Ömer bin Hattab (r.a.)’dan Peygamber (s.a.v.) buyurdu ki: “Eğer siz Allah’a hakkıyla tevekkül etseniz, kuşları rızıklandırdığı gibi sizi rızıklandırır, kuş aç gider tok gelir” imam Ahmed, Tirmizi, ibni Mace, ibni Hibban ve Hakim rivayet etti, Tirmizi dedi ki: Hasen, sahihtir.1

Bu hadisi onların hepsi Abdullah bin Hübeyre rivayetinden tahric etti, Temim el Ceyşani işitti, Ömer binHattab (r.a.)’ın Peygamber (s.a.v.)’den hadisini işitti, Ebu Temim ve Abdullah bin Hübeyre’nin ikisinede Müslim tahric etti, ikisini bir çok kişi güvenilir gördü, Ebu Temim Peygamber (s.a.v.)’in hayatındayken doğdu, Ömer (r.a.) zamanında Medine’ye hicret etti, bu hadis ibni Ömer’den2 rivayet etti, o da Peygamber (s.a.v.)’den rivayet etti, fakat isnadında hali bilinmeyen vardır. Ebu Hatim er-Razi dedi ki:3 Bu hadis tevekkülde asıldır, kendisiyle rızkın celbedildiği sebeblerin en büyüğündendir, Allah azze ve celle buyurdu ki: (Kim Allah’tan korkarsa onun için çıkış ihsan eder ve ummadığı yerden onu rızıklandırır, kim Allah’a tevekkül ederse, O ona yeter.) (Talak:65/2-3)) Peygamber (s.a.v.) bu ayeti Ebu Zer’e okudu ve ona buyurdu ki: “Eğer insanların hepsi bunu kullansa onlara yeter.”5 ve tevekkülü gerçekleştirirseler din ve dünya maslahatlarına yeter. İbni Abbas’ın: “Sen Allah’ın (dinini) koru ki, Allah da seni korusun”6 hadisinin şerhi esnasında bu mana üzerine kelam edilmişti.

 

(1) Zehebi Mizanul itidal de dedi ki: (3/333-334): Ğassan bin Bürzin’in tercemesi esnasında: Onu zayıf gören birini görmedim, ibni Main güvenilir gördü, Hasan bin Süfyan’ın müsnedin de Enes’ten rivayet edilen onun münker bir hadisini gördüm ve hadisini zikretti.

(1)Hadis sahihtir, Ahmed, Tirmizi (2345), Nesai, ibni Mace ve Hakim tahric etti ve doğruladı, ibni Mübarek, Beğavi, Kudai, ibni Ebid’dünya tevekkülde tahric etti, ibni Hibban doğruladı. (Camiul usul: 10/531, Camius sağir ve Feyzul kadir).

(2) Ebu Nuaym tarihu Esbehan’da tahric etti.

(3) İlel kitabına bak: 2/112.

(5)Sahihtir, Ahmed, Hakim tahric etti ve doğruladı, ibni Mirdeveyh ve Beyhaki Ebu Zer’den tahric etti (Dürrül Mensur: 6/355).

(6)O geçmiş on dokuzuncu hadistir.

Selefin bazısı dedi ki:Kalbindeki güzel tevekkülünü bilmesi tevessül olarak sana yeter, kullarından niceleri vardır ki işini ona havale etti, tasasına o yetti sonra şunu okudu: (Kim Allah’tan korkarsa ona çıkış ihsan eder ve onu ummadığı yerden rızıklandırır) Tevekkülün hakikatı: Dünya ve ahiret işlerinin hepsinde faydaları celbetme ve zararları def etme hususunda Allah azze ve celleye kalbin güveninin sadık oluşudur, işlerin hepsini ona havale etmektir, ondan başkasının vermeyeceğine, engel olmayacağına zarar ve fayda ondan başkasının veremeyeceğine hakiki iman etmektir.

Said bin Cübeyr dedi ki: Allah’a tevekkül imanın toplayıcısıdır.1 Vehb bin Münebbih dedi ki: En uzak hedef tevekküldür. Hasan dedi ki: Kulun rabbine tevekkülü Allah’ın kendisinin güvencesi olduğunu bilmesidir. İbni Abbas hadisinde Peygamber (s.a.v.) buyurdu ki: “İnsanların en kuvvetlisi olmak kimi sevindirirse Allah’a tevekkül etsin.”2 Ondan (ibni Abbas’tan) Peygamber (s.a.v.)’in duasında şöyle dediği rivayet edildi: “Allah’ım senden sana doğru tevekkülü istiyorum.”3 Diyordu ki: “Allah’ım beni sana tevekül edipte senin kafi geldiğin kimseden kıl.”4

S: 357 Bilki tevekkülün gerçekleştirilmesi güç yetirilen Allah’ın takdir ettiği ve sünnetinin yaratma noktasında cereyan ettiği sebeblere çalışmaya (yapışmaya)  zıt değildir, çünkü Allah tevekkülü emirle birlikte sebebleri yerine getirmeyi de emretti, azalarla sebeblere koşmak ona itaattır, kalb ile ona tevekkül ona imandır Allah Teala buyurdu ki: (Ey iman edenler tedbirinizi alın) (Nisa: 4/71) ve buyurdu ki: (Onlara (düşmanlara) karşı gücünüz yettiği kadar kuvvet ve cihad için bağlanıp beslenen atlar hazırlayın) (Enfal: 8/60) ve buyurdu ki: (Namaz kılınınca artık yeryüzüne dağılın ve Allah’ın lütfundan isteyin) (Cuma: 62/10) Sehlet Tüsteri dedi ki: Kim harekete dil uzatırsa: Yani çalışma ve kazanmaya dil uzatırsa, muhakkak  sünnete dil uzatmıştır, kim tevekküle dil uzatırsa muhakkak imana dil uzakmıştır.4 Tevekkül Peygamber (s.a.v.)’in hali, kazanmak onun sünnetidir, kim onun halini işlerse sünnetini de terketmesin.

Sonra kulun yaptığı ameller üç kısımdır:Birincisi: Allah’ın kullarına emrettiği itaattır ki, onu cehennemden kurtuluş ve cennete giriş için sebeb kılmıştır. Bu Allah’a hakkında tevekülle birlikte ve buna yardım taleb etmekle birlikte mutlaka yapılması gereklidir, çünkü onun yardımı olmadan (insanın) gücü ve kuvveti yoktur, dilediği olur, dilemediği olmaz, kim bunda birşey eksik yapsa dünya ve ahirette şeran ve takdiren cezayı hakeder. Yusuf bin Esbat dedi ki:Deniliyordu ki kendisini ancak ameli kurtaracak adamın ameli gibi amel yap, ancak kendisine takdir edilmiş olanın nisabet edeceği adam gibi de tevekkül et.5 İkincisi: Allah’ın dünyada cereyan ettirdiği ve kullarına emrettiği adettir, açlık anında yemek, susuzluk anında içmek, sıcaktan dolayı gölgelenmek, soğuktan dolayı ısınmak gibi. Yine bunun sebeblerine de kulun yapışması farzdı, kullanmaya gücü yetmekle birlikte kim bunda taksir edip terkinden dolayı zarar görse o ifrat etmiştir, cezaya müstehaktır, fakat Allah Teala başkasının güç yetiremeceği şeye bazı kullarını kuvvetlendirir, kendisine özel kuvveti gereğince amel etse bundan dolayı ona bir sıkıntı yoktur.

 

(1) İbnu Ebiddünya, Ebu Nuaym Hilye de: (3/274) tahric etti.

(2)Hadis zayıftır, ibnu Ebiddünya tahric etti senedinde Abdurrahman bin Zeyd ve babası var ikisi de zayıftır, Hakim, Abdullah bin Ahmed Zevaid’uz Zühd’de, Ebu Nuaym Hilye’de (3/218) tahric etti senedinde Hişam bin Ziyad Ebil Mikdad var o metrüktür, Lafzı: “Kim insanların en kuvvetlisi olmayı severse.”

(3) Hadis zayıf, mudaldır, ibnu Ebiddünya Tevekkül’de, Ebu Nuaym Hilye’de: (8/224) Evzai tarikiyle şöyle dediğini tahric etti: Peygamber (s.a.v.)’in duasındandır: “Allah’ım sevdiğin amellere senden tevfik istiyorum, sana doğru tevvekül ve sana hüsnü zan istiyorum.” Hüseynel-Cufi bununla yalnız kaldı.

(4) Zayıftır Enes bin Malik’te ibnu Ebi’ddünya tahric etti, senedinde Halid bin Makduh (veya Mahduc) var ibnu Ebi Hatim hakkında: O birşey değildir dedi Nesai: Metrüktür dedi (Mizanul itidal: 1/242).

(4)EbuNuaym Sehl bin Abdullah et-Tüsteri’de Hilye’de tahric etti (10/195)Lafzı: “Kim tevekküle ta’nederse imana ta’netmiştir kim kazanca ta’nederse sünnete ta’netmiştir.”

(5)Ebu Nuaym Hilye’de tahric etti: 8/239-240.

Bunun için Peygamber (s.a.v.) orucunda isal yapıyordu (sahursuz peşpeşe tutmak) ve bundan ashabını nehyediyordu ve onlara buyuruyorduk: “Ben sizin gibi değilim, ben yedilirilyor ve içiriliyorum.”1 bir rivayettede: “Ben rabimin katında oluyorum, o beni yediriyor ve içiriyor.”2 bir rivayette de: “Benim bir yemek yedirenim ve içirenim var.”3 Zahir olan bununla murad etti ki:Allah kalbine belli bir zaman yemek ve içmeye ihtiyaç duymayacak şekilde kalbine kutsi fetihle kazandıracak ilahi ihsanlar, rabbani marifetler kazandıracak gıda veriyor ve onu kuvvetlendiriyor. fiairin dediğigibi:

Onun sözleri vardır hatırlaması içecekten alıkoyuyor  ve azık almaktan oyalıyor senin yüzün hakkı için onun nuru var sefer vaktin onunla aydınlanırsın arkasında develeri şarkıyla süren vardır.

Yürüme yorgunluğundan şikayet ederse ona hızlı yürüyüş iade eder o iade anında hayat bulur. Seleften çoğunun yeme ve içmeyi terketme üzerine başkalarında olmayan kuvvet vardı ve bununla zarar görmüyorlardı. İbnuz Zübeyr arka arkaya iftarsız sekiz gün  oruç tutuyordu. Ebul Cevza’ yedi gün peşpeşe iftarsız sahursuz tutuyordu, sonra koyunun ayak kemiğini alıyor neredeyse kırıyordu.

İbrahim et Teymi iki ay sadece tatlı şerbeti içmesi dışında birşey yemiyordu. Haccac bin Feraida on günden fazla yemeden içmeden ve uyumadan kalıyordu bazısı sıcağa ve soğuğa aldırmıyordu Ali (r.a.) kışta yaz elbisesi, yazda kış elbisesi giyerdi Peygamber (s.a.v.) ondan sıcak ve soğuğu gidermesi için Allah’a dua etti.4 S: 359 Kimin bu gibi işlere kuvveti varsa ve kuvveti gereği amel eder ve kendisini Allah’a itaatten zayıflatmazsa kendisine bir günah yoktur kim nefsini bazı farzları yapamayacak kadar zayıf düşürecek şekilde zora koşarsa ona itiraz edilir. Selef Abdurrahman bin Ebi Nuam’a itiraz ediyordu , o bir müddet yemeği terkediyor hatta zayıflığından dolayı ziyaret ediliyordu.

Üçüncü kısım: Allah’ın dünyada çoğunlukla cari kıldığı adettir ki bazen dilediği kulları için  bu adeti deler bu çeşitlidir: Çokça adeti delip yarattıklarından çoğunu o adete  muhtaç etmemesidir çok beldelere ve çöl sakinlerine nisbeten ilaç gibi (şehir halkı çok ihtiyaç duyar kullanır çöl halkı fazla kullanmaz).

Alimler şu konuda ihtilaf etti: Kendisi hasta olanı tedavi olması mı, yoksa Allah’a tevvekkülü gerçekleştirmiş kimse için tedaviyi terketmesi mi daha efdaldir? Hakkında iki meşhur görüş var, imam Ahmed’in kelamını zahirine göre kendisi kuvvetli tevekkül bulunan kimsenin tevekkül etmesi daha efdaldir, Peygamber (s.a.v.) şöyle buyurdu: “Ümmetinden yetmiş bini hesapsız cennete girecektir.” Sonra buyurdu ki: “Onlar kuşlardan uğursuzluk duymayanlar rukye talip etmeyenler (şifa dusa) key yaptırmayanlar (dağlama, ağrı bulunan yeri ateşle dağlamak) ve rablerine tevvekkül edenlerdir.”1 Tedaviyi tercih eden dediki: Çünkü bu Peygamber (s.a.v.)in devam ettiği haldir ve o en efdal olanı yapar, hadis kendisinden dolayı şirkten korkulan mekruh rukyeler manasına yorumlandı, delilide peşinden dağlama ve kuşlarla uğursuzlanmayı zikretti ikiside mekruhtur.

Onlardan birinden genel içerisinde az kimsenin bu a...
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın

TEVEKKÜL;
kadere olan imanımızın bir sonucudur.çünkü tevekkül eden bir kişi , çalışıp çabaladıktan sonra Allah'ın (c.c)vereceği herşeye razı olur.

RIZIK;
Canlıların yaşayabilmek için faydalandıkları yani yatarlandıkları herşeye "rızık" denir.kainatta bütün canlıların rızkını veren Cenab-ı Hak'tır. çalışmak ve çabalamak insandan,rızık vermek ise Allah'tandır.
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın