ezelinur
Thu 8 July 2010, 05:25 pm GMT +0200
Teşekkürler Yavrum
Sevgili çocuğum, seni uyurken seyretmek, nefes alışını duymak için sessizce odana girdim Gözlerin kapalı,huzur içindesin Sarı buklelerin melek yüzünü çerçeveliyor
Bir kaç dakika önce çalışma odamda çalışırken birdenbire içimin sıkıldığını farkettim Dikkatimi işime veremedim ve bu yüzden sessizce seninle konuşmak üzere odana geldim
Bu sabah, yavaş giyindiğin için sabırsızlanıp, sana söylendim Yemek fişini kaybettiğin için seni azarladım ve kahvaltı ederken gömleğine süt döktüğün için sana sert sert baktım
- "Yine mi?" dedim, içimi çekerek ve başımı kızgınlıkla iki yana salladım Sense bana bakıp, tatlı tatlı gülümsedin ve bana;
- "Hoşçakal, anneciğim!" dedin
Öğleden sonra, sen odanda oynayıp,yatağına dizdiğin oyuncaklarına bağıra çağıra şarkı söylerken, ben telefon konuşmalarımı yapıyordum Sana sessiz olmanı işaret ettim, sonra yine bir saat kadar telefonda konuştum
Daha sonra bir asker gibi sana emir verdim,
- "Oyalanıp durma, çabuk ödevini yap!" Bana;
- "Peki, anneciğim" dedin ve hemen çalışmaya koyuldun Sonra da odandan hiçbir ses gelmedi
Akşam ben masamın başında çalışırken, korkarak yanıma geldin ve bana umutla,
- "Anneciğim, bu gece kitap okuyacak mıyız?" diye sordun Sana kesin bir dille,
- "Bu gece olmaz" dedim, "Odan hâlâ karmakarışık! Sana kaç kez anımsatacağım odanı toplamanı !"
Başın önünde, odana gittin Çok geçmeden geri geldin ve kapının yanından bana bakınca, "Şimdi ne istiyorsun?" diye sordum aksi bir ses tonuyla
Hiçbir şey söylemedin Yanıma geldin, boynuma sarıldın ve beni öpüp,
- "İyi geceler, anneciğim Seni seviyorum!" dedin Sonra da aceleyle odana gittin
Daha sonra, duyduğum vicdan azabı nedeniyle, boş boş masama bakarak uzun bir süre oturdum Acaba neden böyle davrandım, diye düşündüm Beni kızdıracak hiçbir şey yapmamıştın Sadece büyümeye ve öğrenmeye çalışan bir çocuk gibi davranmıştın Bugün yetişkinlerin sorumluluklarla dolu dünyasında kendimi kaybettim ve sana harcayacak enerjim kalmadı
Bugün sen benim öğretmenim oldun, beni öpmeyi, bana iyi geceler dilemeyi unutmadın ve üstelik ruh halimin iyi olmadığını fark edip, parmaklarının ucunda gezindin
Şimdi seni uyurken seyrediyorum ve bugünü yeni baştan yaşamak istiyorum Yarın, ben de sana, bugün senin bana gösterdiğin anlayışı göstereceğim, böylelikle belki gerçek bir anne olabilirim
Uyandığında sana sıcacık gülümseyip, okuldan geldiğinde sana moral vereceğim ve yatmadan sana kitap okuyacağım Sen gülünce gülüp, sen ağlayınca ağlayacağım
Kendime daha büyümediğini, bir çocuk olduğunu ve senin annen olmaktan mutluluk duyduğumu anımsatacağım
Bugün senin anlayışlı davranışın bana çok dokundu ve bu yüzden gecenin bu saatinde sana teşekkür etmeye geldim, çocuğum, öğretmenim, arkadaşım olduğun ve bana gösterdiğin sevgi için
Sevgili çocuğum, seni uyurken seyretmek, nefes alışını duymak için sessizce odana girdim Gözlerin kapalı,huzur içindesin Sarı buklelerin melek yüzünü çerçeveliyor
Bir kaç dakika önce çalışma odamda çalışırken birdenbire içimin sıkıldığını farkettim Dikkatimi işime veremedim ve bu yüzden sessizce seninle konuşmak üzere odana geldim
Bu sabah, yavaş giyindiğin için sabırsızlanıp, sana söylendim Yemek fişini kaybettiğin için seni azarladım ve kahvaltı ederken gömleğine süt döktüğün için sana sert sert baktım
- "Yine mi?" dedim, içimi çekerek ve başımı kızgınlıkla iki yana salladım Sense bana bakıp, tatlı tatlı gülümsedin ve bana;
- "Hoşçakal, anneciğim!" dedin
Öğleden sonra, sen odanda oynayıp,yatağına dizdiğin oyuncaklarına bağıra çağıra şarkı söylerken, ben telefon konuşmalarımı yapıyordum Sana sessiz olmanı işaret ettim, sonra yine bir saat kadar telefonda konuştum
Daha sonra bir asker gibi sana emir verdim,
- "Oyalanıp durma, çabuk ödevini yap!" Bana;
- "Peki, anneciğim" dedin ve hemen çalışmaya koyuldun Sonra da odandan hiçbir ses gelmedi
Akşam ben masamın başında çalışırken, korkarak yanıma geldin ve bana umutla,
- "Anneciğim, bu gece kitap okuyacak mıyız?" diye sordun Sana kesin bir dille,
- "Bu gece olmaz" dedim, "Odan hâlâ karmakarışık! Sana kaç kez anımsatacağım odanı toplamanı !"
Başın önünde, odana gittin Çok geçmeden geri geldin ve kapının yanından bana bakınca, "Şimdi ne istiyorsun?" diye sordum aksi bir ses tonuyla
Hiçbir şey söylemedin Yanıma geldin, boynuma sarıldın ve beni öpüp,
- "İyi geceler, anneciğim Seni seviyorum!" dedin Sonra da aceleyle odana gittin
Daha sonra, duyduğum vicdan azabı nedeniyle, boş boş masama bakarak uzun bir süre oturdum Acaba neden böyle davrandım, diye düşündüm Beni kızdıracak hiçbir şey yapmamıştın Sadece büyümeye ve öğrenmeye çalışan bir çocuk gibi davranmıştın Bugün yetişkinlerin sorumluluklarla dolu dünyasında kendimi kaybettim ve sana harcayacak enerjim kalmadı
Bugün sen benim öğretmenim oldun, beni öpmeyi, bana iyi geceler dilemeyi unutmadın ve üstelik ruh halimin iyi olmadığını fark edip, parmaklarının ucunda gezindin
Şimdi seni uyurken seyrediyorum ve bugünü yeni baştan yaşamak istiyorum Yarın, ben de sana, bugün senin bana gösterdiğin anlayışı göstereceğim, böylelikle belki gerçek bir anne olabilirim
Uyandığında sana sıcacık gülümseyip, okuldan geldiğinde sana moral vereceğim ve yatmadan sana kitap okuyacağım Sen gülünce gülüp, sen ağlayınca ağlayacağım
Kendime daha büyümediğini, bir çocuk olduğunu ve senin annen olmaktan mutluluk duyduğumu anımsatacağım
Bugün senin anlayışlı davranışın bana çok dokundu ve bu yüzden gecenin bu saatinde sana teşekkür etmeye geldim, çocuğum, öğretmenim, arkadaşım olduğun ve bana gösterdiğin sevgi için