Kelimeler aciz kalır

Bir astronot olmak... Dünyanın kapılarını şöyle sonuna kadar açıp kendinizi uzayın kollarına bırakmak... Çıktığınız açık uzay yürüyüşlerinde 'insan' denilen muhteşem varlığın kainatta nasıl bir nokta kadar bile yer tutmadığına tanık olmak, Şaripov gibi...


UZAYIN HAVASINI SOLUDU
Özbek kozmonot Salıcan (Salizhan) Şaripov, kozmonotluk faaliyeti boyunca 203 gün uzayda kaldı ve 2 kez açık uzay yürüyüşüne çıktı. Çocukluktan beri en büyük hayalinin uzayla ilgilenmek olduğunu söyleyen Şaripov, Kozmonotlar Eğitim Merkezi'ne 1990 yılında kozmonot olarak kabul edilmesinden sonra 8 yıl boyunca uçuşa hazırlandığını anlattı. Şaripov ilk uçuşunu ise 1998 yılında 33 yaşında iken yapmış.

NEDEN 'SU' DEĞİL DE 'YERKÜRE'

Uçuş gününü hatırlarken gözlerinin içi hâlâ parlayan Salizhan Şaripov, "Kelimelerle ifade etmek imkansız" diyor ve ekliyor: "Bir düşünsenize milyon beygir gücüne sahip bir uzay gemisi, motoru çalıştırılınca çok farklı duygular hissediyorsunuz. Uzaydan yer çok küçücük ve çok da güzel. Bazen kendi kendime soruyorum: Niye bizim gezegenimiz su değil de yer adını almış. Oysa, burdan bakınca büyük kısmı suyla kaplı."

203 GÜNLÜK GEZİDE 2 YÜRÜYÜŞ

Şaripov, tam 203 gün geçirdiği uzayı şöyle tarif ediyor: "Saatte 28 bin kilometre hızla uçuyorsunuz ve kara kıtalardan hızlıca uzaklaştıkça... Örneğin memleketini, Mısır Piramitleri, Mekke veya Çin Seddi'ni göreceğiniz o saniyeleri yakalamak, muhteşemdi." Ekim 2004-Nisan 2005 tarihleri arasında Uluslararası Uzay İstasyonu'nda kalan Şaripov, Amerikalı astronot Leroy Chiao ile birlikte 2 kez uzay yürüyüşleri yapmış.


Uzayın ödüllü gediklisi

1964 doğumlu olan Salıcan Şaripov'un "Rusya Kahramanı" unvanı ve Rusya'nın uzay araştırmalarındaki hizmetleri nedeniyle bir de madalyası bulunuyor. "Kırgızistan Kahramanı" ve "Ak Şumkar" nişanı, Özbekistan'ın "Büyük Hizmet" ve "Emir Timur" nişanları ile NASA madalyası ile ödüllendirilen Şaripov'un, "Rusya Hava Kuvvetleri Albayı" rütbesi var. Şaripov, halen Rusya Kozmonot Eğitim Merkezi'nde Daire Başkanı
yenişafak

Mükemmel bir duygu olamalı uzaydan dünyayı seyretmek. İnsan Rabbini bir kez daha bütün sıfatları ile müşahede eder. Yüksek bir dağın tepesinden şehrin ayaklarının altında olduğunu görmek nasıl bir duygu veriyorsa bunun kat be katı bir duygu. :)
Paylaşım için çok teşekkür ediyoruz.