sumeyye
Mon 21 December 2009, 03:40 pm GMT +0200
Tamamlandıktan Sonra Veda
"Bugün size, dininizi olgunlaştırdım, size nimetimi tamam ladım ve size din olarak islamı beğendim." (Maide :3) Mealin deki ayeti kerime nazil olmuştu. Güvenilir ravilerin sahihlerin de anlattıklarına göre bu ayeti kerime, Müslümanlar Cuma gü nü Arafatta vakfe halinde iken nazil olmuştur. Hz. Ömer bu ayeti kerimeyi duyunca ağlamaya başlamıştı. Kendisine niçin ağladığı sorulduğunda şu cevabı vermişti: "Tamamlanma ve ol gunlaşmadan sonra mutlaka noksanlaşma başlar." Onun, noksanlık sözüyle kastettiği şey, peygamber efendimizin dün yadan ayrılmasının yakın oluşuydu. Hz. Ömer kendi idrak edici aklı ve uzak görüşlülüğü ile, Peygamber (s.a.v) efendimizin, Rabbinin risaletini tebliğ etmiş olduğunu ve tebliğden sonra da artık Rabbine dönmesinin zamanı geldiğini anlamıştı. Çünkü Peygamber efendimiz görevini ifâ etmiş, tebligatta bulunmuş, insanları uyarıp müjdelemişti. Mü´minlere şeriat ilmini ve Kur´an-ı Kerim´i öğretmişti.
Peygamber (s.a.v) efendimiz Rabbinin kendisine bildirmesi sonucunda artık dünyadan ayrılma zamanının geldiğini anlamıştı. Bu nedenle veda haccmda irad ettiği hutbesinde: "Belki de bu seneden sonra sizinle karşılaşmayabilirim" demişti. Teş rik günlerinin ortalarında Nasr Suresi nazil olmuştu:
"Allah´ın yardımı ve fetih geldiği, insanların dalga dalga Allah´ın dinine girdiklerini gördüğün zaman Rabbını Överek O´nu teşbih et O´ndan mağrifet dile. Çünkü O, tevbeleri çok ka bul edendir" (Nasr Suresi)
Bu sure-i celileyi duyan sahabiler, "Resulullah (s.a.v) efen dimiz veda zamanının geldiğini bize bildirmiş oldu" dediler. Bir çok sahabinin huzurunda tbn Abbas hazretleri de bu Sure-i celileyi, Peygamber (s.a.v) efendimizin ecelinin gelmiş olduğu şeklinde tefsir etmiş, onun bu tefsirine Hz.Omer de muvafakat etmişti. Orada bulunan sahabilerden hiçbiri onun bu tefsirine itirazda bulunmamıştı. Bu da işaret ya da zan yoluyla yapıl mıştı. Çünkü Allah´ın yardımının tamamlandığı, îslamiyetin her tarafa yayıldığı zamandan sonra artık ayrılma vakti gelmiş oluyordu. Kur´an-ı Kerim ayetleri de Peygamber (s.a.v) efendi mizin hayatının ve risaletinin sınırlı bir zamanla mukayyed ol duğunu bildiriyordu. Peygamber efendimizin ebedi yaşamıyaca-ğını, onun da diğer insanlar gibi vefat edeceğini, ecelinin şah damarından kendisine daha yakın olduğunu Kur´an-ı azimüş-şan açıklıyordu:
1- "Sen de öleceksin, onlar da Ölecekler. Sonra siz, kıyamet günü Rabbinizin divanında davalaşacaksınız." (Zumer-. 30-31)
2- "Her nefis ölümü tadacaktır. Biz sizi sınamak için şerre de hayra da mübtela kılıyoruz ve (sonunda) bize döndürüleceksiniz." (Enbiya: 35)
"Her nefis ölümü tadacaktır. Kıyamet günü ecirleriniz size eksiksiz verilecektir. Kim ki ateşin elinden hemen kurtarılır da cennete sokulursa, işte o, kurtuluşa ermiştir. Dünya hayatı, al datıcı zevkten başka birşey değildir." (Al-i imran:185)
3- "Muhammed sadece bir elçidir. Ondan önce de elçiler ge lip geçmiştir. Şimdi O ölür veya Öldürülürse siz Ökçelerinizin üzerinde geriye mi döneceksiniz? Kim ökçesi üzerinde geriye dö nerse, Allah´a hiçbir ziyan veremez. Allah, şükredenleri mükafatlandıracaktir." (Al-i İmran:144)
Bunlar Kur´an ayetlerinden size intikal ettirdiğimiz bazı kı vılcımlardı. Buna benzer diğer birçok ayeti kerimeler mevcut tur.
Peygamber (s.a.v) efendimizin ecelinin yaklaştığını ve Rab-binin huzuruna çıkma zamanının geldiğini bildiren hadislerin den biri de kızı Fatıma´ya (r.a.) söylemiş olduğu sözüdür: "Ceb rail, Kur´an-ı Kerim´i her sene bana bir defa arzederdi. Ama bu sene iki defa arzetti. Ben bunu, ecelimin yaklaştığına yoruyo rum."
4- Buharî´nin rivaetine göre Resulüllah (s.a.v) efendimiz her sene Ramazan ayında 10 gün süreyle itikafa girermiş, vefat edeceği sene ise 20 gün süre ile itikafa girmiş.
Görüldüğü gibi Resulüllah (s.a.v) efendimizin veda haccını yaptığı senede ya da ondan kısa bir süre sonra vefat edeceğine dair vermiş olduğu haberler birbirlerini teyid etmiştir.