aysegul999
Mon 20 July 2015, 04:45 pm GMT +0200
TOPRAKLA ARAN NASIL?
Ocak 2015 112.SAYI
Gülnar AKBULUT
Merhaba arkadaşlar. Bu ay sizlerle çok vefakar bir dostumuzdan bahsedeceğiz. Vefalı, sadık ve cömert olduğu kadar kusurları da örtücüdür o. Evet, topraktan söz ediyorum. Bu özelliklerinden dolayı analarımıza benzetilip “toprak ana” denmiştir ona. Allah dostları da bize toprak gibi olmayı tavsiye etmiştir. “Kusurları örtücü ve mütevazı ol toprak gibi. Hem ona çer çöp bile atılsa ondan hep güzel şeyler çıkar, sen de böyle ol” demişlerdir.
Çok güzel bir tefekkür vesilesidir toprak. Vatan toprağı kutsaldır; onun için kanlar dökülür, canlar verilir. Nice şehitleri, Allah dostlarını bağrında taşır. Sevdiklerimizi öte alemlerde buluşmak üzere ona emanet eder, uğurlarız son yolculuklarına.
Bu ay genç arkadaşlarımıza toprakla aralarının nasıl olduğunu sorduk. “Toprakla ilgilenir misin?” dedik. Ve düşündürücü cevaplar aldık. Sizleri onların satırlarıyla baş başa bırakıyoruz.
EN DEĞERLİLERİMİZİ EMANET EDER, EN DEĞERLİLERİ ALIRIZ ONDAN...
Toprak “kabul”dür benim için. Rengi, kokusu, dokusu ne olursa olsun sahiplenir ya hani. En tanıdığımız sanki... Annelerimiz anlatırdı, bebeklere “höllük” yaparlarmış topraktan. Bir de küçükken çıplak ayak oynatırlardı bizi toprakta. Elektriğimizi atalım diye. Hem en  değerlilerimizi emanet eder hem de en değerlileri alırız. Ekeriz, ektiğimizle yeşeririz. İhaneti yoktur. Aşık Veysel’in de dediği gibi, “Benim sadık yarim kara topraktır.”
BÜŞRA ŞİMAY, 24
TOPRAK BİR ŞÜKÜR SEBEBİDİR
Toprak canlılıktır, yaşamdır. Toprak denilince genelde “Topraktan geldik, toprağa gideceğiz” sözü söylenir. Ama toprak sadece ölüm simgesi olarak düşünülmemelidir. Toprak verir ve verdiğini geri alır. Toprak bir şükür sebebidir. Onun bu özelliği Allah’ın varlığının en büyük delilidir aslında. Toprağa verilen bu enerji, bu yetenek onun bir yaratıcısı olduğunun en büyük ispatıdır bence. Toprağı ve toprakla uğraşmayı çok seviyorum. Çünkü toprak hayattır. Önceden çiftçilik yapıyorduk ve şimdi o günleri çok özlüyorum. Toprak verdiğin her şeyi kabul ediyor, farklılıkları bilerek... Mesela  biber, kavun ve limon; biri acı, biri tatlı ve diğeri ekşi. Oluştukları yer aynı ve aynı suyu alıyorlar ve hepsinin de zamana ihtiyacı var. Aslında birbirinden alakasız olmalarına rağmen hepsine hayat veriyor. Toprak, dolaylı veya doğrudan daima  hayatımızdadır. Yediğimiz yemekler, içtiğimiz içecekler hatta giydiğimiz kıyafetler bir şekilde topraktandır. İpek böceğinin yapraklardan beslenmesi, yediğini ipeğe dönüştürmesi ve insanların onu kıyafet yapımında kullanmaları gibi... Her canlının ve cansızın oluşumunda ve yok oluşunda etkilidir toprak...
ALİ YEMENOĞLU, 27
BÜTÜN GÜNÜMÜZÜ TOPRAĞIN İÇİNDE GEÇİRİRDİK
Toprak eşittir çocukluğum, çelik çomak artı çamurla yapılan pastalar, yemekler… Yeni yapılan inşaatlar arasında oynadığımız bu oyunlarla bütün günümüzü toprağın içinde, adeta bambaşka bir dünyada geçirirdik. Çamurdan yaptığımız pastaları ufak tefek çalı çırpıyla, taşlarla süsleyip birbirimize nispet yapardık. Hemen arkasından bir kavga... Birkaç saat küs kaldıktan sonra yeni bir oyunla tekrar barışırdık. Akşam eve gelince anneden yediğimiz fırçalar da var tabii. Çocukken benim için toprakta bunlar vardı. Yavaş yavaş -yaş da kemale erince O- toprakta neler görmem gerektiğini, toprağın maneviyatını, aslını anlayabiliyorum. Her ne kadar üzerini betonlarla kapatsak da özümüz toprak olduğu için bu o kadar da zor olmuyor.
ELİF ULUOCAK, 22
TOPRAKLA ALAKAMIZ BAZEN OYUNLA, BAZEN ÖLÜMLE...
Şimdi toprağa bakınca el-Kadir ismini, ölümü, hayatı, binbir çeşit nimeti görebiliyorum. Başlangıcın da sonun da aslı toprak. Bunun için her yaşta toprakla bir alakamız var. Bazen oyunla, bazen ölümle... Toprakla ilgilenirim. Eğer Anadolu’da doğup büyümüşsen toprakla irtibatının olmaması mümkün mü? İçinde bütün güzelliklerin hayat bulduğu ve açığa çıktığı; bir o kadar da kötü şeylerin bağrında saklandığı, örtüldüğü yerdir toprak. Ben toprağı bir insana benzetirim. Hiçbir şey bilmeyen birine güzel şeyler söylersen güzel şeyler öğrenir, sana iyi bir insan olarak döner; kötü şeyler öğretirsen de ondan kötülük görürsün. Toprak da böyledir. İyi bakar, emek verirsen güzel mahsul verir. Ama onu kendi haline bırakırsan, ilgilenmezsen toprakdan iyi mahsul bekleyemezsin. Bana göre her nesnenin, varlığın, nebatatın özünde güzellik vardır. Yeter ki çaba harcayalım, emek verelim. Yanılıyor muyum sizce?
MUHAMMED GÜLSES, 20
TOPRAK ÇOCUKKEN EVCİLİK MALZEMESİYDİ BENİM İÇİN
Toprak… Doğumdan ölüme bağımızın hiç kopmayacağı o muhteşem varlık... Toprakla şimdilerdeki temasım annemin saksılarından ibaret. Oysa küçüklüğümde mahallemizdeki inşaat halinde olan arsalardan çıkmazdım. Tencere takımlarımla yemekler yapardım. Toprağı suyla yoğurup dut yapraklarıyla sarmalar sarardım. Boş soda şişelerinin içine toprak doldurur, tekrar boşaltırdım. Komik geliyor bu yaptıklarım belki ama ben bunu o zamanlar çok ciddi bir iş gibi yapardım. Bahsettiğim bu arsalara pazar yerinin tahtalarını koyarlardı. Evcilik oynamak için en uygun yerdi bizim için. Bir de zannediyorum aynı jenerasyondaki arkadaşlar bilirler, her çocuk o yaşlarda toprakta bulunan canlılara eziyet etmiştir. Buna şimdi çok üzülsem de o zaman içimdeki canavara engel olamamıştım. Mesela ben solucanlarla doktorculuk oynar, onlara iğne yapardım ?
ASLIHAN DERE, 22