Rüku ve secdedeki okuyuşlar

6. Rüku' ve Secdedeki Okuyuşlar:

Cumhur, rükû ve secdede Kur'an okumanın caiz olmadığı hususunda müttefiktir. Çünkü Hz. Ali (r.a.)'den «Cebrail (a.s.), benim rükû ve secdede Kur'an okumamı yasakladı» [171] mealinde bir hadis rivayet olunmuş ve Taberî bu hadis hakkında, 'Sahihtir' demiştir. Bununla beraber tabiinden kimisi bunu caiz görmüş ve Buhârî de bu hadisi sıhhatli bulmadığı için -Allah bilir- aynı görüşü savunmuştur.

Müctehidler rükû' ve secdede okunacak belli bir zikir bulunup bulunmadığında ise ihtilâf etmişlerdir. İmam Mâlik, rükû ve secdede okunacak belli bir zikir bulunmadığını söylemiş ise de, İmam Şafii, imam Ebû Hanife, İmam Ahmed ve bir grup, "-Ukbe b. Amir'in hadisinde geldiği üzere [172]rukû'da üç kere secdede de üç kere söylenir" demişlerdir. Süfyan Sevrî:

«îmam'ın arkasındakiler bunu üç defa söyleyebilmeleri için İmamın beş defa söylemesini iyi görüyorum» demiştir.

Bu ihtilâfın sebebi, Ibn Abbas'ın bu mevzudaki hadisi ile Ukbe b. Amir'in hadisi arasında bulunan çelişmesidir. Çünkü îbn Abbas'ın hadisinde, Peygamber (s.a.s) Efendimiz'in:

«Şunu bilin ki bana rükû' ve secdelerde Kur'an okumak yasaklanmıştır. Rükû'da Allah'ı yüceltiniz, secde de çok dua ediniz. Zira secdede dualarınızın kabul olunacağı umulur» [173] diye buyurduğu söylenmektedir. Ukbe b. Amir'in hadisinde ise «Peygamber (s.a.s)

[174]âyet-i kerimesi nazil olduğu zaman bize

«Bunu rukû'unuzda söyleyiniz» ve

[175] sûresi de nazil olunca

'«Bunu secdenizde söyleyiniz» dedi» denilmektedir.

Rukû'da zikir ve teşbih etmenin cevazında ittifak eden ulemâ rükû'da dua edilip edilemeyeceğinde ihtilâf etmişlerdir.

imam Mâlik yukarıda geçen «Rukû'da Allah'ı yüceltiniz, secdede ise çok dua ediniz» hadisine dayanarak rükû'da dua etmeyi mekruh görmüştür. Bir grup da; «rukû'da dua etmek caizdir» demiş ve buna, Peygamber (s.a.s) Efendimiz'in rukû'da dua ettiğini bildiren birtakım hadislerle [176] ihticac etmişlerdir ki bu, Buhârî'nin de görüşüdür.

Ayrıca Hz. Âişe (r.a.) 'nin «Peygamber (s.a.s) rükû' ve secdelerinde (Sübhâneke allahümme ve bihamdike allahümmeğfirlî) «Allah'ım, sen bütün eksikliklerden yüce ve hamd'e layıksın. Beni af buyur» diye dua ederdi» [177] mealindeki hadisi ile de ihticac etmişlerdir.

imam Ebû Hanife ise namazda Kur'an'ın elfazı (lafızları) dışında dua edilmesine cevaz vermemiş, imam Mâlik ile İmam Şafii: Caizdir, demişlerdir. Bunun da sebebi, dua konuşmak sayılır mı sayılmaz mı? diye ihtilâf etmeleridir. [178]

[171] Müslim, Salât, 4/41, no: 212.

[172] Ebû Dâvûd, Salât12/151, no: 870; Beyhâkî, 2/86.

[173] Müslim, Salât, 4/41: no: 479; Ebû Dâvûd, Salât, 2/152, no: 876.

[174] Vakıa, 56/74.

[175] Alâ,87/l.

[176] Müslim, Salât, A/26, no: 771; Ebû Dâvûd, Salât, 2/121, no: 760.

[177] Buhârî, Ezan, 10/139, no: 817; Müslim, Salât14/42, no: 484.

[178] İbn Rüşd Kadı Ebu'l-Velid Muhammed b. Ahmed b. Muhammed b. Rüşd El-Hafîd, Bidayetü’l-Müctehid ve Nihayetü’l-Muktesid, Beyan Yayınları: 1/280-281.

[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın