hafiza aise
Wed 16 May 2012, 10:36 am GMT +0200
Üçüzlerimizin kıskançlığı…
Kasım 2011 74.SAYI
Sayın Perihan Hanım,
Size bir sorumuz olacak, eğer yanıtlarsanız çok memnun oluruz. Bizim üç çocuğumuz var (üçüz). Üç yaşındalar, şimdi de bir oğlumuz oldu. Kızlarımızdan Meryem’le bu aralar anlaşamıyoruz, kendisinin kıskançlığı bir de inatçılığı tuttu mu sıkıntı yaşıyoruz. Ben öfkelenip ona sesimi yükseltiyor ve ceza olarak odasına gönderiyorum. Bunu kendisi hiç kaldıramıyor. Aslında ben de bunun yanlış olduğunu düşünüyorum ama önüne geçemiyorum. Bu kıskançlıklar karşısında nasıl davranmamız gerekiyor? Erkek çocuğumuzla kızlarımızın birbirlerine karşı kıskançlıklarının önüne nasıl geçebiliriz?
Saygılarımızla Aktaş Ailesi
Değerli Aktaş Ailesi,
Öncelikle üçüz yavrularınıza ve yeni doğan oğlunuza hayırlı ömürler dilerim. Meslek hayatımda ikiz çocuk büyüten birçok aile tanıdım. Hep bu işin zorluğundan ve zahmetinden bahsederler. Sizin ailenizde aynı yaştan üç tane çocuk var, bir de bebek gelmiş. Dolayısıyla sizin durumunuzda olmak, çocuklarınıza karşı daha bir gayretli ve sabırlı olmayı gerektirir. Tabii ki bu zahmetlerin ecri ve mükafatı da beraberindedir.
Çocuklar ikiz ya da üçüz de doğsalar, mizaçları birbirinin aynı değildir, farklı farklıdırlar. Bu sebeple birbirleriyle kıyaslama yoluna gitmeniz sizi çoğu zaman yanıltabilir. İkinci bir husus, üçüz de olsalar her bir çocuğun gelişim aşamaları, birbirinin aynı olmayabilir. 3 yaşındaki üçüzlerinizden biri hızla arkadaş arama, sosyalleşme mücadelesi verirken, bir diğeri Meryem gibi, henüz ısrarcılıkla kendi varlığını aileye kabul ettirme süreci içinde olabilir. Bu sebeple 0-6 yaş çocuklarında gelişim aşamalarını anlatan kitaplar okumanız, üçüzlerinize yaklaşımınızda size farklı ve geniş bir bakış açısı kazandıracaktır.
Çocuklarınıza yapacağınız bir başka iyilik ise, haftada birkaç yarım gün de olsa onları yuvaya, anaokuluna göndermenizdir. Mümkünse ayrı sınıflara gönderin. Aynı yaş grubunda başka sınıflar yoksa o zaman üçüzleri, en azından, sınıftaki grup çalışmalarında (hamur oynama, hikaye dinleme gibi) ayrı yerlerde bulundurmak da faydalı olacaktır. Onların kendi kişiliklerini geliştirmeleri için birbirinin aynısı olmalarını, aynı davranışları sergilemelerini beklemeyin, aynı şekilde giydirmeyin ve kıyafet, oyuncak vb. konularda ayrı tercihler yapmalarını onaylayın.
Çocuklarda kıskançlık, fıtri bir duygudur. Tamamen önüne geçilemez ancak çocukların kıskandıkları için birbirlerine zarar vermeleri önlenebilir. Aile içinde, çocuklar arasında rekabetten çok, yardımlaşma ve paylaşmayı ön planda tutarsanız umarım ciddi sorunlar yaşamazsınız.
Perihan GÜL