Hadice
Sun 19 December 2010, 12:13 am GMT +0200
Yarı yarıya
YARI YARIYA...Bir günün;
Yarısı gündüz, yarısı gece
Gecenin;
Yarısı yıldızlı, yarısı karanlık;
Gündüzün;
Yarısı güneşli, yarısı bulutlu
Dünyanın;
Yarısı kara, yarısı deniz
Karanın;
Yarısı kaya, yarısı toprak;
Toprağın;
Yarısı mümbit, yarısı çorak
Senenin;
Yarısı yaz, yarısı kış
Yazın;
Yarısı ferah, yarısı kurak
Kışın;
Yarısı ılık, yarısı "donak"
Bir ömrün;
Yarısı gençlik, yarısı ihtiyarlık
Gençliğin;
Yarısı yetişkinlik, yarısı çocukluk;
Yetişkinliğin;
Yarısı başarı, yarısı başarısızlık
Çocukluğun;
Yarısı kahkaha, yarısı gözyaşı
İhtiyarlığın;
Yarısı muhabbet, yarısı hastalık
Her şeyin;
Yarısı beyaz, yarısı siyah; yarısı sıcak, yarısı soğukYarısı iyi, yarısı kötü; yarısı uzun, yarısı kısa
Böyle iken;
Nasıl beklersin, her günün neşe içinde geçmesini?
Nasıl umarsın ki; hiç, başın bile ağrımasın?
Her şeyi çözer zaman merak etme!
Senin de hayatın dupduru, süt liman olmayacak
Gözyaşı dökecek sonra güleceksin; dertlenip çare bulacaksın; hastalanacak ardından şifaya kavuşacaksın
Ve hatta öleceksin doğduğun gibi ve öldüğün gibi dirileceksin!
Bunlar olacak Ama ne kadar olacak, ne zaman olacak bilmiyoruz
Bazı insanlar başında mutlu oluyor hayatlarının, bazı insanlar sonunda veya ortasında
Bazısı içinde yaşıyor mahkûmiyeti, bazısı dışında
Bilmemiz gereken şu ki;
Sadece biz değiliz dertli, kederli Sadece gördüklerimiz değil neşeli, mutlu
Herkes bir imtihan içinde
Herkesin soruları farklı veya benzer sorular farklı zamanlarda geliyor insanların önüne
Zaten başkası lazım değil ki bize;
Başkasının sorusundan not verilmeyecek yani bize!
Evet, gece olabilir şu anda senin için
Fakat beklersen, güneş doğacak!
Senin bilmen gereken ve benim bilmem gereken; günün yarısı gündüz, yarısı geceDünyanın yarısı kara, yarısı deniz Yılın yarısı yaz, yarısı kış
Ömrün; yarısı gençlik, yarısı ihtiyarlık Çocukluğun yarısı kahkaha, yarısı gözyaşı İhtiyarlığın; yarısı muhabbet, yarısı hastalık
Sonu olan bir dünyada olduğumuz halde;
Nasıl bekleriz ki mutluluklarımızın sonsuz olmasını
veya neden korkarız ki, kederlerimizin sonsuz olacağından?
Muammer Erkul
YARI YARIYA...Bir günün;
Yarısı gündüz, yarısı gece
Gecenin;
Yarısı yıldızlı, yarısı karanlık;
Gündüzün;
Yarısı güneşli, yarısı bulutlu
Dünyanın;
Yarısı kara, yarısı deniz
Karanın;
Yarısı kaya, yarısı toprak;
Toprağın;
Yarısı mümbit, yarısı çorak
Senenin;
Yarısı yaz, yarısı kış
Yazın;
Yarısı ferah, yarısı kurak
Kışın;
Yarısı ılık, yarısı "donak"
Bir ömrün;
Yarısı gençlik, yarısı ihtiyarlık
Gençliğin;
Yarısı yetişkinlik, yarısı çocukluk;
Yetişkinliğin;
Yarısı başarı, yarısı başarısızlık
Çocukluğun;
Yarısı kahkaha, yarısı gözyaşı
İhtiyarlığın;
Yarısı muhabbet, yarısı hastalık
Her şeyin;
Yarısı beyaz, yarısı siyah; yarısı sıcak, yarısı soğukYarısı iyi, yarısı kötü; yarısı uzun, yarısı kısa
Böyle iken;
Nasıl beklersin, her günün neşe içinde geçmesini?
Nasıl umarsın ki; hiç, başın bile ağrımasın?
Her şeyi çözer zaman merak etme!
Senin de hayatın dupduru, süt liman olmayacak
Gözyaşı dökecek sonra güleceksin; dertlenip çare bulacaksın; hastalanacak ardından şifaya kavuşacaksın
Ve hatta öleceksin doğduğun gibi ve öldüğün gibi dirileceksin!
Bunlar olacak Ama ne kadar olacak, ne zaman olacak bilmiyoruz
Bazı insanlar başında mutlu oluyor hayatlarının, bazı insanlar sonunda veya ortasında
Bazısı içinde yaşıyor mahkûmiyeti, bazısı dışında
Bilmemiz gereken şu ki;
Sadece biz değiliz dertli, kederli Sadece gördüklerimiz değil neşeli, mutlu
Herkes bir imtihan içinde
Herkesin soruları farklı veya benzer sorular farklı zamanlarda geliyor insanların önüne
Zaten başkası lazım değil ki bize;
Başkasının sorusundan not verilmeyecek yani bize!
Evet, gece olabilir şu anda senin için
Fakat beklersen, güneş doğacak!
Senin bilmen gereken ve benim bilmem gereken; günün yarısı gündüz, yarısı geceDünyanın yarısı kara, yarısı deniz Yılın yarısı yaz, yarısı kış
Ömrün; yarısı gençlik, yarısı ihtiyarlık Çocukluğun yarısı kahkaha, yarısı gözyaşı İhtiyarlığın; yarısı muhabbet, yarısı hastalık
Sonu olan bir dünyada olduğumuz halde;
Nasıl bekleriz ki mutluluklarımızın sonsuz olmasını
veya neden korkarız ki, kederlerimizin sonsuz olacağından?
Muammer Erkul