Hz. Esma

5)Halife Hz.Ebu Bekrin Kızı. Hz.ESMA

Mekke - Medine / 73

Sıddîk-ı Ekber'in büyük kızı Hazreti Esmâ... Babası gibi ilk Müslümanlardan. 18. mü'min. Cenâbı Resûlüllah hicret için Sıddîk-ı Ekber'in evinde yola çıkmak üzere iken, acele ile yol azığı hazırlayıp, belindeki kuşağını ikiye bölüp çantaların ağızlarını bağladığından dolayı kendilerine Fahri Risaletçe, "Zatü'n-Nitakayn" ünvanı verilen sahabiye...

Hz. Esmâ, Cenâbı Resûlüllah'la babası Sıddık-ı Ekber'i yolcu ettikten sonra kapısına gelen Ebû Cehil, kendisine babasının nerede olduğunu sordu. Bilmediğini söyleyince küfrün baş mümessili öylesine müthiş bir tokat attı ki, gözünde şimşekler çakan Esmâ'nın boynundaki boğazındaki zinetleri yerlere döküldü. Fakat Esmâ, Ebu Cehil'e ipucu vermedi, Allah'ın Resûlüne ait en küçük bir imâda dahi bulunmadı...

Takdiri İlâhi'ye bakın ki. İslâm için gösterdiği bu gibi ferağatından dolayı, Cennetle müjdelenen sahabîlerden Hz. Zübeyir talip oldu Esmâ'ya. Sıddık-i Ekber, damat namzedi Zübeyir'in malî durumunu biliyor, mahrumiyetine vâkıf bulunuyordu. Ama 'Onun Aşere-i Mübeşşere'den sayılacak kadar İslâm'a sadakatini de anlıyordu. İki durum arasında hiç tereddüt göstermedi. Esmâ'yı, mânen zengin, ama maddeten fakir Zübeyir'e seve seve verdi.

Nitekim, Resûlüllah'ı takip eden günlerde Medine'ye hicret eden Esmâ, daha şehre girmeden Kuba'da oğlu Abdullah'ı dünyaya getirdi. Bundan sonra da Zübeyir'den beş oğul, üç kız yetiştirdi. Zübeyir'in maddi mahrumiyetini Resûlüllah Hazretleri azaltmak istiyordu. Bu sebeble Ona Medine'de bir hurma bahçesi hediye etmişti. Beyi Zübeyir'in at üstünde gaza meydanlarında dolaşmasına mukabil, Esmâ, bu bahçede doldurduğu hurma sepetini başının üstüne koyup, evine kadar taşır, çocuklarına böyle şahsî emeğiyle bakardı.

Bir gün başı üzerine hurma sepetini koymuş, evine doğru gelirken Resûlüllah Hazretleri arkadan erişmiş, acıdığı Esmâ'yı devesine bindirmek istemişti. Bundan çok utanan Esmâ, devenin yanına yaklaşmamıştı. Sonra bu durumu kocası Zübeyir'e söylemiş, izni olmadığından Resûlüllah'ın devesine binmekten utandığını da ifade etmişti. Damad Zübeyir, İslâm'a hizmet için gaza meydanlarında dolaşırken evin ve çocukların bütün hizmeti kızına kalan Hazret-i Ebû Bekir, nihayet bir hizmetçi tutup, kızına göndermişti.

Hz.Esmâ der ki: "Babamın bu yardımı, kölelikten kurtarmış gibi sevindirdi beni. O câriyenin büyük yardımı dokundu bana..." Bir ara,. Medine'de iken Esmâ'mn annesi "Kuteyle" ziyaretine gelmişti. Birtakım hediyeleri de birlikte getiren annesi, Esmâ'dan hüsnü kabul görmemiş, kapıda bir müddet beklemişti. Bunun sebebi, Esmâ'nın şüphesiydi. Hemen kız kardeşi Hazreti Aişe'ye haber gönderen Esmâ, şöyle sordurdu: "Annem İslâm'ı kabul etmedi. Onu evime kabul edip hediyelerini almam câiz mi? Aişe’ye bir sorsun..." Bunun üzerine şu ayet nâzil oldu:

لاَ يَنْهَيكُمُ اللهُ عَنِ الَّذِينَ لَمْ يُقَاتِلُوكُمْ فِى الدِّينِ وَلَمْ يُخْرِجُوكُمْ مِنْ دِيَارِكُمْ اَنْ تَبَرُّوهُمْ وَتُقْسِطُوآ اِلَيْهِمْ اِنَّ اللهَ يُحِبُّ الْمُقْسِطِينَ

“İnancınızdan dolayı, size karşı savaşmayan ve sizi yurtlarınızdan çıkarmayan inkârcılara gelince, Allah onlara nezaketle ve adaletle davranmanızı yasaklamaz. Çünkü Allah, insaf ölçülerine bağlı kalıp, adaletle davrananları sever.”[788]

Esmâ annesini kabul edip, hürmet ve itaatta kusur etmedi. Anne de kızına kendi inancını telkin edip de imanında şüpheye düşürecek bir tutuma girmedi. Bilindiği üzere Esmâ, Ebû Bekir'in İslâm'dan önceki hanımındandı. Âişe ise, sonraki Ümmü Ruman'dan oldu.

Bir gün Esmâ'nın Zübeyir'den olan beş oğlundan biri olan Münzir. Irak'tan ticaret malları getirmiş, annesine de ipekli bir kumaş almıştı. O sırada gözleri perdelenmeye başlâyan Esmâ el yordamıyla kumaşın ince ipekten olduğunu anlayınca şu karşılığı verdi: "Oğlum, bu kumaş gerçi teni göstermez, ama beden hatlarını, bakınca belli eder. Ben böyle ince kumaştan dikilen elbiseyi giyemem. Bana getireceğin kumaş beden hatlarını belli etmeyecek kalınlıkta olmalı..."

Nitekim Münzir'in getirdiği ikinci hediye kalın kumaştan olmuştur. Hazret-i Esmâ, hayatın büyük çile ve cefalarına maruz kalmış, ancak eşine ender rastlanan bir imanla bu hâdiselere karşı dayanmıştır. Oğlu Abdullah, Haccacı Zalim ile çarpışırken, Esmâ, beklenenin aksine oğluna şecaat ve cesaret telkin etmiş. "Önemli olan senin hakta olup olmadığındır" diyerek, Onu daima hakkı hesaba katmaya dâvette bulunmuştur.

Tarihçiler, Esmâ ile oğlu Abdullah'ın Haccacı Zâlim'e karşı kahramanlıklarını hayranlıkla kâydettikten sonra şöyle derler: "Analar, Esmâ gibi ana ile Abdullah gibi evlâd dünyaya getirmekte cömert olamamışlardır." 73 tarihinde (M. 692) Medine'de, oğlu Abdullah'ın şehadetinden beş gün sonra vefat eden Esmâ, 85 hadis rivayet etmiş, bunun 22'si Buhâri ile Müslim'de zikredilmiştir.
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın