsun

Esselamun aleykum
Rabbim hayırlı kılsın amin