sumeyye
Sat 26 December 2009, 10:04 pm GMT +0200
Süfyan Bin Nebih El-Hüzeli ' nin Öldürülmesinde Görülen Fevkaladelik
Beyhakî ve Ebû Nuaym, Abdullah bin Üneys´ten rivayet ederler. O şöyle demiştir: Peygamber Efendimiz beni çağırdı ve şöyle buyurdu: "Bana ulaşan habere göre, Süfyân bin Nebîh el-Hüzelî, insanları toplayıp bizimle savaşmaları için kışkırtıyormuş. Sen gidip onu Öldürmelisin!" Ben de dedim ki: "Ey Allah´ın Resulü, ben o adamı tanımıyorum, onu bana tarif ediniz." Bunun üzerine peygamberimiz: "Sen onu tanıyacaksın, onu görür görmez korkup titremeye başlayacak sın, îşte sana alâmet budur" buyurdu. Ben de derhal yola çıkıp ona vardım. Onu gördüğüm zaman, gerçekten titremeye başladım. Ben, kendisiyle bir müddet yürüdüm. Derken fırsatını bulup üzerine hamleyi yaptım ve kendisini öldürdüm. Dönüp peygamber Efendimiz´e geldiğimde, bana, "Tamam mı" buyurdu. Ben de kendisine: "Evet, yâ Resûlellah" dedim. Bana: "Doğru söylüyorsun" buyurdu ve ayrıca bir asâ hediye etti ve: "Bu asayı yanında sakla, bu benim sana hediyemdir" dedi. Ben, "Ey Allah´ın Resulü, bu asayı bana niçin verdiniz?" diye sordum. O da buyurdu ki: "Bu asâ kıyamet gününde seninle benim aramda bir alâmet olacaktır. İnsanların o gün yükü en hafif olanları, asaya dayananlardır!" "Abdullah bin Üneys, Resûlüllah´ın verdiği bu asayı kılıcının yanma koydu. Ölünceye kadar, kılıcıyla beraber onu da taşıdı. Öldüğü zamanda kefeninin içine ve yambaşma konulmasını emretti ve öyle yapıldı."
(Bunu, îmain Ahmed bin Hanbel de rivayet etmiştir. Ayrıca îbn-i Kesîr de El-Bidâye adlı tarihinde, hicri beşinci seneye âit olaylar arasında bunu zikretmiştir.)
Beyhâki ve Ebû Nuaym, Mûsâ bin Ukbe´den ziaklederler, Abdullah bin Üneys bu hususta demiştir ki: Ben onu, gördüğüm zaman gerçekten bir korkuya kapılmıştım. Halbuki ben korku nedir bilmeyen bir adamım! Kendi kendime: "Gerçekten Resûlüllah doğru söylemiştir" dedim. Heyacânımı kendisine belli etmemeye çalıştım. Bir müddet kendisiyle konuşup yürüdüm. Tam fırsatını bulunca da kılıcı ensesine indirip onu öldürdüm."
(Bu hususta bâzı kimseler derler ki: "Abdullah bin Üneys, henüz dönmemişti ki, Resûlüllah onun vazifesini yapmış olduğunu, yanındakilere haber vermiştir.")[78]
[78] Celaleddin es-Suyuti, Peygamberimizin Mucizeleri ve Büyük Özellikleri, Uysal Kitabevi: 1/410.