Konu Başlığı: Oğlunu kurban etme adağı Gönderen: ღAşkullahღ üzerinde 26 Ocak 2011, 17:45:55 4. Oğlunu Kurban Etme Adağı: Ulema, oğlunu Kâ'be'nin Hz. îbrahim makamında kesmeyi adayan kimse hakkında da ihtilâf etmişlerdir. İmam Mâlik «Fidye olarak oğlunun yerine bir deve», imam Ebû Hanife, «Bir koyun veya keçi kesmesi lâzım gelir» demişlerdir. İmam Ebû Hanife'nin görüşü İbn Abbas'tan da rivayet olunmuştur. Kimisi «Yüz tane deve kesmesi» kimisi de «Oğlunun diyetini vermesi lâzım gelir» demişlerdir. Bu son görüş de Hz. Ali'den rivayet olunmuştur. Kimisi de «Keseceğini adadığı oğlunu da beraberine alıp hacca gitmesi gerekir» demiştir. Leys b. Sa'd da bu görüştedir, imam Ebû Yûsuf ile İmam Şafii ise, «Ona bir şey lâzım gelmez» demişlerdir. Bu ihtilâfın sebebi Hz. İbrahim'den hikâye olunan olayın hükmü hakkında ihtilâf etmeleridir. Zira: «O hüküm Hz. İbrahim'e mahsustur» diyenler, «Bu nezir mün'akid değildir ve dolayısı ile, bu nezri yapana bir şey lâzım gelmez» demişlerdir. Bu hükmün Hz. İbrahim'e mahsus olmayıp bize de şamil olduğunu söyleyenler ise, «Nezir mün'akid olur» demişlerdir. Bu ihtilâfın menşei, bizden önceki ümmetlerin şeriat ahkâmı bize de şamil midir, değil midir diye edilen meşhur ihtilâftır. Fakat zahir olan şudur ki bu hüküm, bir şeriat hükmü olmayıp Hz. İbrahim'e mahsus olan bir hüküm idi ve onun zamanındaki insanlara bile şamil değildi. Bunun için bu hüküm bize de şamil midir, değil midir? diye ihtilâf edilmemeli idi. Bu hükmün bize de şamil olduğunu söyleyenlerin bu nezrin hükmü hakkında ihtilâfetmelerinin sebebi de, İbrahim (a.s.)'e lâzım gelen şeyin aynı mı bize lâzım gelir, yoksa -çocuğun diyetini vermek, çocukla birlikte hacca gitmek veyahut onun yerine kurban kesmek gibi- islâm'a mahsus olan hükümlerden biri mi lâzım gelir diye ihtilâf etmeleridir. Yüz deveyi kurban etmesi gerekir diyenler ise, Abdülmuttalib'in oğullan hadisesini bildiren hadise [25]dayanmışlardır. [26] [25] Taberî, Tefsir, 23/54; Hâkim, 2/554. [26] İbn Rüşd Kadı Ebu'l-Velid Muhammed b. Ahmed b. Muhammed b. Rüşd El-Hafîd, Bidayetü’l-Müctehid ve Nihayetü’l-Muktesid, Beyan Yayınları: 2/316. |