Sayfayı Yazdır - Müslümanlar ile gayrimüslimler arasındaki öldürmeler

B- Müslümanlar ile Gayri Müslimler Arasındaki Öldürmeler:

Öldürenin müslüman, Ölenin gayri müslim olması haline gelince: Ulema bunda da ihtilaf ederek üç çeşit görüşte bulunmuşlardır. Kimisi «Öldürene kısas lazım gelmez» demiştir, ki îmam Şâfıî, Süfyan Sevrî, İmam Ahmed, imam Dâvûd ve bir cemaat bu görüştedirler. Kimisi «Kendisine kısas lazım gelir» demiştir. îmam Ebû Hanife ile tabileri ve Ibn Ebî Leylâ da bunlardandırlar, imam Mâlik ile Leys b. Sa'd da, «Eğer malına tamahen ansızın onu öldürmemiş ise ona kısas lazım gelmez» demişlerdir.

Birinci grubun dayanağı Hz. Ali'nin şu hadisidir: Rivayet olunduğuna göre Kays b. Ubade ile Ester, Hz. Ali'ye «Peygamber Efendimiz'in kimseye bildirmeyip de sana bildirdiği bir şey var mıdır?» diye sormuşlar. Hz. Ali de «Hayır, şu yazılı kâğıdın içinde olanlardan başka, Peygamber Efendimiz'in kimseye bildirmeyip de, bana bildirdiği bir şey yoktur» diyerek kılıcının kınından bir kâğıt çıkarmış ve bakıldığında kâğıtta şunun yazılı olduğu görülmüştür;

«Mü'minlerin hepsinin, kanları birbirine denktir. En bayağı olanları bile, onların adına teminat verebilir ve kendilerinden başkaları karşısında tek bir el gibidirler. Şunu bilin ki hiçbir müslüman bir gayrimüslimi öldürdüğü için öldürülemez ve bir gayrimüslim, müslümanların teminatı altında bulunduğu müddetçe öldürülemez. Kim, dinde yeni bir şey ortaya çıkarır veyahut yeni bir şeyi ortaya çıkaranı barındırırsa; Allah'ın, meleklerin ve bütün insanların la'neti o kimseye olsun» [11] Ebû Davud'un kaydettiği bu hadişten başka, Anır b. Şuayb da babasından, babası dedesinden Peygamber Efendimiz

«Hiçbir mü'min, bir kâfirin karşılığında öldürülmez» [12] buyurduğunu rivayet etmiştir. Bunlar aynca, ulemanın, müslü-man olduğu halde yurdunu terk etmeyip îslâm ülkesine gelmeyen bir kimseyi öldüren müslümana kısas îazım gelmediğinde icma' etmeleri ile de ihticac etmişlerdir. Hanefîler ise bu hususta birtakım rivayetlere dayanmışlardır. Bu rivayetlerin biri, Rabİa b. Abdurrahman'ın Abdurrahman es-Selmanî'den rivayet ettiği «Peygamber Efendimiz ehl-i kıbleden bir adamı, İslâm himayesi altında olan bîr gayrimüslimi öldürdüğü için kısas etti ve,

'Herkesten çok benim, sözümü yerine getirmem gerekir' buyurdu» [13] hadisindeki umumu tahsis etmiştir. Yani hiçbir mümin, İslâm himayesi altında olmayan bir kâfiri öldürdüğü için öldürülemez. Fakat hadis uleması, gerek Abdurrahman es-Selmanî'nin bu hadisini, gerek Hz. Ömer'den rivayet ettikleri olayı zayıf görmüşlerdir. Hanefîler aklî yönden de, «Bir müslümanın, İslâm himayesi altında olan bir gayrimüslimin malını çaldığı zaman elinin kesildiğinde icma' bulunduğuna göre, onu Öldürdüğü zaman da kendisine kısas lazım gelmesi gerekir. Zira îslâm himayesi altında olan gayrimüslimin malına, müslümanın malı gibi dokunulamadığma göre, canına da, müslümanin canı gbi dokunulan aması lazım gelir» demişlerdir. Buna göre, ihtilafın sebebi, rivayetlerle kıyasın birbirleriyle çelişmesidir. [14]

[11] Ebû Dâvûd, Diyât, 33/11, no: 4530.

[12] Ebû Dâvûd, Diyât, 33/11, no: 4531; Tirmizî, Diyât, 14/17, no: 1413.

[13] Abdürrezzak, 1/10, no: 18514.

๑۩۞۩๑ Kitap Dünyası - İlim Dünyası Kütüphanesi ๑۩۞۩๑ => Bidayetül Müctehid => Konuyu başlatan: ღAşkullahღ üzerinde 02 Şubat 2011, 17:47:40