Boşamada işaret ve bazı hususlar

Bâb: Boşamada İşaret Ve Bazı Hususlar

364- Müsedded bize anlatarak dedi ki: Bişr b. el-Mufaddal bize Seleme b. Alkame'den, o Muhammed b. Sîrîn'den, o Ebû Hüreyre'den (ra) şunu nakletti:

Ebu'l-Kâsım (sav) buyurdu ki: Cuma günü içinde öyle bir saat vardır ki ona rastlayan ve namazda olan hiçbi rmüslüman kul yoktur ki Allah'tan bir şey istemiş olsun da kendisine vermesin. Sonra eliyle işaret etti; parmak ucunu ortanca parmağıyla serçe parmağının ayasına koydu. Bunu, istenen şeyi kabulün basitliğine yorduk.

el-Üveysî dedi ki: İbrahim b. Sa'd bize Şube b. el-Haccâc'dan, o Hişâm b. Zeyd'den, o Enes b. Mâlik'ten (ra) şunu nakletti.

Allah Resulü (sav) döneminde Yahudînin biri Müslüman bir cariyeye saldırmış, üzerindeki ziynetleri alarak başını tazla ezmişti. Ailesi cariyeyi son nefeslerinde Allah Resûlü'ne (sav) getirdiler. Konuşamıyor-du. Allah Resulü (sav) sordu: Canına kim kıydı? Filan mı? Saldıran o değildi. Başıyla hayır işareti yaptı. Başka bir adamın adını zikrederek 'Filan mı?' diye sordu. Saldıran o da değildi. Başıyla hayır işareti yaptı. Başka birinin adını zikrederek "Filan mı?" diye sordu. Kadına saldıran oydu. Başıyla evet işareti yaptı. Bunun üzerine Allah Resulü (sav) o Yahudinin yakalanmasını emretti ve başını iki taş arasında ezdirdi.[5]

Şerh

Sonra eliyle işaret etti" ifadesi, elle konuşma anlamında kullanılır.

Sonra eliyle işaret etti; parmak ucunu ortanca parmağıyla serçe parmağının ayasına koydu. Bunu, istenen şeyi kabulün basitliğine yorduk" ifadesinde yapılan işaretin, istenen şeyi kabulün önemsizliğini gösterdiği beyan edilmektedir.

Konuşamıyordu", hadisin aslında geçen kelime, cariyenin bilincinin açık olduğunu fakat konuşma yeteneğini kaybettiğini belirtmektedir.

Hüküm

Hadisin, bu bapta zikredilme sebebi, boşanmanın da işaret diliyle gerçekleşebileceğini ifade içindir. Zaruret bulunan hâllerde boşama lafızları açıkça söylenmeksizin işaretle de beyan edilebilir.

Bâb: Liânda Bulunana Yemin Ettirilmesi

365- Musa b. İsmail bize anlatarak dedi ki: Cüveyriye bize Nâfı'den, o Abdullah (b. Ömer)'den (ra) şunu nakletti:

Ensârdan bir adam hanımına iftira atmıştı. Allah Resulü (sav) her ikisine de yemin ettirdi. Sonra onları ayırdı.[6]

Şerh

Bu hadis-i şerifin lafeen şerhi ve hükümleri için 329 no.lu hadis-i şerife bakınız.

[5] Buhârî, tefsîru'l-Kur'ân/4379, talâk/4894, 4899-4903, 4930-4931, ferâiz/6251; Müslim, li'ân/2742-2747; Tirmizî, talâk/1124; Nesâî, talâk/3420-3423; Ebû Dâvud, talâk/1924-1926; İbn Mâce, talâk/2059; İbn Hanbel, musnedu'l-aşereti'l-mubeşşere/375, musnedu'l-müksirîn/4247, 4298, 4359, 4375, 4464, 4707, 4767, 4955, 5060, 5143, 5825; Mâlik, talâk/1036; Dârimî, nikâh/2132-2133

[6] Bkz. 329 no.lu hadis-i şerif.
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın