|
Konu Başlığı: Mukim güvenli ve sağlıklı kişinin namazı Gönderen: ღAşkullahღ üzerinde 29 Ocak 2011, 18:16:54 1.Mukim, Güvenli ve Sağlıklı Kişinin Namazı: Bu bab, iki fasıldan ibaret olup birinci faslı namazın okuyuşları, ikinci faslı da namazın hareketleri hakkındadır. [140] A- Namazdaki Okuyuşlar: Bu fasılda ana mes'elelerden sekiz mes'ele bulunmaktadır. [141] 1. Tekbirler: Namazın tekbirleri hakkında üç çeşit görüşte bulunulmuştur. Kimisi, namazdaki bütün tekbirlerin vacib olduğunu, kimisi de hiçbirinin vacib olmadığını söylemiştir ki bu şâzz bir görüştür. Cumhur da, tekbirler içinde yalnız iftitah (başlangıç) tekbirinin vacib olduğu görüşündedir. Tekbirlerin hepsine vacib diyenlerle yalnız iftitah tekbirini vacib görenlerin ihtilafi, bu hususa dair Peygamber (s.a.s) Efendimiz'in kavli ile fiili hakkındaki nakillerin birbirine uymamasından ileri gelmiştir. Efendimiz (s.a.s)'in kavli hakkındaki nakil, Ebû Hüreyre'nin meşhur hadisidir. Bu hadiste, adamın biri namaz kılarken kıldığı namaz Peygamber (s.a.s) Efendimiz tarafından beğenilmeyip kendisine, «Namaz kılmak istediğin zaman tam bir abdest al, sonra kıbleye yönetip dur, sonra tekbir al, sonra oku» [142] diye buyurulduğu anlatılmaktadır. Peygamber (s.a.s) Efendimiz'in fiili hakkındaki nakillere gelince: Biri «Ebu Hüreyre namaz kılarken her eğilip doğruldukça tekbir alır, sonra: İçinizde namazı, Rasûlullah'ın namazına en çok benzeyen benim, derdi» [143] hadisidir. Biri de Mutrif b. Abdullah b. Şuhayr'in «Ben ile İmrân b. Husayn, Hz. Ali (r.a.)'nin arkasında namaz kıldık. Hz. Ali (r.a.) secdeye inerken tekbir alırdı, başını kaldırırken tekbir alırdı. Namaz bittikten sonra İmrân, Hz. Ali (r.a.)'nin elinden tutup; Bu, bana Muhammed (s.a.s) 'in namazını hatırlattı dedi[144]) hadisidir. Tekbirlerin vacib olduğunu söyleyenler, Peygamber (s.a.s) Efendi-miz'in bu hadislerle nakledilmiş olan fiilîne dayanmış ve «Peygamber (s.a.s) Efendimiz'in vacibleri beyan etmek için varid olan bütün fiillerini vücuba hamletmek asıldır. Nitekim kendisi, «Beni nasıl namaz kılar gördünüzse öylece namaz kılın ve ibâdetlerinizin usûlünü benden Öğrenin» [145]buyurmuştur» [146] demişlerdir. Cumhur ise «Bu nakillerden anlaşılmaktadır ki ashab namazın tekbirlerini vacib görmeyip tekbirsiz namazı sadece sevabı eksik bir namaz görüyorlardı. Bunun içindir ki Ebû Hüreyre: «İçinizde namazı, Peygamber (s.a.s) Efendimiz'in namazına en çok benzeyen, benim» demiştir. Ve yine bunun içindir ki İmrân b. Husayn «Bu, namazı ile bana Muhammed (s.a.s)'in namazını hatırlattı, demiştir» diyerek namaz içindeki tekbirlerin vacib olmadığını söylemiştir. Diğer tekbirler gibi, iftitah tekbirinin de vacib olmadığını söyleyenlerin görüşü ise zayıftır. Olabilir kî bunlar iftitah tekbirini de diğer tekbirlere kıyas etmişlerdir. Ebû Ömer b. Abdilberr: «Şu'be b. Haccac'ın Hasan b. İmrân'dan Ha-san'm da Abdullah b. Abdurrahman b. Ebzî'den, Abdullah'ın da babasından «Ben Peygamber (s.a.s) Efendimiz'in arkasında namaz kıldım, tekbir almıyordu. Ömer b. Abdülaziz'in arkasında da namaz kıldım o da tekbir getirmiyordu» [147] diye yaptıkları nakil ile, Ahmed b. Hanbel'in «Hz. Ömer (r.a.), tek başına namaz kıldığında tekbir almıyordu» diye yaptığı nakil cumhûr'un görüşünü te'yid etmektedirler» demiştir. Herhalde bunlar, öyle bilirlerdi ki İmam'ın tekbir getirişi rükû' ve secdelerini cemaate bildirmek içindir. «Tekbirlerin hiçbiri de vacib değildir» diyenler de, belki böyle bildikleri için «vacib değildir» demişlerdir. [148] [140] İbn Rüşd Kadı Ebu'l-Velid Muhammed b. Ahmed b. Muhammed b. Rüşd El-Hafîd, Bidayetü’l-Müctehid ve Nihayetü’l-Muktesid, Beyan Yayınları: 1/271. [141] İbn Rüşd Kadı Ebu'l-Velid Muhammed b. Ahmed b. Muhammed b. Rüşd El-Hafîd, Bidayetü’l-Müctehid ve Nihayetü’l-Muktesid, Beyan Yayınları: 1/271. [142] Buhârî, İsti'zân, 18, no: 6251; Müslim, Salât, 4/11, no: 397. [143] Buhârî, Ezan, 10/115, no: 785; Müslim, Salât, 4/10, no: 392. [144] Buhârî, Ezan, 10/116, no: 786; Müslim, Salât, 4/10, no: 393. [145] Müslim,Hacc, 15/5î,no: 1297; EbûDâvM,Menâsik, 5/78,no: 1980. [146] Buhârî, Ezan, 10/18, no: 631; Müslim, Salât, 4/9, no: 391; Ebû Dâvûd, Salât, 2/61, no 589. [147] Ahmed, 3/406; Tayâlisî, no: 1287. [148] İbn Rüşd Kadı Ebu'l-Velid Muhammed b. Ahmed b. Muhammed b. Rüşd El-Hafîd, Bidayetü’l-Müctehid ve Nihayetü’l-Muktesid, Beyan Yayınları: 1/271-272. |