Eslemnur
Fri 1 October 2010, 05:20 pm GMT +0200
2. Vasıtalı Uluhiyet İddiasında Bulunanlar
Kısacası, insanlar arasında doğrudan doğruya uluhiyet iddiasında bulunanların bazılarından bahsettik. İkinci bir kısım insanlar da vardır ki, bunların ellerinde kâfi derecede kudret ve imkân yoktur. Böyle bir iddiaya doğrudan doğruya kalkışmak için ellerinde vesileleri de yoktur. Fakat bunlar politikanın bütün entrikalarına vâkıftırlar. Halkın zihnine ve kalbine nüfuz ederek dolayısiyle böyle bir iddiaya kalkışırlar. Bu gibi insanlar ise, bazı acayip şeyleri, meselâ, işlerine yarıyacak olan herhangi bir şeyi ele alarak; o şekilde, herhangi bir ruh, herhangi bir devtâ: Tanrcık, herhangi bir mezar, türbe veya kabir, herhangi bir yıldız, yahut da ağaç ve bunun gibi şeylere ilâhlık vasfı uydurup, halka da bunlar her ne şekilde olursa olsun size bir zarar verebilirler, yahut da sizin hacetlerinizi görürler diyerek, saydığımız şeyler bu hiçbir işe yaramıyan tabuları ilâhlaştırır ve ilâhlık kudretini bunlara atfederler. Bunların gönüllerini hoş ettiğiniz takdirde size yardımları dokunur. Size hayır bereket gösterirler, size iyilikleri dokunur; aksi takdirde size fenalıkları dokunur, hayır - bereket ortadan kalkar, hastalık kıtlık sıkıntı baş gösterir, derler. Onlardan meded umanlara da kendileri vasıta olurlar. Halktan istediklerini, bu tabularını öne sürerek elde ederler. Bunun neticesinde de kendilerini onların vasıtasiyle, bir nevi ilâh yaparlar ve kendilerinin ellerinde bir kudret olduğunu halka bu vasıta ile telkin edip giderler.
Onların memnun olmasını size iyilik etmelerini istiyorsanız, bize inanın, bizim büyüklüğümüzü kabul edin. Bizi memnun ederseniz, onları da memnun etmiş olursunuz. Kendi, malınızı canınızı ırz ve namusunuzu bize bırakın, biz sizi koruruz, derler.
Düşüncesiz, cahil kimseler de bu gibilerin sözlerine kanarak, yavaş yavaş bu uydurma yalancı ilâhlar taraftar bulur, halkın kalblerine yerleşir; bu ilâhların mümessili kesilen öteki açık gözler de, bunların sayesinde ilâhlaşıp giderler. Buna benzer başka bir zümre de vardır. Bunlar, kehanet, müneccimlik, talih tutmak, yıldıza bakmak, falcılık, büyücülük, üfürükçülük, çer çöp yakmak, tütsücülük, nazar boncukçuluğu ve saireyi ellerinde alet olarak kullanırlar. Dolayısiyle kendilerine bir nevi ilahlık süsü verirler. Bunlar, Allah'ın kulluğunu kabul etmiş bulunan kullara şöyle söylerler: Siz doğrudan doğruya Hak Taalâ'ya yakınlık elde edemezsiniz. Huzuru uluhiyete yakınlık elde etmek için, biz vasıtayızdır. Biz bu dergâhın kapısı sayılırız. İbâdet merasimi bizim vasıtamızla icra edilir. Sizin doğumunuzdan ölümünüze kadar bütün dinî merasim bizim elimizle yapılmalıdır.
Yine buna benzer bir zümre de ortaya atılıp, bu defa Allah'ın kitabını alet ederek, uluhiyet iddiasında bulunurlar. Bunlar da, Kur'an-ı Kerim'i bilmekten mahrum bulunan ve Kur'an-ı Kerim dilini anlamıyanlara karşı, kendilerini Kur'an-ı Kerim'in arkasına saklıyarak, kendi anlayışlarına göre, Allah Taalâ'nın dilinden iftiralar uydurup, helâli haram, haramı helâl kılıp, hükümler ortaya atmaya kalkışırlar. Bu şekilde, onların da sözleri ve uydurdukları kanunluk vasfını kazanır. Neticede insanları Hak Taalâ'nın hükmü yerine, kendi uydurup ortaya attıkları hükümlere Hak Taalâ'nın hükmü diye halka yansıtırlar.
İşte yine bu sınıfa ait Brahmenlik: Hindu din büyüğü veya Papalık ve daha çeşitli isimler altında, tâ dünyanın eski devirlerinden beri dünyanın muhtelif yerlerinde süregelmiştir. Bunum sayesinde de bazı aileler, silsileler, soylar diğer insan toplulukları üzerinde yükseklik, üstünlük ve efendilik taslayıp gitmişlerdir.